ဒီလိုပါပဲ ေထြးညိဳ

ဧရာ၀တီမွာ ေရေတြ က်သြားၿပီလား။ ငါတို႔ေၿပးလႊားခဲ့တ့ဲေၿခရာ ဒီႏွစ္ေသာင္မွာ ဘယ္က်န္ေတာ့မလဲေနာ္။ ငါတို႔ကစားခဲ့တဲ့ေနၾကာခင္းလို ငါတို႔အေရာင္ေတြလည္း မေတာက္ပၾကေတာ့။ ဒီလိုပါပဲေထြးညိဳ ။ အေရာင္ေတြ တၿဖည္းၿဖည္းမွိန္သြားတာလည္း ငါတို႔ရဲ့ ရသတစ္ခုပါပဲ။ ေၿဖေတြးေပါ့။ မိုးေတြ သဲသဲမဲမဲရြာတဲ့အခါ ကမ္းနားလမ္းတေလွ်ာက္ မင္းဘယ္သူနဲ႔ ဆိုင္ကယ္တူတူလိုက္စီးသလဲ။ မိုးေရစိုဖို႔က အဓိကဆိုရင္ေတာ့လည္း ဟုတ္တာေပါ့။ ငါတို႔ေႏြးေထြးဖို႔ ပုဂၢိဳလ္စြဲေတြ မလိုဘူးမွတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ နင္သူမ်ားခါးကိုေတာ့ မဖက္ပါနဲ႔။ ငါကေတာ့ ဧရာ၀တီရဲ႕  ဘယ္ေနရာက ေရၿပင္ကို ထိထိ နင္ေဘးမွာေစာင့္ၾကည့္ေနသလိုပဲ။ ဒီလိုပါပဲေထြးညိဳ ။ မိုင္တိုင္သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မရွိရင္ ငါတို႔ေ၀းတယ္ ဆိုတာဟာလည္း ဘာမွမေၿပာပေလာက္ပါဘူး။ ခုဆို တမာရြက္ေတြ ႏုေနမွာလား။ နင့္ေခါင္းေပၚ ကပ္ေနတဲ့တမာရြက္ကို အခုဘယ္သူ ဖယ္ေပးသလဲ။ စိတ္ေတာ့လည္း ပူစရာ မရွိပါဘူး။ ေလခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတိုက္ရင္ လြင့္သြားမွာပဲကို။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ စူပါေကာ္ဖီမစ္ေတြ ေဖ်ာ္ေဖ်ာ္ေသာက္တုန္းပဲလား။ ဘယ္သူ႕နားမွ သိပ္မကပ္နဲ႔ေနာ္။ ခုရာသီဥတု အိုက္စပ္စပ္နဲ႔ဆိုေတာ့ နင္ေနရခက္ေနမွာစိုးတာ။ ဒီလိုပါပဲ။ ငါတုိ႔ဟာ မသိစိတ္ထဲကေန မလိုအပ္တဲ့အေၾကာင္းၿပခ်က္ေတြ ေပးေပးေနမိလ်က္သားၿဖစ္ေနတာ။ လူထူထူ ဖုန္ထူထူနဲ႔ေ၀းခဲ့သူအဖို႔ စိတ္ကေတာ့ ပါးပါးလ်လ်ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္မပါလို႔ ပစ္ပစ္ခ်ခဲ့မိတဲ့ အလြမ္းေတြ နင့္ဆီကိုေရာက္ဖို႔  ဧရာ၀တီကို ဆန္တက္ႏိုင္ပါမလား။

Purple Haze - L.H.T

ငါလည္း နင့္လိုပဲ သနပ္ခါးထူထူလိမ္း ရွည္အက်ီလက္ရွည္၀တ္ၿပီး စိတ္ေအးလက္ေအးေနၾကည့္ခ်င္တယ္။ ဒီလိုပါပဲထြးညိဳ။ ဂုဏ္သေရရွိေအာင္ အုတ္တံတုိင္းေတြအၿမင့္ၾကီးခတ္ၿပီးမွာ အၿပင္ကို ေၿခဖ်ားေထာက္ေထာက္ၿပီး ၾကည့္ေနရသလိုပဲ။ အပူမွာ ေနသားက်ၿပီးသား ငါ မင္းနဲ႔ေ၀းတဲ့အခါက်မွ ေခၽြးၿပန္တယ္။ ငါတို႔ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေတြနဲ႔ အေဝရာလမ္းထဲ ေဖာင္ဖြဲ႕ၿပီးေတာ့မွာ ငါတုိ႔ ကိုယ့္အတၱကို ကိုယ္တိုက္မယ္ ဆိုၿပီး ေဖာင္ဖ်က္။ ဒီလိုပါပဲေထြးညိဳ ။ ငါတုိ႔ဟာ လိုခ်င္တာတစ္ခုအတြက္ လိုခ်င္တာေတြအမ်ားၾကီးလည္း ဆံုးရံႈးခဲ့ရတာပဲ။ အမွားေတြလည္း လုပ္မိေနက် အမွန္ေတြလည္းလုပ္မိေနက် အသက္ေတြၾကီးလာေလ အမွန္ေတြအမွားေတြနဲ႔ ေနသားက်လာေလ။ လုပ္သင့္တာေတြေရာ လုပ္ခ်င္တာေတြေရာ မလုပ္သင့္တာေတြေရာ မလုပ္ခ်င္တာေတြေရာလုပ္ၿပီး ငါတို႔ရဲ႕မထည္၀ါလွတဲ့ သမိုင္းစာအုပ္ေလး ပိုပိုထူလာခဲ့တာေပ့ါ။ ဒီလိုပါပဲေထြးညိဳ။ ငါတုိ႔ဟာ ငယ္ငယ္တုန္းကလို အိမ္စာသင္ခန္းစာေတြ တြက္ရင္း စာအုပ္ေနာက္ေက်ာမွာပံုေတြခိုးဆြဲသလိုမ်ိဳး ခဏခဏလုပ္မိၾကတာပဲ။ လူလားေၿမာက္တဲ့အရသာကို စၿမံဳ႕ၿပန္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ နင့္နားသယ္အစပ္မွာ သနပ္ခါးဖတ္ေလးေတြ ကပ္ေနဦးမွာပဲ။ ငါမိုင္ရာခ်ီေ၀းေပမယ့္ လွမ္းၿမင္ေနရသေပါ့။ နင့္ကက္ပ္ အၿဖဴၾကားထဲက ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္နံ႔လည္း ေမႊးေနဦးမွာပဲ။ ငါအိပ္မက္မက္တဲ့အခါ ခိုးခိုးရႈေနမိေပါ့။ အာလူးေၾကာ္ေတြ သိပ္မစားပါနဲ႔ေတာ့လား။ နင္နည္းနည္းပို၀လာမလားလို႔႔႔ ငါေတြးမိလို႔႔႔။ ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အခ်စ္ဆိုတာကေတာ့ ၀လည္းမ၀တတ္ ပိန္လည္းမပိန္တတ္ပါဘူးေလ။ ဒီလိုပါပဲ ေထြးညိဳ။ နင္တစ္ခ်က္ခ်က္ေတာ့ ငါ့ကို သတိရတယ္မဟုတ္လား။

"စပရိန္"လူသား

      " လြယ္သလား ခက္သလား ရာမ. . .
                                                                           ရာမ. . . လြယ္သလား ခက္သလား ေျပာစမ္း ငါ့ကို
                           ေဟ့. . ဒီမွာ ဗိုလ္လုပ္ခ်င္တဲ့ေကာင္ဆိုတာ ဒီလို ပစ္ႏိုင္မွ ဗိုလ္လုပ္လို႔ရတာကြ. . . "

                                                                                                             ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ဇာတ္ကားမွ

Painting By Sitt Nyein Aye (Source - MyanmarISP.com)

ဒီကေန႔ ငါတို႔ေတြ
ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ခရီးၾကမ္း
၁၉၄၇ ဇူလိုင္ ဆယ္႔ကိုးက စခဲ့တယ္။     ။


စစ္မွန္တဲ့ မ်ိဳးခ်စ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို
ရာထူးနဲ႔ကာမ၊ အာဏာရမၼက္ျပင္းထန္
ျမင္းသမားညဏ္နဲ႔ ဗိုလ္ေနဝင္း
အတင္းအဓမၼ ၾကံစည္ခဲ့ေလေတာ့
ေခတ္သစ္ဗမာ့သမိုင္းမွာ
ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုယ္ျပန္သတ္
ငါတို႔ရဲ့ ရင္ဘတ္ေတြ
ပထမဆုံး ေသြးခ်င္းခ်င္းနီခဲ့တယ္။    ။


ေနာက္တခါ
ကမာၻမွာ ဗမာရယ္လို႔ တင့္တယ္ေစတဲ့
ဦးသန္႔ရဲ့ ဂုဏ္သတင္း သင္းပ်ံ႕ေလခဲ့
အရင္းစစ္လိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ထက္သာ မနာလို
ပညာတတ္ဆို မ်က္မုန္းက်ိဳးလို႔
သမဂၢကို ဗုံးေဖာက္ခြဲ
ေက်ာင္းသားလဲ နားမလည္
မ်ိဳးတုံးေအာင္ကို ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္
၁၉၆၂ ဇူလိုင္ ခုႏွစ္ရက္မွာ
ငါတို႔ရဲ့ ရင္ဘတ္ေတြ
ဒုတိယံမိၻ ေသြးခ်င္းခ်င္းနီခဲ့တယ္။     ။


"စစ္တပ္ဆိုတာ ပစ္ရင္မွန္ေအာင္ပစ္တယ္
ဘယ္ေတာ့မွ မိုးေပၚ ေထာင္မပစ္ဘူး "
အာဏာ႐ူးၾကီးရဲ့ ေနာက္ဆုံးစကား
လူထုအေပၚ စိမ္ေခၚၾကိမ္းဝါးျပီး
၈၈ရဲ့ ဩဂုတ္ ရွစ္ရက္က စလို႔
စစ္ေသနတ္သံေတြဝဲပ်ံ
နာက်င္ျငီးျငဴသံေတြမိုးထိညံခဲ့
ငါတို႔ရဲ့ ရင္ဘတ္ေတြ
ေသြးခ်င္းခ်င္းနီခဲ့ျပန္တယ္။     ။


ေနာက္ဆုံးမေတာ့
ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ့ ဆိုးက်ိဳးအေမြ
ငါတို႔ေတြ အခုထိခံရဆဲ
ဒင္းကေတာ့ေသ
လူေတြသာေျပာင္း
မူကေတာ့ မေျပာင္းလဲပဲ
ငရဲျပည္မွာေတာင္
ကိုယ္လုပ္မွ ကိုယ္ခံရတာ
ဗမာျပည္မွာေတာ့
နင္မဟုတ္ရင္ နင့္အေဖ
နင့္အေဖမဟုတ္ရင္ နင့္အမ်ိဳးအေဆြ
ဒီလို. . . လက္ညိႈးေတြလည္း ထိုးတတ္တယ္
အဲဒီလက္ညိႈးေတြပဲ ေကြးတတ္ပံုမ်ား
ျပည္သူနဲ႔ေက်ာင္းသား
၂၀၀၇မွာ ဘုရားသားေတြပါ မေနရ
အဖိႏွိပ္ခံ နင္းျပားဘဝေပမယ့္
ေဟ့. . . စစ္သားေရ
မင္းသိထားဖို႔က
ဖိႏွိပ္ေလ ကုန္းထေလ
ဘယ္ေတာ့မွ ကမာၻမေၾက
ငါတို႔ဟာ "စပရိန္"လူသားေတြျဖစ္တယ္။     ။


[သမိုင္းတေလွ်ာက္ က်ဆုံးခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား ရဲေဘာ္မ်ားအား ဂုဏ္ျပဳ ဦးညြတ္ရင္း. . . . ]

သားခြန္

စိတ္တိုင္းမက်ျခင္းျပက္လုံး၏ ျဖားေယာင္းမႈမွ လြန္ေျမာက္၍

မျပင္ဆင္လိုက္ရပဲ သစ္ျပန္ဆန္းသြားတဲ့ 

ျငင္းဆန္ျခင္းၫႈိ႕စြမ္းအားမ်ားနဲ႔ လြန္ဆြဲ 

အနမ္းဘာသာေဗဒဟာ အေရာင္အေသြး နက္႐ိႈင္းလြန္းတယ္ 

အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ 

ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ။ ငါတို႔က ဘာေတြလဲ. . ဘယ္မွာလဲ ငါက 

