ထိုေန႔

ထိုေန႔က ေအးစိမ့္ၾကည္လင္၍ လန္းဆန္းေသာ နံနက္ခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုေန႔က ပံုစံခြက္ေတြထဲက ေန႔တေန႔ ျဖစ္သည္။
ထိုေန႔က အေမခ်က္ေသာ ကၽြန္ေတာ္ႀကိဳက္ေသာ သွ်မ္းေခါက္ဆြဲ ျဖစ္သည္။
ထိုေန႔က ေက်ာင္းစိမ္းဝတ္စုံတစံုႏွင့္ ေက်ာ္သူတေယာက္ကို ေခၚၿပီးသြားေတာ့
လမ္းအဆံုက ရီသံတစုံကို ဆင္ျမန္းထားသည္။
ထိုေန႔က စကားမ်ားသည္။
သို႔ေသာ္ စကားနည္းေသာ ေက်ာ္သူႏွင့္ ညီအကိုရင္းမွ် ေပါင္းလာသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခု ေက်ာ္ၿပီ။
ထိုေန႔က လန္ဒန္ တေယာက္တလိပ္ခဲ၍ ကြမ္းဝါးၾကသည္။

ထိုေန႔ ေက်ာင္းအဝင္လမ္းက စိမ္းလန္းစိုစြတ္သည္။
ထိုေန႔က အစိမ္းေရာင္ေက်ာင္းတံခါးဝကို ပုဆိုးမျပီး ျဖတ္ခဲ့သည္။
ထိုေန႔က ခပ္တည္တည္ရပ္ေနေသာ ေသာက္ေရကန္အနီးမွ ျဖတ္ခဲ့သည္။
ထိုေန႔က တအုံးအုံးစည္ေနေသာ မုန္႔ဆိုင္အနီးမွ ျဖတ္ခဲ့သည္။
ထိုေန႔က စာသင္ခန္းႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းသို႔ ေရာက္ေနျပီ။
ထိုေန႔က ေက်ာင္းသူေခ်ာေခ်ာတစု စကားေပါက္ေပါက္ ေဖာက္ေနသည္။

ထိုေန႔က တႀကိမ္တခါမွ မျမင္ဖူးေသာ တစံုတရာကို ျမင္သည္။
ထိုေန႔က တႀကိမ္တခါမွ မခုန္ဖူးေသာ ရင္က အႀကိမ္တစ္ရာမက ခုန္သည္။

လွသည္. . . ယဥ္သည္။
ထိုေန႔ထက္ ပိုလွသည္။
ထမင္းခ်ိဳင့္ေလး ကိုင္ထားသည္၊ ေက်ာပိုးအိတ္ေလး လြယ္ထားသည္။
ဒယ္မီမိုးလို ဆံပင္ၫႇပ္ထားသည္၊ လွပေသာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ ခ်ိဳေသာအၿပံဳး ဆင္ထားသည္။
အေရာင္လဲ့ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းတစံုနဲ႔ တိုက္မိေတာ့. . . . . ေလာကၾကီးက အေရာင္မဲ့သြားသည္။
အသံမဲ့သြားသည္. . . . အလင္းမဲ့သြားသည္. . . . . . အခ်င္းႏွင့္. . . . . အဆင္းတို႔ မဲ့သြားသည္။
အသက္မဲ့သြားသည္ဟု ဆိုလ်ွင္ ပိုလြန္းသည္ဟု ထင္မည္။
လိုေသးသည္ ဆိုလ်ွင္ေကာ အျပစ္တင္မည္လား။

http://www.darcynorman.net/2005/11/04/flickr-faves-2005-11-04/

ထို. . . . . . . . . . ေန႔. . . . . . . . . . . . က. . . . . . . . . . . . . .
ဘုရားသခင္ မႏွင္ထုတ္ေသာ ပါရာဒိုက္(စ္)မွ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ရင္ေကာ့ျပီး ထြက္ခဲ့သည္။
ထို. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ေန႔ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . က. . . .
ဘံုႀကိဳးျပတ္သြားတဲ့ နတ္သမီးတပါး လူ႔ျပည္ကို ကတၱီပါဖိနပ္စီးျပီး ဆင္းလာသည္ကို ျမင္ခဲ့သည္။


အူေသာင္