စည္းေဘာင္ေတြ ခ်ိဳးဖ်က္. . . / ဘယ္မွာ ထည့္တြက္လဲ

လူမ်ိဳး၊ အသားအေရာင္၊ အသက္၊ ဘာသာ၊ 

လိင္၊ လူမႈေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ က်င့္ဝတ္ဓေလ့ 

အႏိုင္အရွုံး တက္ႏွုန္း က်ႏွုန္း နီဝါစိမ္း

နီစိမ္းျပာနဲ႔ ဘံုက်တဲ့ ဖလမ္းဖလမ္းေတြ 

ရွဥ့္ေလွ်ာက္တဲ့ေန႔ေတြ ပ်ားလူးတဲ့ညေတြ 

ခ်ားရဟတ္ၾကီးေအာက္ဝယ္ ပါးျပင္ထက္ေပၚ 

တပတ္ျပီး တပတ္လည္ တရစ္ျပီး တရစ္တိုး ။ 

ခ်ဥ္ျခင္းလွ်ာဖ်ားႏွစ္ခြခြဲေတာ့. . အရပ္မကူနဲ႔ လူမဝိုင္းနဲ႔ 

ဘာကို ေမ်ွာ္မွန္းဆမွန္းမသိပဲ

အျပန္အလွန္ေဝမွ်တဲ့ လမ္းခရီးမွာ

အရိပ္ကို အသက္သြင္းတဲ့

အိပ္မက္မွ်ားသူရဲ့ ခပ္ေထြေထြျပကြက္ 

ကြၽမ္းစားရင္း လြမ္းဆြတ္ပံုရိပ္ေယာင္မ်ား

Fiery Lights - L.H.T

ျမိဳမက်ပင္ရဲ႕ ရုပ္တုမ်ား ထုထြင္းပူေဇာ္ရင္း
မရွိအရွိ ရွိ/ ျဖစ္/ လုပ္ေလေတာ့ 

ရွိသင့္တာေတြ ဘယ္မွာ

ကဲေရာ့. . ဒါေလးက 

ယိုသူလည္း မရွက္ ျမင္သူလည္း မရွက္ 

ငိုသူလည္း မ်က္ရည္စ မတင္ေစရမဲ့ 

တစ္ဆို႔ဆို႔ အလန္းေလး

ဒါဟာ အရင္းအႏွီးလား

 သိတန္သေလာက္ သိအျပီး ေခ်ာင္းဆိုးခြၽဲက်ပ္ 

ေယာင္ေယာင္ယမ္းယမ္း ေရာဂါေတြတက္ 

အာေရဗ်က ဟန္ေရးျပတဲ့ညမ်ားလို

တေကာင္က်ရင္ တေကာင္တက္ျမဲ
ဆက္တင္ဆိုတာ ေျပာင္းရေ႐ြ႕ရလြယ္တာမွတ္လို႔ 

ဒါေပမဲ့ မင္းမေသရဘူး 
ဪ. . ငါနဲ႔ ငါေတာင္ အေစးမကပ္တာ 

ဘယ္သူ႕ကိုမ်ား ကျပသုံးေတာ္ခံရပါ့ 

ငါနဲ႔ ငါေတာင္ အေစးမကပ္လို႔ ငါက ငါ့ကို ျဖည္းေလးစြာဝါးျမိဳ 

ဒိန္ခဲျမဳံရင္း ေလွ်ာက္လွမ္းရတဲ့

အဲလစ္စ္ဥယ်ာဥ္ဟာ ေျခာက္ေသြ႕ခဲ့ဖူးရင္
' ဒါျပီးရင္... မင္းသမီး ကမွာပါ ' နဲ႔

မီးခိုးေငြ႕ၾကားက ညေတြဟာ 

ေနေရာင္နဲ႔အတူ လြင့္ျပယ္သြားမွာပါ. . လား ။

ယိုဒါရွီးမား

ငါတို႔အားလံုးရဲ႕ အိမ္

YGR& W

အိ္မ္အသစ္တစ္လံုးကို သံုးလနဲ႔ ေဆာက္ရတာကလြယ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးနီးပါးၿခစားေနတဲ့ အိမ္တစ္လံုးကို သံုးလနဲ႔အၿပီးၿပင္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ တစ္နည္းရွိေတာ့ရွိတယ္။ ၿဖိဳပစ္လိုက္ဖို႔ပဲ။ ၿဖိဳပစ္လိုက္ရံုနဲ႔ၿပီးလားဆိုေတာ့ မၿပီးၿပန္ပါဘူး။ အိမ္ရဲ႕တုိင္ေတြကၿခစားတာလား ဒိုင္းေတြကၿခစားတာလား နံရံေတြကၿခစားတာလား။ ၿခမစားပဲက်န္ေနတဲ့ သစ္ေကာင္းေလး တစ္ခ်ပ္တစ္ၿပားေလာက္ရွိမလား။ သြပ္ေတြကေပါက္ေနသလား။ ဖာလို႔ ရသလား။ အခ်ပ္လိုက္လဲရမလား။ ၿခေတာင္ပို႔ကဘယ္မွာလဲ။ ၿခေတြကဘယ္မွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မၿဖိဳရက္ၾကပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ၾကီးက ဟိုးအရင္တုန္းက တကယ္အိမ္ၾကီးအိမ္ေကာင္းေပါ့။ ေဘးအိမ္ေတြဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔လို အိမ္မ်ိဳးေဆာက္ခ်င္လို႔ လာေလ့လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြက တစ္ေန႔ၾကရင္ ငါတို႔ေတြ ဟိုဘက္အိမ္လိုမ်ိဳးေဆာက္ႏိုင္ရမယ္ကြလို႔ ၾကံဳး၀ါးၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ စာလာသင္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္စီးပြားေရးေတြ လာေလ့လာၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ၾကီးထဲမွာၿခေတာင္ပို႔ၾကီးတစ္ခုရွိေနတာ သတိမထားမိလိုက္ၾကဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ တိုင္ တစ္ေနရာ ၿခစားလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္တိုင္ ေနာက္တစ္တိုင္္. . ။ ခုအိမ္ၾကီးက ၿပိဳေတာ့မယ္ နဲ႔နဲ႔ေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ၾကီးၿခစားလာတာ ႏွစ္ေပါင္းဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိလာပါၿပီ။ ဒီတိုင္တစ္လံုးမေကာင္းရင္   ေနာက္တိုင္တစ္လံုးလဲဖို႔ အဆင္သင့္ရွိသလား။ သြပ္တစ္ခ်ပ္ခြာၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္သြပ္တစ္ခ်က္အဆင္သင့္ရွိလား။ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုေလာေလာဆယ္ဆယ္မဟုတ္ဘူး။ အေကာင္းၿမင္သမားတစ္ေယာက္မို႔လို႔ တစ္သက္လံုးၿပင္ဖို႔ စိတ္မကူးလာခဲ့တဲ့အိမ္ၾကီးကို ထၿပင္မယ္ေဟ့ ဘာေဟ့ လုပ္တာကိုပဲ ၀မ္းသာမိပါတယ္။ သြပ္အသစ္ေတြလဲဖို႔ အဆင္သင့္မၿဖစ္ေသးလို႔ သြပ္အေဟာင္းေတြထည့္ထားတာကိုလည္း နားလည္ေပးပါတယ္။ သြပ္အေဟာင္းေတြကို ဖာလို႔ရတန္သေလာက္ဖာ ၿခစားေနတဲ့တိုင္ေတြ နံရံေတြကို ၿခေလးဘာေလးရွင္း။ ခုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ဆယ္ ေဆးသုတ္ေနၾကတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဘာမွမလုပ္တာထက္စာရင္ ေဆးသုတ္တာေလးတစ္ခုကလည္းမဆိုးလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဆးသုတ္ဖို႔ထက္ အေရးၾကီးတာေတြ အမ်ားၾကီးက်န္ေနေသးတယ္ထင္တာပဲ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ၾကီးကို အသစ္လြင္ဆံုးၿဖစ္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔ အခ်ိန္တစ္ခုရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြပ္ေတြအခ်ပ္လိုက္လဲဖို႔ တိုင္ေတြအလံုးလိုက္လဲဖို႔ အဆင္သင့္ၿဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္တစ္ခုရွိပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနတဲ့အိမ္ကို ဒီဇိုင္းလွလွေလးနဲ႔ ဒီကိုေရးရွင္းေကာင္းေကာင္းေလးနဲ႔ ပရိေဘာဂစံုစံုေလးနဲ႔ ေနခ်င္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ၿခစားေနတဲ့အိမ္ၾကီးကို ၿဖိဳပစ္ၿပီး အသစ္ၿပန္ေဆာက္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးမ်ိဳးရွိၾကပါတယ္။ သူတို႔စိတ္ကူးမွန္တယ္ မမွန္ဘူး ကၽြန္ေတာ္မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အိမ္ၾကီးၿပိဳသြားရင္ ေနစရာမရွိေတာ့မယ့္ မိသားစုေတြကိုပဲစိုးရိမ္မိပါတယ္။ အိမ္ၾကီးၿပိဳသြားရင္ မိုးဒဏ္ေလဒဏ္ဘယ္လိုခံႏိုင္မလဲ စားဖို႔ ေသာက္ဖို႔ ဘယ္ေနရာမွာလုပ္ၾကမလဲ ဒါေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အေၿဖမရွိပါ။
သံေခ်းတက္တဲ့ သြပ္နဲ႔ ေပါက္ေနတဲ့သြပ္ဆိုရင္ ေပါက္ေနတဲ့သြပ္ကို အရင္လဲရပါတယ္။ ေပါက္ေနတဲ့သြပ္ကို လဲၿပီးတဲ့အခါက်မွ သံေခ်းတက္တဲ့ သြပ္ေတြကိုဆက္လဲရပါတယ္။ အသစ္စက္စက္အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့သြပ္ေတြ ကို တစ္ၿပိဳင္တည္း အခ်ပ္ေပါင္းမ်ားစြာရဖို႔က ဘယ္လိုမွ မၿဖစ္ႏိုင္လို႔ပါပဲ။ တိုင္ေတြဆိုလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ အိမ္သာနဲ႔ ေရခ်ိဳးကန္ ေရခ်ိဳးခန္းေတြကိုလည္း တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းၿပင္ယူရပါတယ္။ ေနဖို႔ထိုင္ဖို႔ စိတ္ခ်လံုၿခံဳရတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါ အိမ္ကို ဒီဇိုင္းၿပန္ဆင္ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ သြပ္ေတြ ပ်ဥ္ေတြကိုလဲၿပီးသြားတဲ့အခါမွ အလွဆင္တဲ့အပိုင္းကို ေရာက္ပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ က်က္သေရရွိ ေခတ္မွီၿပီး စိမ္းစိုေနတာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အားလံုးၿမင္ခ်င္ပါတယ္။ အိမ္ၾကီးေကာင္းသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿခံထဲမွာ ပ်ိဳးထားတဲ့ပန္းပင္ေတြ သီးပင္စားပင္ေတြပြင့္လာတာနဲ႔ အံကိုက္။

ၿပီးေတာ့ ေရကန္ေလးတူး ေရတံခြန္ေလးေဆာက္။ ၿပီးေတာ့မွ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ပရိေဘာဂေတြကို သစ္လြင္ၿပီး ေနသာထိုင္သာရွိတဲ့ ပရိေဘာဂေတြနဲ ့အစားထိုးလဲလွယ္ရပါတယ္။ ကံေကာင္းတာတစ္ခုက အိမ္ၿပင္ရန္မွာ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းနဲ႔ လက္သမား၊ပန္းရံေတြကို အခေၾကးေပးဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို ့အိမ္ၾကီးရဲ႔ေနာက္မွာ သီးပင္စားပင္ေတြဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ ၿခံၾကီးတစ္ၿခံရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေတြက ဒီၿခံထဲက အသီးေတြကို ယူၿပီဖြက္ထားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက ဒီၿခံထဲကအသီးေတြကို ေဘးအိမ္ကို ခိုးေရာင္းၾကတယ္။ ဒီအသီးခိုးတဲ့ကိစၥကို စည္းကမ္းတက်တားၿမစ္ႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ၾကီးကိုၿပင္ဖုိ႔ အေကာင္းစားသြပ္ေတြ၊ အေကာင္းစားပ်ဥ္ေတြ၊ ဘိလပ္ေၿမေတြ အုတ္ေတြ၀ယ္ႏိုင္ဖို႔ မခဲယဥ္းပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္သားေတြ အားလံုးသာညီညြတ္ရင္ ၿခစားေနတဲ့တိုင္ေတြကိုလည္း ရွင္းပစ္ႏိုင္မွာပဲ။ ေပါက္ေနတဲ့သြပ္ေတြကိုလည္း ခြာထုတ္ႏိုင္မွာပဲ။ သီးပင္စားပင္ေတြ ပန္းေတြကိုလည္း ဒီထက္ပိုၿပီးစိုက္ႏိုင္မွာပဲ။ အသီးခိုးေရာင္းတဲ့သူေတြကိုလည္း ဖမ္းႏိုင္မွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ၾကီးကေန ထြက္သြားၿပီး ေဘးအိမ္ေတြမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနရတဲ့ အိမ္သားေတြရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးေတာ့ရွိပါတယ္။ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းလည္း မဆိုးလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္သားေတြအားလံုး ၀င္လုပ္လို႔ မရဘူး။ လူသံုးေလးေယာက္ကပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္စီးပြားေရးကို အုပ္ခ်ဳပ္ထားတယ္။ ပိုက္ဆံေတြဘယ္ေရာက္သြားလဲဆိုတာလဲမသိရဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္က ကေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေဘးအိမ္ေတြမွာ စာသြားသင္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ေဘးအိမ္ကစီးပြားေရးပဲ ၀ိုင္းလုပ္၀ိုင္းစားၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို ၿပန္မလာၾကဘူး။

ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာမေနခ်င္လို႔ ဆင္းသြားၾကတာမွ မဟုတ္တာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္က စုတ္လို႔ပါ။ သူတို႔ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူတူ ေနခ်င္ၾကပါတယ္။  ၿခံၾကီးထဲမွာ ေဆာ့ကစားခ်င္ၾကတယ္။ အပင္ေတြ ၀ို္င္းစိုက္ခ်င္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ၾကီး အသစ္ၿဖစ္သြားရင္ သူတို႔ေတြ ၿပန္လာၾကမွာ။ သူတို႔ၿပန္မလာခင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿခေတာင္ပို႔ၾကီးကို ေတြ႕ေအာင္ရွာမယ္။ သြပ္အေပါက္ေတြအေဆြးေတြ ေတြ႕ေအာင္ရွာမယ္။ ပိုက္ဆံေတြစုၿပီး သြပ္ေတြ ပ်ဥ္ေတြ လဲထားမယ္။ ေဆးသုတ္တဲ႔အခါက်ေတာ့ သူတို႔ကို ၀ိုင္းသုတ္ခိုင္းမယ္။ အဲ တစ္ခုရွိတာက ၿခေတာင္ပို႔ၾကီးလာဘ္ေကာင္းတယ္ဆုိၿပီးေတာ့ အေမႊးတိုင္ထြန္း သေၿပခက္ကပ္တာတို႔ မလုပ္ၾကနဲ႔ေပါ့။ ၿခံထဲမွာစမ္းေခ်ာင္းေလးေတြေပးစီးမယ္။ ကေလးေတြကို စာေကာင္းေကာင္းသင္ေပးမယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္တာ. . .  ေနာက္ဆို ေဘးအိမ္ကကေလးေတြကိုပါ စာေခၚသင္ေပးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေကာင္တာထုိင္ေနတဲ့လူေတြကို ဖယ္ပစ္ရမယ္။

ခုခ်ိန္ ေဆးမသုတ္သင့္ေသးဘူး။ ေဆးသုတ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေနရာေဆြးလဲ ဘယ္ေနရာၿခစားလဲ ေကာင္းေကာင္းမၿမင္ရဘူး ၿဖစ္သြားမွာေပါ့။ ဒီမွာရွိတဲ့လူနဲ႔ အိမ္ၾကီးကို ၿပန္ၿပင္ၾကမယ္။ ၿဖိဳေတာ့ မၿဖိဳလိုက္ၾကပါနဲ႔။ ဒီအိမ္ၾကီးကိုေတာ့ မၿဖိဳပစ္လိုက္ၾကပါနဲ႔။ အိမ္ၾကီး သစ္သစ္လြင္လြင္ ခမ္းခမ္းနားနား ၿဖစ္သြားတဲ့အခါ နင္တို႔ေတြ ၿပန္လာၾကမယ္မဟုတ္လား။ ငါတုိ႔အိမ္ၾကီးက အက်ယ္ၾကီးပါ။ နင္တို႔ေတြ ၿပန္ေရာက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ငါတုိ႔ပန္းၿခံထဲမွာ လိပ္ၿပာေလးေတြဖမ္းရင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းၿဖစ္ေတြ ၿပန္ေၿပာၾကရေအာင္။                       ။



ဖိုးခြား

ေတြ႕ဆံုၾကံဳကြဲ

ေတြ႕ ၾကမယ္ေလ
ဆံု ၾကရေအာင္ 

ၾကဳံ ပဲ ၾကံဳႏိုင္လြန္းတယ္
ကြဲ ေနျပီ မရေတာ့ဘူးကြ   

ေတြ႕ ဆံု ၾကဳံ ကြဲ 

ဒီလို ေန႔စြဲေတြနဲ႔ပဲ 

ဘဝက ခ်ာခ်ာလည္ ေနတယ္။ 

 

**- ေမာင္ရင္ငေဇ -**

 

ျမိန္ရွက္စြာယွက္ျဖာယက္ကူးျခင္း

ကိုယ့္လူ
ေအးခဲေနတဲ့ ပံုစံခြက္အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔
ကမ္းေလးကူးခ်င္ရင္ တံတားေလးထိုးရတယ္ တဲ့
အေတြးျမျမနဲ႔. . . ႐ႈအံုး ႐ိႈက္အံုး
သူမရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ေအာက္ကို
တခါတေခါက္ ျပန္သြား မခစားမီ
ယူပါအံုး. . ျမိဳက္ပါအံုး

Green Machine - L.H.T

ဒါနေျမာက္ေတာ့ သီလေပါက္ခဲ့ရသလို
ပိန္းပိတ္ေမွာင္တဲ့ ဒီေလထုသားၾကား
တစုံတေယာက္နဲ႔ / သို႔မဟုတ္
တစံုတရာဟာ အခင္းျဖစ္ပြါးရာတိုင္း
မသိတသိ အခ်ိန္မွာ. . .
လိုအပ္/ တပ္မက္မႈနဲ႔ ပိုင္ဆိုင္မႈကို
ၾကီးျမတ္တဲ့ အျငိဳးနံရံပါးပါး အေပ်ာ္တမ္းျခားလို႔
သိသိမိမိ အခ်က္ထိုးသံ ၂၃း၄၅

စိတ္ကို လာပုတ္ရင္ လုပ္သာလုပ္
ကိုယ့္သက္လံုေတာ့ ကိုယ္သိပေစ
မမွတ္မိရင္ေတာ့ စည္းခ်က္ညီညီေလး
(တိုင္ပင္ မေအာက္ရေအာင္)
ေခါင္းထဲက ထုတ္လိုက္ေပါ့

ကန္ေတာ့ဆြမ္းနဲ႔ ကိုယ္ေရးေကာင္းသူရဲ႕
ေနျမင့္မွ အ႐ူးရင့္ရတဲ့ ႐ႈ-နာ-႐ိႈက္-ကုန္းဋီကာေတြ
ကာလာတင္ရင္း အေရာင္ေရာခဲ့တဲ့
အားတုံ႔အားနာ အာေမဍိတ္သံေတြ
အသားကြဲမွ အသည္းစြဲမယ့္သူရဲ႕
အရွုပ္အရွင္း မဟုတ္တဟုတ္ သရုပ္မွန္ လုပ္ၾကံ

ပါတာေရာ က်န္တာေရာ ေရာျခင္းေဖာျခင္း
ရယ္ျခင္း ငိုခ်င္း လြမ္းခ်င္းနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္
သိလိုက္ရတဲ့ ႏိုင္းခ်င္းႏိုင္ႏိုင္နဲ႔ ကစဥ္ကလ်ားေတြ
အင္လား. . ေအာ္လား. . ထားပါ ထားပါ
ေလွာ္ထားတဲ့. . . 'မ်ိဳးျခားမ်ိဳးကြဲသိျခင္းမ်ား
သားကူးပြါးေရးစမ္းသပ္မႈ' အဆင့္က ဘယ္ေလာက္. . ? ?

ေန႔ေန႔ညည ဒီလိုဟိုပံု. . . .
ဒီည ဒီေန႔. . ဟိုည ဟိုေန႔. . . .  ဒီလိုလို ဟိုလိုလို
ျဗဳတ္စဖ်င္းေတာင္းတိမ္ထူထပ္ရင္း
မိုးမ႐ြာခဲ့ပါ။           ။





ယိုဒါရွီးမား

ၾကက္သြန္

Red Onion - Sarah Berry

ငါ့အတြက္မငိုပါနဲ႔. . . .
ငါ့ရင္ကို ခြဲ
ငါ့ဘဝကို အစိတ္စိတ္ အမႊာမႊာျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပီးျပီပဲ
အေသြးအသားကို ပါးပါးလွီး
ငါ့ကို အျမည္းလုပ္ခဲ့
ငါ့အေရခြံလည္း ကြာက်ခဲ့ရျပီ
ငါ့အေငြ႕အသက္ေတြက
အရိပ္လို လိုက္လာမွာ မေၾကာက္ပါနဲ႔
မင္းကိုမင္း ေဆးေၾကာသန္႔စင္ျပီး
ငါ့ကို ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး စားသုံးသြားလိုက္ပါ
ငါ့အတြက္ေတာ့ မငိုပါနဲ႔
ငါ့အတြက္နဲ႔ေတာ့ မင္းဘယ္ေတာ့မွ
မ်က္ရည္မက်ပါနဲ႔. . . . . ။


ေမာင္ရင္ငေဇ

တစ္ေယာက္တစ္ၿခမ္း

More Than Halfway Down This Path
Gerald Shepherd

လက္ဟာ ဓါတ္လိုက္သလို တဆတ္ဆတ္တုန္လို႔ တစ္ရက္ဆိုတာ ဘာၾကာလိုက္တာမွတ္လို႔
ဘ၀ဟာ ခါးတယ္ဆိုတာနဲ႔ သၾကားေတြေစ်းတက္ မငယ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ မွတ္ခ်က္မွာ ရမၼက္ဟာ အလႊာထပ္ပိုး
တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ပါးပါးေလးလွီးမယ္ ကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ ငယ္သူ ၾကီးသူ လူငယ္ လူလတ္ ကေလးမ်ားမက်န္
လိုတယ္ မလိုဘူး ဘယ္သူဆံုးၿဖတ္မလဲ စကားစဟာ ေၿပာရင္းန႔ဲ ၿပတ္ၿပတ္သြား ဓါးကဘယ္နားက ထြက္လာသလဲ
ၾကားလား ၾကားလား နာရီသံ သူငယ္နာ သူငယ္ေတြနာတယ္ နာရင္နာတယ္မွတ္ မွတ္ မွတ္
တမလြန္ကို ခရီးေ၀းသလား တစ္ေယာက္တစ္ၿခမ္း ဘယ္သူခြဲတမ္းပိုမ်ားမ်ား
စက္ကိုႏိႈးလိုက္ေတာ့ စက္ကိုႏႈိးလိုက္ေတာ့ လိုအပ္သမွ်ကိုသာ စားေသာက္အန္ထုတ္
ဘာေၾကာင့္ငိုငို လမ္းေဘးခ်ငို တစ္ခ်ိန္မွာ အားလံုးကိုထားပစ္ခဲ့ မီး႐ႈိ႕ပစ္ခဲ့
တစ္ခ်က္တည္းက်င္း၀င္ရံုနဲ႔ ေခါင္းေလးေမာ့ေတာ့ေမာ့ေတာ့ မရေတာ့ဘူးဆိုရင္ မကယ္နဲ႔ေတာ့
စကားကိုကုန္ေအာင္မေၿပာနဲ႔ အစားကိုလည္းကုန္ေအာင္မစားနဲ႔ ေသနတ္ကိုေမာင္းတင္ မ်က္ႏွာကိုခပ္တင္းတင္းထား
ကမာၻေပၚတြင္ အငတ္ေဘးရင္ဆိုင္ေနရသူ ဘယ္ႏွစ္သန္း ၿပန္ၿပန္အန္ထြက္ရင္ ၾကည့္ရရုပ္ဆိုးလို႔
ကတိတည္မလား မတည္ဘူးလား တစ္ခြန္းပဲေၿပာ ႏွစ္ဆယ္႔ေလးနာရီ ၿဖတ္သန္းသြားလာႏိုင္တယ္ အိပ္ေရးေတာ့အပ်က္မခံနဲ႔
ေဗဒင္လကၡဏာ နကၡတ္ စုန္း ေရမန္း ဆီမန္း ခင္ဗ်ားဘာကိုမန္းလဲ ေပ်ာက္လာ ေပ်ာက္လာ ေပ်ာက္လာ ေပ်ာက္လာ ေပ်ာက္သြား
ရာသီဥတု ပူၿပင္း ေအးစိမ့္ ေဖာက္ၿပန္ ဆိုးရြား ဘယ္ၾကားထဲမွာပုန္းသလဲ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ဘယ္စာခ်ဳပ္နဲ႔ အငွားခ်
စကားလံုးေတြကို ပန္းလိုသီ ပန္းလိုသီ မ်က္ေစာင္းၿပန္ထိုးၾကည့္ေတာ့ ပန္းလိုသီ ပန္းလိုသီး စကားလံုးေတြ။





ဖိုးခြား

မဟာဝီရ

လူသား
ဘုရင္တစ္ပါး
သက္ရွိအရာအားလံုးထက္မွာ သူ႔ေမတၱာတရား ဝပ္စင္းေနတယ္
ျခေသၤ့ ဒါမွမဟုတ္ အဝါေရာင္ သိုးတစ္ေကာင္
ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္း ကိုယ္႐ံု
အဆံုးစြန္ထိ ေပးဆပ္ျခင္း ေျခနင္း
ျဖဴစင္ျခင္းရဖို႔ အသိတရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ေလ်ွာ္ဖြတ္. . . .

Enlightenment - Roxy

သန္႔စင္ျခင္း ၾကည္လင္ျခင္း သည္သာ သူ႔/ ဘဝ ရဲ႕ အဓိကအစိတ္အပိုင္း
မရပ္မနား သြားေနတဲ့ အခ်ိန္စက္ဝိုင္းရဲ႕ လက္ရွိ အုပ္ထိန္းသူ
ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္ ႏွစ္ဆယ့္ေလး၊
သူက " နိဗၺာန္ကိုသြားတဲ့ ခရီးမွာ
ဘုရားမလိုဘူး ၊ တရားသည္သာ ငါ. . . ငါ့ရဲ႕ေတးသံ ! ! "
ေနာက္လိုက္ေတြအတြက္ေတာ့ သူဟာ သူသာအျမင့္ဆံုး သူရဲေကာင္း
သူ႔မွာ
အဝတ္မပါ ေျခဗလာ ။

 

အူေသာင္

စပ်စ္သီးေတြ ခ်ဥ္ရင္ ျပဳံးျပ ျမိဳခ်တုန္းပဲလား

ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးက ကြၽန္ေတာ္အမိန္႔ကို မနာခံေတာ့့ဘူး

အလင္း ၅၀% ၊ အေမွာင္ ၅၀% နဲ႔ ကမာၻၾကီးက

ခုေတာ့ ခ်ဥ္တဲ့ စပ်စ္သီးေတြကို သိမ္းဝွက္တတ္လာၾကျပီ

အခ်ိန္ေတြက အစစ္အမွန္တစ္ခုလို အခ်ိန္မွန္ ျပန္ေရာက္လာတယ္

Dots& Dashes - L.H.T

ဘဝေတြဟာ ဘယ္ပုံဘယ္နည္း ရွင္သန္မလဲဆိုတာ

ဘယ္သူ႔ဆီက ဘာ ေထာက္ခံခ်က္ ယူရမွာလဲ ဒီလို

ဟန္ေဆာင္မႈေတြၾကားထဲ အရသာေတြ တခုခ်င္းစီ ေပ်ာက္ကြယ္လာခ်ိန္မွာ

ေနာက္ေက်ာကေန နာမည္ေခၚသံၾကားရင္ လန္႔မေနဖို႔ပဲ ၾကိဳးစားမိတယ္။

+++ ခ်မ္းညီခ်ိဳ +++

တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ရန္ မေန႔ကတည္းက ၾကိဳတင္ၿပင္ဆင္ရိုက္ကူးခဲ့ေသာ

Mandalay Icon Apr '11

CO2 ဓါတ္ေငြ႔အမ်ိဴးမ်ိဳး
ေလၿဖတ္၍ သင့္ဘ၀ မေသေစရ
အခမဲ့ သြင္းယူႏိုင္ပါသည္
မိမိႏွင့္သင့္ေလ်ာ္ေသာအမ်ိဳးအစားမ်ား
အထုပ္ဒီဇိုင္းအသစ္မ်ားႏွင့္
(၈) ၾကိမ္ၿပည့္လွ်င္ (၁)ၾကိမ္ အခမဲ့
၀ိနည္းေတာ္ႏွင့္အညီ ခ်ဳပ္လုပ္ထားေသာ
သင္တန္းသူလက္ခံသည္
ကမာၻသူ ကမာၻသားအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ့
ေန႔ခ်င္းၿပီး ေဆာင္ရြက္ေပးပါသည္
ဆိုင္ဖြင့္ႏိုင္သည္အထိ ကၽြမ္းက်င္ေအာင္
ရန္ကုန္အထိ သြားစရာမလိုေတာ့ဘူး
ဖိနပ္စစ္စစ္မ်ားကိုသာေရာင္းခ်ပါသည္
ဖုန္းဆစ္ခ်က္ ဆက္လိုက္ရံုႏွင့္
ၿမန္မာႏွစ္သစ္ကူး အခါသမယတြင္
အသားအရည္အၿဖဴအမည္း မညီသည္မ်ားကို
မင္းမရွိရင္ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး
----------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------
-- လူ႔ေလာဘ အတြက္ ေၾကၿငာမ်ား အံုလိုက္က်င္းလိုက္ ------
လူ႔ေလာဘကို ----- ငါတို႔---- ဘယ္လိုိ ----  ေၾကၿငာမလဲ ----- ။


ဖိုးခြား


စာကိုး။ Mandalay Icon Magazine 2011 April မွ ေၾကၿငာမ်ား

ငါ မၽွားျခင္း

အသြားနဲ႔အျပန္
အလ်ားနဲ႔အနံ
ဟပ္မိတာလည္း ဒီႏွစ္ေယာက္တည္း
အားရပါးရဆြဲေဟ့ သံသရာသားေတြခ်ည္းပဲ
သံသရာႀကီးထဲမွာ တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔
တလူးလူး တလြန္႔လြန္႔နဲ႔
႐ုန္းကန္ေနလိုက္ရတာမ်ား
အသက္ရွင္ဖို႔. . တဲ့။

Lure(2004) - Elliott Hundley

အတင္းနဲ႔အေလ်ာ့
အျပင္းနဲ႕အေပ်ာ့
ေခါင္းနဲ႔ပန္း တစ္ခုေ႐ြးပါ
ဘဝ/ခႏၶာတစံု အျဖစ္/အပ်က္တစံု
အခ်စ္/အမုန္းတစံု ထဆံုေတာ့
ဟုတ္လိုက္ ဖုတ္လႈိက္
ဟုတ္ေတာ့မလိုလို လုပ္လိုက္
လက္မေထာင္ျပလိုက္
လက္ခလယ္ေထာင္ျပလိုက္
ရင္ေကာ့ျပလိုက္
ခါးကုန္းျပလိုက္
မ်က္စပစ္ျပလိုက္
မ်က္စိမွိတ္ျပလိုက္နဲ႔
ငါ့ေက်ာက ေျခရာေတြ ေတြ႕ေတာ့ မွ
ငါလည္းမငယ္ေတာ့ဘူးဟ လွေတာ့လွသား. . . ဟပ္
အားရပါးရဆြဲေဟ့ ဇရာသားေတြခ်ည္းပဲ
မေန႔ကမွဝင္လာတဲ့ ဖဝါးလက္ႏွစ္လံုး
မနက္ကမွထြက္သြြားတဲ့ မရဏရဲ႕အၿပံဳး
ဘာေတြတုန္းဟ ကဗ်ာကလို႔မေျပာေသးနဲ႔
ေသခ်ာၾကည့္
ႏွစ္ခုလံုးမွာမ်က္ေရစေတြနဲ႔။ ။



အူေသာင္

အညိဳေရာင္နယ္ေၿမ

The Grey Area

တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီလိုပဲခြာခြာခ်
လူမ်ားသမုတ္သလိုပဲ အဲ့ဒီေကာင္ဟာ အေခါက္ထူ
အဲ့ဒီေကာင္ဟာ အရည္ရႊမ္း အဲ့ဒီေကာင္ဟာ အၿမစ္ကိုၿခစား
လူတစ္ေယာက္အန္ခ်တဲ့စကားေတြကို ေလးဘက္ေထာက္စားတဲ့သူ
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီလိုပဲ ငိုက္စိုက္စိုက္
အဲ့ဒီေကာင္ဟာ ေန႔မသိ ညမသိ လမသိ ရက္မသိ
အရင္းမသိ အၿမတ္မသိ အတိုးမသိ အေႂကြးမသိ
သူမသိဘူးဆိုတာေတြကိုေတာင္ တစ္၀က္ေလာက္ပဲသိတဲ့ သူ
မီးမ်ား မီးႏိုင္ ေရမ်ားေရႏိုင္
မသိတသိေတြမ်ားေတာ့ သိတာကလည္းမႏိုင္ မသိတာကလည္းမႏိုင္
အဲ့ဒီေကာင္ဟာ ၾကိဳး၀ိုင္းေပၚတက္ၿပီးစိန္ေခၚလို႔ ခပ္တည္တည္
ပ၀ါမကူ ေရမရႈေၾကး ဟိုက္ေရာ ဟိုက္ေရာ
လခေမာင္းခတ္ေနရင္းကပဲ ဓါတ္လိုက္ေသဆံုး
ေတာင္ေၾကာင္မဟုတ္ေတာ့ ေတာမီးလည္းမေလာင္ဘူး
သူ႔ရဲ႕ဆံပင္နီက်င္က်င္ေတြေလာင္တယ္
ဖေနာင့္မွာ အ၀ိုင္းေပါက္ေနတဲ့ ၾကက္ေပါင္ဖိနပ္ကေလးေလာင္တယ္
သူစုၿပီးသိမ္းထားတဲ့ ခ်စ္ခ်စ္ယိုစံုထဲက ထက္ထက္မိုးဦးပံုေတြေလာင္တယ္
သူ႔ရဲ့ၾကံတိုင္းေအာင္လြယ္အိတ္ အစုတ္ထဲက ေၿခာက္လံုးၿပဴးေကာ္ေသနတ္ေလာင္တယ္
ေရမ်ားေပမယ့္လည္း ေလာင္တာက
မီးမဟုတ္ေတာ့ မၿငိမ္းႏိုင္ခဲ့ၿပန္ဘူး
အဲ့ဒီေကာင္ဟာ အရည္ရႊမ္း/အဲ့ဲ့ဒီေကာင္ဟာ ေလးဘက္ေထာက္စား/ ငိုက္စိုက္စိုက္ ထက္ထက္မိုးဦးကို ယူၿပီးရင္
သူ႔ရဲ့ေၿခာက္လံုးၿပဴးတစ္လက္နဲ႔ ဒီၿမိဳ႕ကိုသိမ္းပိုက္ၿပမယ္တဲ့
အားလံုးဟာ ရယ္ရင္းေမာရင္း စရင္းေနာက္ရင္း ဟားတိုက္ရင္း လၿပည့္ညမေရာက္ခင္ သံုးရက္အလို
ေသနတ္သံ ဒိုင္းခနဲ ၾကားလိုက္ရတယ္
ၿမိဳ႕ဟာ ၿပားၿပားကို၀ပ္လို႔။

ဖိုးခြား

အိမ္အျပန္မွာ စံပယ္ေတြက ေဖြးလို႔ေမႊးလို႔

စကားထဲမွာ အဆဲတစ္ခြန္းပါလိုက္ရုံနဲ႔ ထပ္ေျပာရဲေျပာၾကည့္စမ္း ပါးကို တြယ္ခ်ိတ္နဲ႕ ထိုးခံရမွာေနာ္လို႕ ျခိမ္းေျခာက္ေလ့ရွိတဲ့ မိဘေတြနဲ႕ ၾကီးျပင္းလာတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊ စကားေျပာတိုင္း ေစာက္တစ္ခါ၊ Fuck တစ္ခါ ထည္လဲသုံးတတ္တဲ့ သူမရယ္၊ ျပီးေတာ့ မေသာက္ပဲ မွာထားတဲ့ လိေမၼာ္ရည္ႏွစ္ခြက္ရယ္ ညေနဆည္းဆာလွလွေအာက္မွာ တေျဖးေျဖးခ်င္း အရည္ေတြေပ်ာ္လို႕ လိေမၼာ္ရည္ဟာ လိေမၼာ္ေရာင္ မေပါက္ေတာ့ဘူး။ အရသာလည္း ေပါ့ေနလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဆည္းဆာကေတာ့ လွေနတုန္းပဲ။

မဟုတ္ဘူး၊ ဆည္းဆာက မလွပါဘူး။ အိမ္မွာ အေမ အသည္းအသန္ ျဖစ္ေနတယ္လို႕ ေျပာလိုက္တာကို သူမ ၾကားပုံမေပၚဘူး၊ ဖိနပ္ကို တမင္ပြန္းေတာင္ ေျခေထာက္ေအာက္ကလမ္းနဲ႕ ဆက္ပြတ္ေနတယ္။ အေမက ေနရာတကာ သူ႕စိတ္ခ်ည္းပဲ၊ ၾကာေတာ့ စိတ္ကုန္လာျပီလို႕ သူမ ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာအေမ့ကို ဆပ္စရာ အေႂကြးေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနေသးပါလားဆိုတာ သူမ ေမ့သြားျပန္ျပီလား၊ ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားေနတုန္း ေဘးဆိုင္က ေညွာ္နံ႕က ႏွာေခါင္းထဲကို ေထာင္းကနဲ ဝင္လာလို႕လိေမၼာ္ရည္ခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ေတာ့ ေရခဲေတြက အရည္ေပ်ာ္ျပီးသြားလို႕ လိေမၼာ္ရည္ဟာ လိေမၼာ္ရည္ မဟုတ္ေတာ့သလို ျဖစ္ေနျပီ။ ျပီးေတာ့ ဒီလမ္းေတြကို ေလွ်ာက္ဖို႕ မိဘေတြက ေခြၽးနဲ႕ ဆင္ထားတဲ့ ဖိနပ္ကေလး တမင္ပြန္းေအာင္ လုပ္ေနတာကို ရပ္ေစခ်င္ျပီ။

မရပ္ဘူး၊ ဖိနပ္ကေလးက အေတာ္ပါးလာေနျပီ။ ကြၽန္မက ရွင့္အတြက္ အရာရာမွာ ပထမဦးစားေပး ျဖစ္ရမွာေနာ္၊ မိဘေတြ ေမာင္ႏွမေတြ မသိဘူး ေျပာေတာ့ ဆိုင္က ေကာင္ေလးက Men Always Remember Ladies Because Of Romance Only လို႕ (တစ္ခါတစ္ေလမွာ) ဘာသာျပန္တတ္တဲ့ Marlboro တစ္ပြဲ လာခ်တယ္။ ဪ ဒါလား၊ ဟုတ္တယ္ အဲဒါ အဆိပ္ေတြ။ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ထဲကို အဲဒီ အဆိပ္ေတြ တ႐ိႈက္မက္မက္ စုပ္သြင္းခဲ့တာ ၾကာေပါ့။ တစ္လိပ္ယူျပီး မီးညွိလိုက္ေတာ့ အေမေရ ခဏေနဦး၊ ဒီမွာ သားရည္းစားနဲ႕ မအားလို႕ လို႕ ေျပာလိုက္တုန္းက ျမင္လိုက္တဲ့ အေမ့ရဲ့အျပဳံးနဲ႕ ေဆးလိပ္ကို ၾကိဳက္လို႕ ေသာက္တာပါ အေမရယ္၊ မျဖတ္ပါရေစနဲ႕ဦး လို႕ ေျပာလိုက္တုန္းက ျမင္လိုက္တဲ့ အေမရဲ့အျပဳံး တူသလိုရွိတယ္လို႕ ေတြးမိတယ္။

မတူဘူး။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ တစ္သက္မွာ အေမတစ္ေယာက္ပဲ ရွိတတ္ၾကတာမို႕ အေမသီခ်င္းေခြေတြ ေရာင္းမေကာင္းတာနဲ႕ တစ္ေယာက္ထက္ပိုရွိႏိုင္လို႕ ခ်စ္သူမ်ားေန႕ သီခ်င္းေခြေတြ ေရာင္းေကာင္းတာနဲ႕ မတူသလိုေပါ့ လို႕ ေျပာေတာ့ လိေမၼာ္ရည္ခြက္ထဲကို ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ ျပဳတ္က်လာတယ္။ ဟာ ေစာက ္ ဒီယင္ေကာင္ကေတာ့ လုပ္ျပီ၊ Fuck! ဒီမွာ ေသာက္မလို႕ စဥ္းစားေနတာလို႕ သူမက ေျပာေတာ့ ခြက္ထဲမွာလည္း ပိုးေလာက္လန္းတစ္ခ်ိဳ႕ ေတြ႕တယ္လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ ဪ. . ၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား၊ 'ပိုးေလာက္လန္းေတြကို စစ္ေနရတာထက္စာရင္ အခ်စ္ သြန္ပစ္လိုက္ရတာ ေကာင္းတယ္' တဲ့။ အဲဒါနဲ႕ပဲ လိေမၼာ္ရည္ေတြကို သြန္ပစ္၊ ေဆးလိပ္ကို မီးသတ္ျပီး သူမနဲ႕ လမ္းခြဲလိုက္တယ္။ လမ္းေပၚမွာ ပိုးေလာက္လန္းေတြနဲ႕ လိေမၼာ္ရည္ေတြက စီးက်ေနတုန္း၊ ယင္ေကာင္ေလးလည္း အသက္ငင္ေနတုန္းေပါ့။

Raison D'Etre - L.H.T

ဒါေပမယ့္ ဆည္းဆာကေတာ့ လွေနတုန္းပါပဲ၊ ျပီးေတာ့ စံပယ္ေတြေဖြးေနတဲ့ လမ္းကေလးအတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္။



ခ်မ္းညီခ်ိဳ

ေခ်ာင္လည္ပါတယ္

ကားေတြကလည္း က်ပ္လို႔
ေရွ႕မတိုး ေနာက္မဆုတ္သာ
ဖုန္းလိုင္းေတြကလည္း က်ပ္လို႔
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မေခၚမေျပာႏိုင္
ေငြေရးေၾကးေရးကလည္း က်ပ္လို႔
မသုံးႏိုင္ မျဖဳန္းႏိုင္
ေနရေတာ့လည္း က်ပ္တည္းလို႔
မလူးသာ မလြန္႔သာ

Faces Of Spirals - Mary Lou

က်က္မွတ္လိုက္ရတဲ့
ဘဝသင္ခန္းစာေတြရယ္
နီးတက်က္က်က္ ေ၀းတက်က္က်က္
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရယ္
ရင့္က်က္ေနပါျပီဆိုတဲ့
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ စိတ္ထားရယ္
အျမီးက်က္ အျမီးစားတတ္တဲ့
ေလာကသားေတြရယ္ ၾကားမွာ
ေလာကဓံရဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြကို
ၾကပ္ပူထိုးေနတုန္း
ခင္ဗ်ားတို႔ လာ လာၾကပ္ေနတာနဲ႔
ဒီမွာ. . . . အသက္႐ႈက်ပ္ျပီး
ဦးေႏွာက္ေတြ ေခ်ာင္ေနျပီ။



ေမာင္ရင္ငေဇ

ေတာ

ေတာင္တက္လမ္း၊ ေတာသြားလမ္း
ေ႐ြ႕ေနတဲ့ တိမ္ေတြ ေအာက္က တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ေျမလမ္း
သဘာဝတရား လဲေလ်ာင္း အနားယူရာ၊ အခ်ိန္အတိုင္းအဆ မဲ့
ေန႔အလင္းေရာင္
ေအာက္က လွ်ိဳ႕ဝွက္သိပ္သည္းျခင္း
အစိမ္းေရာင္ သီးသန္႔ကမာၻ

ၾကားလား ) ေရစိုသစ္႐ြက္ေတြရဲ႕ ႏွလံုးခုန္သံ၊
ေသခ်ာနားေထာင္( ၾကားလား အေဝးကဌက္ေခၚသံ

ေတာင္က်ေခ်ာင္း ရဲ႕ ပဲ့တင္သံ ( ၾကားလား
စကားလံုးေတြ တေျဖးေျဖး နဲ႔ စီးဆင္းေနသလို
လြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ နဲ႔ ေျပာျပေနတယ္
ဒ႑ာရီတစ္ပုဒ္ လို ၊
ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ ရဲ႕ အေၾကာင္း ၊

Abstract Green

ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ သူေတြအေၾကာင္း
လူေတြအေၾကာင္းမႈ
တူညီတဲ့ ေႏြဦး ေန႔လည္ခင္းတိုင္း အတြက္
ေနေရာင္လွဲက်င္းထားျခင္း ျမက္ခင္း. . ဒါမွမဟုတ္
ေရွးအက်ဆံုး ေလးခ်ိဳးတစ္ပုဒ္
ဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္စြမ္း သည္သာ
အဓိက ဥပေဒသ
သဘာဝ ရဲ႕ သေဘာ
ၾကီးျမတ္ေသာ ရိုးရွင္း မ်ွတမႈ ၊
အေျခခံက်ေသာ
ျဖစ္တည္မႈ ျဖစ္စဥ္

႐ုိင္းစိုင္းျခင္း ထြန္းကားရာ သဘာဝနန္းေတာ္
ျခားနားေသာ သက္ရွိတရား ကိန္းေအာင္းရာ ခုတ္ေမာင္းရာ
လက္ေတြ႕ ေကာင္းကင္ဘံု ၊

ေတာ. , ,
ရွင္သန္ျခင္းက ေသဆံုးဖို႔ပဲ ဆိုရင္ သစ္ပင္ေတြ ဘာေျပာမလဲ



အူေသာင္

တဖန္

အဆင္မသင့္တာေတြ အစဥ္တက်ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္

အဆင္လွလွ ေခ်ာ္လဲတတ္ရန္ လိုတယ္။

အိပ္မက္ထဲက အိပ္မက္ကို လိုက္မွ်ားရန္

ေရခ်ိဳး ေခါင္းေလွ်ာ္ မ်က္မွန္လဲ အဝတ္လဲပါ

အမိရဲ႕ သားေကာင္းတျဖစ္လဲ၊

ခရီးမ်ားရဲ႕ ခရီးသြားတစ္ဦး။

သို႔ေပမဲ့လည္း

ခြင့္ျပဳရန္အလို႔ငွာ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံပါ။

တိုးရင္း ေပါင္းလား၊ တိုးရင္း ဆုံးလား မသိတဲ့

အတိုးလွလွနဲ႔ အဖိုးလွလွအတြက္

သက္တန္႔မ်ား. .

ေႏြအလွမ်ား. . .

မ်က္စိတစ္မွိတ္ လွ်ပ္တစ္စင္းအျပက္မွာ။

(ခလုတ္မွန္မွန္ သရုပ္မွန္မွန္ ဆြဲတတ္ခဲ့ရင္ေပါ့)

The Deception Of Perception - Lish-55

ျငင္းဆန္ရင္း ေတာင္းခံရင္း

ကမ္းေျခတစ္ခုမွ ကမ္းေျခတစ္ခုဆီသို႔

ထြက္ေပါက္လား ဝင္ေပါက္လား မေသခ်ာေစတဲ့

ေျခရာေတြေနာက္ ေျခရာခံလိုက္ရင္း

တပတ္ရစ္ျပဳံးမ်ားတပ္ဆင္လို႔။

(သုံးတတ္ရင္ အဆိပ္ျပင္းဆုံး လက္နက္ ဆိုပဲ)

တခါတခါ မီးေတာင္ဝနား

အသက္႐ႈမွားေနတဲ့ သတၱဝါတစ္ေကာင္လို

တခါတခါ သားေကာင္ အမွားေစာင့္ေနတဲ့

ေကာင္းကင္က သိမ္းငွက္တစ္ေကာင္လို

ျဖားေယာင္းျခင္းကလည္း ျဖားေယာင္းမႈ မမည္ေတာ့တဲ့

ရွင္သန္ျခင္းေတးတစ္ပုဒ္။






ယိုဒါရွီးမား

ေပ်ာက္ဆံုးျခင္း

Composition With Head - Arshile Gorky

အေတြးမ်ား
အျမင္မ်ား
အိပ္မက္မ်ားကို
အတၱဥခြံထဲမွာ
ေသခ်ာစြာ သိမ္းဆည္းထားခဲ့။

ၾကာေတာ့. . .
တခါ တခါ
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္
ျပန္ျပန္ရွာေနရရဲ႕။


ေယာနက္သန္

အစရွိသည္မ်ားႏွင့္ အဲ့ဒါဘာလဲ ပိေတာက္ပန္းေလ မမွတ္မိေတာ့ဘူးလား

ရွိေနတဲ့ အပူခ်ိန္ဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ မဟုတ္ဘူး အေမ
ၾကယ္လြဲမိုးေတြကို လြမ္းတယ္
ပိေတာက္ေျမကို လြမ္းတယ္။

I Wish You Well - Pin Pals

အေမနဲ႔ ကမာၻ ဘာနဲ႔လဲမလဲ. . . ။
(ဘယ္သူ႔ရဲ႕ ကမာၻလဲ. . .   . . )
ေရၾကည္ေနာက္လိုက္ရင္း ေရေပ်ာက္ခဲ့ရျခင္းေတြ
မေျပာခင္
သူမ်ားႏွာေခါင္းနဲ႔ အသက္႐ႈရင္ ေကာင္းမလား အေမ. .
ဒီမွာ
အသက္႐ႈလည္း ေလယူေလသိမ္းက သိပ္မမွန္ေတာ့လို႔. .
ကိုယ့္ျမင္းကိုယ္စိုင္းရင္း
ေရာက္ခဲ့တဲ့ စစ္ကိုင္းေတြ မနည္း
ဒါေတာင္ ဘဝက အက္ရွင္ကားလို
သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ေတြပဲ ႐ိုက္ခ်င္ေသးတယ္။


ဂုဏ္ယူတယ္အေမ ခုခ်ိန္ထိေတာ့
ဒဂၤါးသံတဝဲဝဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္မေျပာတတ္ေသးဘူး
ကလိန္ေစ့ေတြနဲ႔ ျငမ္းမဆင္တတ္ေသးဘူး။


အဆိုးဆုံးကေတာ့ လူေတြကို ခ်စ္ေနတတ္ျခင္းပဲေပါ့. . .


ေနေကာင္းပါေစ အေမ. . .
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ဦးမက က်ဴးတဲ့
သမိုင္းဟာ ဒီလိုပဲ နိဂုံးခ်ဳပ္လို႔ေတာ့ မရဘူး
အေမ့ကိုခ်စ္တဲ့ သားတစ္ေယာက္လုံး ဒီမွာရွိေနေသးတယ္. . ။



ခ်မ္းညီခ်ိဳ

ငါ. . မသိကိန္းႏွင့္ ပိုလက္တစ္မ်ား

နီယြန္ျပကြက္ရဲ႕ ကိန္းဂဏန္းေတြၾကား

ၾကည့္ရင္းေလ မျမင္ေတာ့

ေမွာ္တတ္ဆန္းျပားနဲ႔ ၾကင္နာဒီေရအက်

မထြာပဲ တိုင္းမိေတာ့

အလင္းအေမွာင္က

မွား ၿမဲ. . . ဆက္. . . မွား

အို. . . . . . ငါ့ရဲ႕ နာက်င္ကြၽန္းမ်ား     

Horde - Erik Mansson

အလင္းတန္းရဲ႕ဆုံမွတ္တစ္ခု. . .

ေနာင္တတစ္ခု. . . တဲ့လား

စိတ္တံခါးဝမွ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ေသာ္

အနက္႐ိႈင္းဆုံးသို႔. . ေထြးပိုက္သိမ္းယူလိုက္ပါ

ဂြၽန္ေပါရဲ႕ ဖာတီမာနတ္သမီးကို ေဆာင္ရင္း. .

အခ်စ္. . . ၾကယ္ေႁကြမ်ားႏွင့္ ငါ့အတြက္ စစ္ခင္းပါ။         ။

ယိုဒါရွီးမား

ျဖစ္ေနက် အခ်စ္ပုံစံ (၁၆)

Unfinished Business - Sophia Elise

လူ႔ဘဝဆိုတာ အဲသေလာက္ကို မျမဲဘူး၊ အပ္ခ်ည္ၾကိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ခ်ည္ထားသလို
ကံၾကမၼာက လက္သန္းနဲ႔ တစ္ခါေတာက္ရင္ ေထာက္ကနဲ ျပတ္သြားတတ္တယ္
ခလုတ္တိုက္အလဲမွာ အသည္း ဟက္တက္ကြဲတယ္၊ နာမည္တစ္ခ်ိဳ႕ ေမ့သြားတယ္
စနစ္တက် ႐ူးသြပ္ခဲ့တယ္၊ အရက္ျပင္းေပၚ သံသယဝင္တယ္
သီခ်င္းေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအုံးေပၚ ဖိခ်တယ္
ဆုေတာင္းသံ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ေစတီေျခရင္းမွာ
ခဲဖ်က္တစ္ခုလို ရယ္ေမာတယ္၊ အမာရြတ္ေဟာင္းတစ္ခုလို ပြတ္ၾကည့္တယ္
ၾကိဳးတမ္းေပၚ လမ္းေလွ်ာက္တာ သြားၾကည့္တယ္
ေအာင္ခ်ိမ့္လို 'ကိုကို႔မွာ တိုက္ပုံအက်ီမရွိဘူးကြယ္' လို႔ ေျပာတယ္
သစၥာနီရဲ႕ 'သတို႔သားဝတ္စုံအေဟာင္းေလးမ်ား ရွိရင္ စြန္႔ၾကဲပါ' ဆိုတဲ့ အ႐ူးကို လိုက္ရွာတယ္
ဒီလိုပဲ
တအားရွင္းေနေတာ့လည္း အေျဖရွာရခက္ျပန္ေရာ. . . ။



ခ်မ္းညီခ်ိဳ

ဇာတ္ညႊန္းမဟုတ္ေသာ ၿဖစ္ရပ္

အခ်ိန္ - ည ၁၂ နာရီ။
သူ. . ေခါင္းငုံ႔ၿပီး (ေခါင္းငုိက္စုိက္ မဟုတ္ပါ) လမ္းေလွ်ာက္လာေနသည္။
အမည္းေရာင္အေပၚ၀တ္အက်ီ၀တ္ထားၿပီး လိေမၼာ္ေရာင္ဂစ္တာကို လြယ္ထားသည္။

ေနာက္ခံ - ပတ္၀န္းက်င္သည္ ၿမဴမႈိင္းမႈိင္းၿဖင့္ လွေနသည္။ ေအးေသာ္လည္း သိပ္မခ်မ္းလွပါ။
ရန္ကုန္ႏွင့္ၿခားနားစြာ လမ္းမီးတုိင္တုိင္း အ၀ါေရာင္မီး လင္းေနသည္။

ေနရာ - ၿမိဳ႕တစ္ေနရာ။ သူ လူကူးမ်ဥ္းက်ားကို ၿဖတ္ကူးသည္။
တစ္စုံတစ္ရာကို တီးတုိးရြတ္ဆုိ လုိက္သလုိ ႏႈတ္ခမ္းရြရြလႈပ္သြားသည္။

သူ. . ရထားဘူတာကို ေကြ႔ပတ္ေလွ်ာက္လာၿပီး လမ္းကူးလုိက္သည္။ ေခါင္းကေတာ့ ဆက္ငုံ႔ထားဆဲ။ ပလက္ေဖာင္းေပၚတြင္ ပိုင္ရွင္မဲ့အၿပာေရာင္ ဂတ္စ္မီးၿခစ္တစ္လုံး လဲေလ်ာင္းလ်က္။ သူ. . တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေက်ာ္ေလွ်ာက္သြားသည္။ ေၿခလွမ္း ၃ လွမ္းေလာက္ လွမ္းအၿပီးတြင္ တုံ႔ခနဲ တစ္ခ်က္ရပ္ၿပီး မီးၿခစ္ရွိရာ ၿပန္ေလွ်ာက္သြားသည္။ မီးၿခစ္ကို တစ္ခ်က္ စုိက္ၾကည့္ၿပီး အားရပါးရ ကန္လုိက္သည္။ သူၿပဳံးသည္။ မီးၿခစ္ကို ဆက္ကန္သည္။ ဆက္ကန္သည္။ ဆက္ကန္သည္။ ဆက္ကန္သည္။ လမ္းေဘးဆုိင္ တစ္ဆုိင္ကို သြားမွန္သည္။ ေဒါင္ ဟု ၿမည္ေသာ အသံသည္ ကားသံ တေ၀ါေ၀ါမွလြဲ၍ တိတ္ဆိတ္ေနေသာညအတြက္ ဂီတသံပမာ ၿဖစ္ေနသည္။ ဆက္ကန္သည္. . .

A Muted Scene - L.H.T

လမ္းေဘးတြင္ရပ္ထားေသာ ကားတစ္စီးေအာက္ ေထာက္ ေထာက္ ေထာက္ ႏွင့္ မီးၿခစ္၀င္သြားသည္။
သူ. . တစ္ခ်က္ရပ္ၾကည့္. . . ေခါင္းေမာ့. . တစ္ခ်က္ၿပဳံးၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္သြားေလသည္။
(စိတ္တင္းၾကပ္ေနေသာအခ်ိန္. . . . တစ္စုံတစ္ခုကို အားၿဖင့္ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ ကန္လုိက္ၿခင္းသည္ စိတ္ကို ဒီေလာက္ထိ သက္သာေစမွန္း သူမသိခဲ့။ ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ စိတ္ညစ္ေနေသာ မင္းသားလမ္းေလွ်ာက္ရင္း ဟုိကန္ ဒီကန္လုပ္သည္ကို ခံစားတတ္ၿပီဟု သူေတြးေၾကာင္း. . ဘယ္သူမွ မသိခဲ့။)



ေရနံ႔သာ

ပကတိ (၁၅ )

Your Fears Are Worth A Fortune - Debora Warner

ခင္ဗ်ားေနေကာင္းလား
စားၿပီးၿပီလား
က်ဳပ္တို ့ဘယ္ေတာ့စားရမလဲ
ပိုၿပီး၀လာသလိုပဲ

( မလိုတဲ့့စကားေတြဟာ အခ်ိန္တိုင္းလိုအပ္လို႔ )

ခင္ဗ်ား မေန႔ကထက္ေတာ့ ေသဖို႔နီးလာၿပီေနာ္
တိုးတိုးေလးပဲ ေရရြတ္လိုက္ေတာ့တယ္။


ဖိုးခြား

မ်ိဳသိပ္ျခင္း (၃)

  နင္ရယ္. . .
  ေဆးလိပ္ေတြရယ္. . .
  ျဖတ္ဖို႕ခက္မွန္းသိသိနဲ႕ ႐ိႈဳက္ခဲ့မိတဲ့ ငါရယ္. . .
  ျပာျဖစ္သြားတဲ့ အတိတ္ေတြရယ္. . .
  အေငြ႕ပ်ံသြားတဲ့ အိမ္မက္ေတြရယ္. . .
  ထိုးေခ်ခံလိုက္ရတဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရယ္. . .

  ျပီးေတာ့. . .  ဒီကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ရယ္



  ေမာင္ရင္ငေဇ

ဘလာရီ (Blurry)

သစ္ရြက္ေတြ သစ္ရြက္ေတြ. . . ေဆာင္းတြင္းေရာက္တဲ့အခါ. . . အရြက္ေတြေႁကြတဲ့အခါ. . . အိမ္ေရွ႕မွာ အရြက္ေႁကြေတြမ်ားေနတဲ့အခါ. . . . မနက္ေစာေစာထ. . . တံၿမက္စည္းလွည္း. . . စုပုံ. . မီး႐ိႈ႕. . . မီးခုိးေတြ တလူလူ. . ၿမဴမႈန္က တေ၀ေ၀. . . အညာေစာင္ေလးၿခဳံ. . . မီးပုံေလးနားထုိင္. . . အဖြားနဲ႔စကားထုိင္ေၿပာ. . . ခဏေန ေမာင္ေလးက နံၿပားနဲ႔ လက္ဖက္ရည္၀ယ္လာေပးခ်ိန္မွာ ေနေရာင္ေလးဖ်ဖ်က က်လာ. . စကားမစပ္.. အဲ့တုန္းက သစ္ရြက္မီ႐ိႈ႕ရင္ သိပ္မႊန္ပဲ။

ဒါေပမယ့္ မီး႐ိႈ႕လုိက္လုိ႔ မီးခုိေတြတလူလူတက္သြားတာ ၾကည့္ရတာ အရသာပဲ။ မီးခုိးေတြၾကားမွာ စက္ဘီးစီးရင္း အိမ္ေရွ႕က ၿဖတ္ၿဖတ္သြားသူကို ၾကည့္ရတာလဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုပဲ။ ေမာနင္းပက္ေပါ့။ အဲ့တုန္းက လက္ရွိမီးခုိးေတြၾကားက လက္ရွိဘ၀ကို ၾကည့္ခဲ့တယ္။ အခု. . မီးခုိးေတြ. . မင္ေသာ္န႔ံသင္းတဲ့ မီးခုိးေတြၾကားကေန အတိတ္ကို ၿပန္ၿမင္ေနရတယ္။ ဒီအတိတ္ကို ၿပန္ၿပန္သတိရတာၾကီးကို မုန္းပါတယ္ဆုိ။ မီးခုိးေတြၾကားကေန ဂါ၀န္စုတ္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလးကို ေတြ႔တယ္. . . . စက္ဘီးတ၀ီ၀ီနဲ႔ေကာင္မေလးကို ေတြ႔တယ္. . .  ရာစုသစ္တီရွပ္နဲ႔႔ ဂ်င္းေဘာင္ဘီ၀တ္ေကာင္မေလးကို ေတြ႔တယ္. . ႏိုင္ငံၿခားဘာသာနဲ႔ ေရးထားတဲ့စာအုပ္ေတြကို နားမလည္ပဲ ဖတ္ေနတဲ့ေကာင္မေလးကို ေတြ႔တယ္။

Japanese Apricot 2 - Chiho Aoshima

မီးခုိးေတြတန္ခုိးေၾကာင့္ အဲ့ေကာင္မေလးက ေၿပာခ်င္ရာေတြ ေၿပာတယ္။ ေရးခ်င္ရာေတြ ေလွ်ာက္ေရးတယ္။ ဘယ္သူမွ မႏုိင္ဘူး။ ဘယ္သူမွ တားလုိ႔မရဘူး။ အေၾကာင္းၿပခ်က္ေကာင္းေကာင္း (မီးခုိးမႊန္တယ္လုိ႔ ေၿပာခ်င္ေၿပာမယ္)နဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ ေတြေတြက်တယ္။ ရယ္တယ္။ ေဆာရီးပဲ ေၿပာတယ္။ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ ေသာင္းက်န္းတယ္။ ၿမင္ကြင္းေတြၾကည္ေတာ့ ၿပန္ၿငိမ္သြားၿပန္ေရာ။ ဒီေန႔ကို ၿပန္ေရာက္သြားတယ္။ လုပ္ေနက်. . စာတစ္အုပ္ ခ်ိဳင္းၾကားညွပ္ၿပီး ေရအိမ္ထဲ၀င္သြားတယ္။ အားလုံးၿပီးေတာ့ အၿပာေရာင္ နာမည္ၾကီး ပလုတ္က်င္းေဆးရည္နဲ႔ ပလုတ္က်င္းၿပီး  သူဘာမွမလုပ္သလုိ ခပ္တည္တည္ထုိင္ေနေလရဲ႕။

စကားမစပ္. . . မေန႔ညက မီးခုိးေတြက မမႊန္ဘူး။



ေရနံ႔သာ

အလႉ

"အေမေပးတဲ့ လယ္တစ္ကြက္  ထြန္လို႔ယက္လို႔ ေကာင္းပါ့ကြာ" တဲ့
ေမြ႕ယာထက္က အဝတ္ဗလာနဲ႔ ငနဲက
အဆီျပန္ေနတဲ့မ်က္ႏွာမွ အားမနာ
ပါးစပ္အရသာခံတတ္ေသးတယ္။

"ညီမေလးလိုလည္းခ်စ္ပါတယ္၊ ခ်စ္သူလိုလည္းခ်စ္ပါတယ္"
အစ္ကိုအရြယ္တစ္ေယာက္ကလည္း အဝတ္အစားဝတ္ရင္း
သူ႔ရည္းစားမွ အားမနာ သံေယာဇဥ္ အေလွ်ာ္ဇယားခင္းခ်င္ေသးတယ္။။

"အစ္ကိုၾကီးလို႔ ေခၚကြာ"
အေဖအရြယ္ အန္လကယ္ၾကီးက အေဖမရွိတဲ့ ကြၽန္မကို
သူ႔အရြယ္ၾကီးမွ အားမနာ သူငယ္ျပန္ျပေနေသးတယ္။

"ရွုပ္ရွုပ္ယွက္ယွက္နဲ႔ ဇယား မရွုပ္နဲ႔ေနာ္"
ဒါက ကြၽန္မတို႔ရဲ့ ေကြၽးေမေမ မာမီၾကီးရဲ့
တခါခါ ကြၽန္မတို႔လို ဇယားဆိုသူေတြကို မွာတဲ့စကား။

"ဪသူကလဲ ေရမီးအစံုပါဆို "
ေရမလာ၊ မီးမရွိတဲ့ အရပ္မွာၾကီးတဲ့
ကြၽန္မပါးစပ္က တခါခါ ထြက္တတ္တဲ့ စကား။

Les Demoiselles - Pablo Picasso

"အေက်ာ္ဇယားေတာ့ မခင္းနဲ႔
အေပ်ာ္သမားေတာ့ ပ်င္းေသးတယ္
ဒီမွာက အေလ်ာ္အစားေတာ့ ျပင္းတယ္"
ဒါမ်ိဳးေတြေျပာရတာ ၾကာေတာ့ ကြၽန္မပ်င္းလာတယ္။

"တေနရာရာမွာ ေအးေဆးသြားေပ်ာ္ရေအာင္ေလ"
ဒီလို စကားေတြမွာ အရည္မေပ်ာ္တတ္ေပမဲ့
ဝမ္းေရးလွမယ္ဆို ကြၽန္မလည္း. . . အေပ်ာ္ေပါ့။

"ငါတို႔ေလာကမွာ အခ်စ္မရွိဘူး"တဲ့
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ရဲ့ အသံပါ၊
ကြၽန္မကေတာ့ မိသားစုကို ဘဝနဲ႔႔ရင္းျပီး ခ်စ္ခဲ့သူပါ။

တခါတခါ အထင္ေသးတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို ေျပာျပခဲ့ခ်င္ရဲ့
ကြၽန္မလည္း ေမြးအေမရဲ့ ေက်းဇူးကို
ဒီနည္းနဲ႔ ဘယ္ဆပ္ခဲ့ခ်င္မွာလဲလို႔. . . . ။

မရွိလိ႔ု မလႉ၊ မလႉလို႔ မရွိ ဆိုလို႔
ကြၽန္မေလ တစ္ဘဝလုံးပါ လႉခဲ့ပါတယ္. . . . . ။



ေမာင္ရင္ငေဇ

၁ း ၅၉

အိမ္မက္. .

ဆိုတာ ျမဴဆိုင္းေနတဲ့ မနက္ခင္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ပူေလာင္ အိုက္စပ္ေနတဲ့ ညေနခင္း  ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
လိင္ဆက္ဆံမႈ တစ္ခု  ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ေျခာက္ျခားမႈေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္  ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ေၾကာင္လိမ္ေလွကားတစ္စင္း  ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
႐ႈပ္ပြေနတဲ့ စိတ္အေတြး စတိုခန္း  ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ စိတ္ကူး သားသတ္႐ံု ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
မျမင္ဖူးတဲ့ ႐ႈခင္း မၾကားဖူးတဲ့ ဂီတ ဒါမွမဟုတ္
ေနေရာင္ေအာက္က ျမစ္ေရစီးဆင္းမႈမွာ အရွက္ကင္းမဲ့ေနတဲ့ သင္ကိုယ္တိုင္  ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
သိစိတ္ေတြက မသိျခင္း တပိုင္းတစကို ဖက္ရမ္း ငိုေႂကြးေနတာ  ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ဟန္ေဆာင္ျခင္း အေရခြံ ဆြဲခၽြတ္တားတဲ့ အသီးတစ္လံုး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ခံစားခ်က္ေတြ ေရာေမႊေနတဲ့ စက္တစ္လံုး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္  
စကားလံုးေတြ ဗလံုးဗေထြး နဲ႔  လည္ေခ်ာင္းဝမွာ တစ္ဆို႔ေနတာ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ပိတ္ဆ႔ိုေနတဲ့ ဝိညာဥ္ေတြ ျပတင္းေပါက္ မွန္က ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
အျပင္က အေမွာင္ထုကို. . .

Matthias Kulka

ျမင့္ျမတ္တဲ့ အတိတ္အေၾကာင္းအရာေတြထက္မွာ ေနေရာင္ျခည္ ျဖာက်ေနတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
အတၱလႏၲိတ္ျမိဳ႕႐ိုးၾကီးကို လွမ္းျမင္ရသလို
အဆံုးမရွိတဲ့ ဟင္းလင္းျပင္ထဲမွာ ေနရာ တစ္ေနရာရဲ႕အဓိပၸာယ္ကို ရွာေနတာမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ဘုရားသခင္ကို လူေတြက ဖန္ဆင္းခဲ့တာမ်ိဳး
အခ်ိန္ နာရီ ေန႔ရက္နဲ႔ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ အင္ပါယာေတြ
စက္တပ္ယာဥ္ေတြ မိုးေမ်ာ္တိုက္ေတြ အေလာင္းေကာင္ေတြ နဲ႔ ရယ္ေမာေနသူေတြ
စနစ္ေတြ ဇယားေတြနဲ႔ ေဆးျပားေတြ ေန႔စဥ္အျဖစ္အပ်က္ ပံုေသနည္းျဖစ္စဥ္ေတြ ကို
ေက်ာ္လြန္ရင္း ဝတ္လစ္စလစ္ အိမ္မက္ေတြ ေနာက္မွာ သခင္မဲ့ အမဲလိုက္ေခြးေတြလို
သေရတျမားျမားနဲ႔ လက္ေဖ်ာက္သံ မၾကားရေလာက္ေအာင္ကို
လန္႔ႏိုးခ်ိန္မွ
ဟားး. . . ဒါ အိမ္မက္ပါလား ဆိုၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္တာလဲ အိမ္မက္တစ္ခု  ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနမယ္ 

အိမ္မက္

ဆိုတာ




အူေသာင္

နယူတန္ရဲ႕နိယာမ

Last Apple - Theo Dapore

မစားေကာင္းတဲ့ အသီးမို႔

မစားခဲ့တာလား နယူတန္. . . ။

အာဒံ နဲ႔ ဧဝရဲ႕ မ်ိဳးဆက္

ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတြက္

ကမာၻေျမရဲ့ ဆြဲအားကို

မ်က္ရည္မ်ားက သက္ေသျပခဲ့ျပီပဲ ။   ။





ေမာင္ရင္ငေဇ

ဌက္ေတာင္

သက္ဝင္ လႈပ္ရွား

ေနတဲ့

လက္ရွိ ဝန္းက်င္ မွာ

အေႏွး ႐ုပ္ရွင္ျပကြက္

တစ္ခုလို

သူ ဆန္႔က်င္ လြင့္ပါးေနတယ္

ဝိတိုရိယ ေခတ္ေဟာင္း

ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း

အမိုးစြန္းပါး

တစ္ေနရာ

မွ

-

သို႔

Birds Of A Feather - Beckman Art

  ည

အေမွာင္

လေရာင္

ေလတိုက္ေနတယ္ ) သစ္ပင္

မီးေရာင္

အသက္

ရွင္သန္မႈ

အသက္ရွင္သန္မႈ ( အရွင္

ရွိေသာ

သတၱဝါ အမ်ိဳးအစား

တစ္ခု / တစ္စု ၏

ေလထု ဝန္းက်င္ သို႔

ေျဖးၫႇင္းစြာ ( သူ

တိုးဝင္ ( ဆဲ

ဝင္ေရာက္ ( ဆဲ

ယဥ္ေက်းမႈ ရွိ ေသာ

တိရစာၦန္မ်ား

ေနထိုင္

ရွင္သန္ က်က္စားရာ ဝန္းက်င္

မိတ္ဖြဲ႔သံ ရယ္ေမာသံ

ကားသံ

စီကရက္ မီးပြားမ်ား လြင့္စင္သြားေသာ

လူသြား စႀကၤန္

. . . . . .

အူေသာင္

ေသြး

ဒီကေန အဖြားရဲ့အိမ္အထိ ေရာက္ဖို႕ဆိုရင္ အနည္းဆုံး တစ္နာရီခြဲေလာက္ ၾကာမယ္။ အခုလို ႏွင္းေတြက်ျပီး ေရေတြခဲေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပိုလို႕ေတာင္ ၾကာႏိုင္ေသးတယ္။ ေနမေကာင္းလို႕ မထႏိုင္၊ မလႈပ္ႏိုင္ပဲ ေအးစက္ေနတဲ့ အိမ္အိုေလးအတြင္းက ခုတင္အေပၚမွာ လွဲေနမယ့္ အဖြားကို ျမင္ေယာင္မိတာေၾကာင့္ သြားျဖစ္ေအာင္ သြားမယ္လို႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ အေမျပဳတ္တိုက္တဲ့ စြပ္ျပဳပ္ပူပူေႏြးေႏြးကို ေသာက္အျပီး သားေရအေႏြးထည္ကို တင္းတင္းရင္းရင္း ေလမဝင္ႏိုင္ေအာင္ ဝတ္ျပီး ဒါးေျမႇာင္ကို ခါးၾကားမွာ အိပ္နဲ႕ အေသအခ်ာ ဝတ္လိုက္တယ္။ ဒီဓားက အေဖကိုယ္တိုင္ သူအရြယ္ေရာက္လာလို႕ လက္ေဆာင္ေပးထားတဲ့ ဓား။ ေျမေခြးေတြရဲ့ ရန္က ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္လို႕ေပါ့။ သူတို႕ အိမ္နဲ႕ အဖြားရဲ့ အိမ္ သြားရာ လမ္းမွာ ေတာအုပ္တစ္ခု ရွိတယ္။ အဲဒီေတာအုပ္ထဲမွာ ေျမေခြးေတြလည္း ရွိတယ္။

အျပင္ကိုေရာက္ေတာ့ တိုက္ေနတဲ့ေလက ေရခဲဓားနဲ႕ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွီးျဖတ္ေနသလိုပါပဲ။ အက်ီနဲ႕ လြတ္ေနတဲ့ ေနရာတိုင္းဟာ ေအးျပီး စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ျဖစ္ေစတယ္။ ေတာအုပ္အစပ္ကိုေရာက္ေတာ့ အရင္ထက္ပိုျပီး အရာရာကို သတိထားျပီး ေနမိတယ္။ အဖြားအိမ္ကိုေရာက္ဖို႕ သိပ္အေဝးၾကီး မလိုေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ႏွစ္မိုင္ေလာက္ဆိုရင္ ေရာက္ပါျပီ။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့သစ္ပင္ၾကီးေတြနားက ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတုန္း နားထဲမွာ အသံတစ္ခုၾကားမိတယ္လို႕ ထင္တယ္။ လက္တစ္ဖက္က ဓား႐ိုးေပၚမွာရွိေနျပီး ပုံမွန္ပဲ အရွိန္မပ်က္ ဆက္ေလွ်ာက္ေနလိုက္တယ္။ ဟုတ္ပါတယ္၊ သူ႕ေနာက္မွာ တစ္ေယာက္ေယာက္ လိုက္လာေနတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ မဟုတ္ပဲ တစ္ေကာင္ေကာင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဓား႐ိုးေပၚတင္ထားတဲ့ လက္ဟာ ေခြၽးေစးေတြ ျပန္လာတယ္။ သူ႕ ရင္ခုန္ႏွုန္းဟာ ခုနကထက္ ပိုျပီး ျမန္လို႕လာေနတယ္။

သူ႕ႏွာေခါင္းထဲကို ေသြးနံ႕လိုလို၊ အပုပ္နံ႕လိုလို အနံ႕တစ္ခုဝင္လာတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ဒါဟာ ေျမေခြးတစ္ေကာင္ပဲ၊ သူ႕ေနာက္ကို လိုက္လာတာဟာ ေျမေခြးတစ္ေကာင္ပဲ ဆိုတာ က်ိန္းေသသြားျပီ။ အမွန္တကယ္ေတာ့ သူ႕အဖြားရဲ့ အိမ္ကလည္း သိပ္မေဝးေတာ့ဘူး။ အကူအညီလိုရင္လည္း ရြာထဲက လူေတြရွိတယ္။ ကေလးသာသာအရြယ္ဆိုေပမယ့္ ေတာထဲမွာၾကီးျပင္းလာသူပီပီ သူ ေျမေခြးေတြကို မေၾကာက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အားၾကီးတဲ့ ေျမေခြးဆိုရင္ေတာ့ သူ႕အေနနဲ႕ ယွဥ္ျပိဳင္ရ သိပ္ခက္လိမ့္မယ္။ ဒါေတြအတြက္ စဥ္းစားခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ပါဘူး။ ေဝါင္းဆိုတဲ့ အသံနဲ႕ သူ႕ဆီ အေနာက္ကေန ခုန္ဝင္လာတဲ့ ေျမေခြးကို မ်က္လုံးေထာင့္မွာ ရိပ္ကနဲ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဓား႐ိုးေပၚတင္ထားတဲ့လက္ဟာ ဓားကိုတခါတည္း ဆြဲထုတ္ျပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။ ကိုယ္ကို တစ္ပတ္လွည့္ျပီး ခုန္ဝင္လာတဲ့ ေျမေခြးရွိရာဘက္ကို ဓားကဆြဲေမႊ႕အျပီး လူကလည္း လမ္းေပၚမွာ တစ္ဖက္ကို လွိမ့္ေရွာင္ျပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။ သူ ကံေကာင္းပါတယ္။ ဓားအသြားက ခုန္အုပ္လိုက္တဲ့ ေျမေခြးရဲ့ လက္တစ္ဖို႕ကို ျဖတ္လိုက္ျပီးသား ျဖစ္သြားျပီး သူလည္း ေျမေခြးရဲ့ အစြယ္ေတြနဲ႕ ေဝးရာဘက္ကို ေရွာင္ျပီးသား ျဖစ္သြားတယ္။ ေျမေခြးရဲ့လက္က ေသြးေတြဟာ ႏွင္းေတြေပၚမွာ ရဲကနဲ ပဲ။ ေျမေခြးကေတာ့ နာက်င္ ဆိုးရြားစြာ ေအာ္ဟစ္ျပီး ေတာထဲ ဝင္ေျပးသြားေလရဲ့။ သူလည္း ပါလာတဲ့ အဝတ္စနဲ႕ ျပတ္က်န္ခဲ့တဲ့ ေျမေခြးရဲ့ လက္တစ္ဖက္ကို ထုတ္ယူလာျပီး သိပ္မေဝးေတာ့တဲ့ အဖြားအိမ္ကို ဆက္ေလွ်ာက္လို႕လာခဲ့လိုက္တယ္။

ထင္ထားတဲ့ အတိုင္းပါပဲ။ သူေရာက္ေတာ့ အဖြားရဲ့ အိမ္ကေလးဟာ ေအးစက္ျပီး ရုတ္တရက္ဆိုရင္ လူမေနဘူးလို႕ေတာင္ ထင္ရတယ္။ အနံ႕ကလည္း မေကာင္းဘူး၊ ညွီစို႕စို႕ နဲ႕။ "အဖြားေရ .. အဖြား" သူ အသံျပဳလိုက္ေတာ့ အခန္းေထာင့္က အဖြားရဲ့ ညည္းသံလိုလို အသံျပဳသံတစ္ခ်က္ကို ၾကားရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ပဲ အရင္ဆုံး မီးဖိုကို မီးေတာက္လာေအာင္ လုပ္လိုက္ျပီး အဖြားအတြက္ စြပ္ျပဳပ္လုပ္ဖို႕ ေရေတြ၊ ပဲေတြ၊ အာလူးေတြကို စားပြဲေပၚမွာ ေနရာတက် ခ်တယ္။ ခုတင္ေပၚက အဖြားဆီက ညည္းသံ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကားရတယ္။ ထင္းေတြရဲ့ မီးေတာက္အရွိန္ေၾကာင့္ အိမ္ကေလးဟာ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္းနဲ႕ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးလည္း ရွိလာပါတယ္။ ခုနက ေတာထဲမွာ သူခုတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ေျမေခြးရဲ့ လက္တစ္ဖက္ကို ထည့္ထားတဲ့ အဝတ္စကို ျဖည္လိုက္ေတာ့ အစြယ္ေကာက္ေကာက္ေတြနဲ႕ ညစ္ေထးေထး ေျမေခြးလက္တစ္ဖက္ကို ေတြ႕ရမယ့္အစား လူတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္ျဖစ္လို႕ေနပါတယ္။ အေသအခ်ာ ေျပာရရင္ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႕ လက္ ျဖစ္လို႕ေနပါတယ္။ လက္အျပတ္ရဲ့ ဘယ္ဘက္ လက္သူႂကြယ္မွာ လက္ထပ္လက္စြပ္တစ္ကြင္းေတာင္ ဝတ္ထားျပီး သူ ဒီလက္စြပ္ကို ျမင္ဖူးတယ္လို႕ ထင္ေနပါတယ္။ ဒီလက္စြပ္က အဖြားရဲ့ လက္ထပ္လက္စြပ္ပဲေလ။ အဖြားကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုတင္ေပၚက အဖြားကလည္း သူ႕ကို ျပန္စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ အခုမွပဲ မီးေရာင္ေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚက ေသြးစက္ေတြကို သူ ျမင္ရျပီး ေသြးေတြက အဖြားရဲ့ ကုတင္ေျခရင္းမွာ ဂိတ္ဆုံးေနတယ္။ အဖြားျခဳံထားတဲ့ ေစာင္ေပၚမွာလည္း ေသြးကြက္တစ္ခ်ိဳ႕ နဲ႕၊ ေသြးစတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕။ အဖြားက ဘာမွ မေျပာပဲ သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္လို႕ေနပါတယ္။ သူ႕ရဲ့ လက္က ဓား႐ိုးေပၚ ျပန္ေရာက္သြားတယ္၊ သူ႕ရဲ့ ရင္ခုန္ႏွုန္းေတြကလည္း ျမန္လို႕ လာေနပါတယ္၊ ျပီးေတာ့ သူဟာ ငိုခ်လိုက္ခ်င္ေအာင္ကို ဝမ္းနည္းလို႕လည္း လာပါတယ္။

http://ny-image2.etsy.com

ခ်မ္းညီခ်ိဳ


 မွီး**  Angela Carter's The Werewolf

အပိုင္းအစမ်ား

Music Is Math - Tatiana Plakhova

အရာအားလံုးကို ေသခ်ာခ်င္ေပမယ့္
ေသၿခင္းတရားကိုေတာ့
မေသခ်ာခ်င္ေသးဘူး။
ၾကံေနမယ္။
က်န္ခဲ့မယ္။ ၿမန္ႏႈန္းၿမင့္ ကြန္ယက္မ်ား။

ငါတို႔ဟာ
"ၿခင္ေတြကို ဒီိိလိုနည္းနဲ႔ေတာ့ အႏိုင္ယူလို႔မရဘူး"
ဆိုေတာ့လည္း
အစမသိ။ အဆံုးမရိွ။

ဟုတ္ကဲ့။
ကြ်န္ေတာ္ ယဥ္ေက်းခဲ့ပါတယ္
ပုဆိုးနဲ႔ တိုက္ပံုနဲ႔ေတာ့  မဟုတ္ခဲ့ပါ။



လင္းေ၀

အရွက္ဟာ (တကယ္ဆို)

Personal Works - Grant Coghill

ရမၼက္နတ္စိမ္းမ်ားအား. . .
အရွက္ေသြးသားမ်ားနဲ႔ ယာဇ္ပူေဇာ္
တခါသုံးယဥ္ေက်းမႈျပယုဂ္မ်ား အရည္ေပ်ာ္
အရွက္ေခါင္ရွားလို႔ အရွက္ကႏၲာရေတြ ထြန္းေပါက္
အရွက္ကာဗြန္မြန္ေအာက္ဆိုဒ္ေတြ သိပ္သည္း. . . 
ဟိုကဒီက ရုပ္ေသးရုပ္ေလး ၾကိဳးျပတ္လို႔ . .
ေနာက္ၾကည့္မွန္ မပါတဲ့ အရွက္ကမာၻၾကီး ပူေႏြးလာ
ဒါ. . . အရွက္ျပဒါးတိုင္ရဲ့ စိုးရိမ္မွတ္ ။       ။

တကယ္ဆို. .
အရွက္မီးေၾကာင့္ သင္မေလာင္ပါေစႏွင့္။
သင့္အရွက္ေၾကာင့္ မီးမေလာင္ပါေစႏွင့္။
သင့္ေၾကာင့္ အရွက္မီးမေလာင္ပါေစႏွင့္။
သင့္အရွက္ေၾကာင့္ အရွက္မီး သင္မေလာင္ပါေစႏွင့္။
 
တကယ္ဆို. .
ဇာတ္က အရွက္နဲ႔ ေတြ႔၊ အရွက္နဲ႔ ၾကိဳက္
အရွက္နဲ႔အတူ ငိုျပလိုက္၊ ရယ္ျပလိုက္နဲ႔
အရွက္လိပ္ျပာေတြ ပ်ံဝဲရင္း
အရွက္ဒုကၡေတြ ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း . .
အဆံုးေတာ့ အရွက္နဲ႔ ညားတဲ့ အရွက္ဇာတ္ျမဴးေလး။

တကယ္ဆို. .
အရွက္က သိကၡာတင္ျပီးျပီ။
အရွက္ကို ေရေရာျခင္း သည္းခံပါ။
အရွက္ကို ေရလဲပါ၊ ေျခမသုတ္ပါနဲ႔။
အရွက္ဆိုတာ တစ္ေန႔ ေရႊဥတစ္လုံး ဥေပးတဲ့ ငန္းပ်ိဳျဖဴ။




တကယ္ဆို. .
အရွက္ဆိုတာ တစ္ႏွစ္သံုးသီးစားပင္ၾကီး။
အရွက္ကို ပူေႏြးေနစဥ္အတြင္း အားရပါးရ သုံးေဆာင္ပါ။
အရွက္သည္ လွ်ာေပၚတြင္ အလြယ္တကူ ေပ်ာ္ဝင္ႏိုင္ပါသည္။
အရွက္ဆိုတာ ေနာက္ဆုံးေပၚ အန္တီဗိုင္းရပ္စ္ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္။


ယုံပါ. . 
တကယ္ဆို. . 
အရွက္တစ္ခုပဲ လိုတယ္။        

ယိုဒါရွီးမား

ရက္လြန္သီး

Electric Poutine's "Forest Demon" - Jthree

ျပီးသြားေတာ့လည္း ျပီးသြားတာပဲ
မမွီႏိုင္ခဲ့တဲ့ စပ်စ္သီးလည္း မခ်ဥ္ခဲ့ပါ။
ေထြးျပီးသား တံေတြး ျပန္ျမိဳဖို႔
ေရာဂါေတြ စစ္မေနနဲ႔
ရက္လြန္ေနတဲ့ ႏို႔႔တစ္ခြက္က
ဘယ္ေတာ့မွ အားေဆးတခြက္ မျဖစ္ခဲ့သလို
လြတ္သြားတဲ့့ ငါးအတြက္
ပိုၾကီးတဲ့ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ တစ္ေခ်ာင္းလည္း အသုံးမဝင္ပါ။  ။

ေရာင္စံုသက္တန္႔ကေလး လွဖို႔အတြက္
မိုးတေပါက္ ရြာခဲ့ျပီးျပီပဲ
ႏွင္းေဖြးေဖြးေတြက ၾကည့့္လို႔ေတာ့လွပါရဲ့
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဆုပ္ကိုင္ထားႏိုင္မလဲဆိုတာက
ပိုအဓိက က်ခဲ့ေတာ့. . . .
အလကားရလို႔ ခ်ခဲ့တဲ့ သက္ျပင္းေတြက
ကမာၻေျမကို ပိုျပီး ပူေႏြးေစခဲ့တယ္။


ေမာင္ရင္ငေဇ

လူၾကီးလူေကာင္းမ်ားဖတ္ရန္ကဗ်ာ

လူၾကီးလူေကာင္းမ်ားဖတ္ရန္အတြက္ ကဗ်ာမွာ စကားလံုး အလံုးေရကန္႔သန္႔ခ်က္ရွိတယ္။ ဒီကဗ်ာမွာပါတဲ့ စကားလံုးအေရအတြက္ဟာ လူၾကီးလူေကာင္းဖတ္ဖို႔အတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ပဲ။ လူၾကီးလူေကာင္းမ်ားဖတ္ဖို႔ ၿဖစ္တဲ့အတြက္ ဒီကဗ်ာထဲမွာ အနိမ့္စားေတြပါမွာမဟုတ္ဘူး။ အားလံုးဟာ လန္ထြက္ေနမယ္ ၿပန္ထြက္ေနမယ္။

American Dream - Pat Kuleta

ဒီကဗ်ာဟာ ခ်မ္းသာတဲ့ကဗ်ာ အဖူးအညႊန္႔ေတြ ခူးစားႏိုင္တဲ့ကဗ်ာ. . လက္လုပ္လက္စားမ်ားဖတ္ခြင့္ မရွိတဲ့ ကဗ်ာ. . ပင္လယ္ဘီအီးနဲ႔ ေရာေသာက္လို႔မရတဲ့ ကဗ်ာ. . ဖက္ၾကမ္းဖြာၿပီးဖတ္လို႔ မရတဲ့ ကဗ်ာ။ ဒီကဗ်ာထဲမွာ ေန႔ၿပန္တိုးနဲ႔ ေစ်းေရာင္းေနတဲ့ ဟင္းရြက္သည္မပါဘူး။ ငါးဆယ္တန္ဘတ္စ္ကားမပါဘူး. . . အုိ ရွင္းရွင္းေၿပာမယ္ ႏွစ္ရာတန္အထူးကားလည္း မပါဘူး။ တကၠသိုလ္ဘြဲ႔ကို ဘ၀နဲ႔လဲၿပီးယူတဲ့ သူဆင္းရဲမေလးေတြ မပါဘူး။ ဆန္ၾကမ္း မပါဘူး။ ေဘထုပ္သည္ မပါဘူး။ မာဆက္လည္း မပါဘူး. . မာစြပ္လည္းမပါဘူး။ ဆဲေရးတိုင္းထြာတာ မပါဘူး။ ကလူ၏သို႔ ျမဴ၏သို႔ မပါဘူး။ ဟစ္ေဟာ့ပ္သီခ်င္း မပါဘူး။ ေမာ္ဒန္ေရာ့ခ္ မပါဘူး။ လံုး၀အသန္႔ လူၾကီးလူေကာင္းေတြ အတြက္။

American Dream - Pat Kuleta

ဆိုေတာ့က. . . သည္ကဗ်ာကိုဖတ္ဖို႔ ခင္ဗ်ားစစခ်င္း လက္အုပ္ကေလးခ်ီရမယ္။ ဖိနပ္ခၽြတ္ရမယ္။ ဒီကဗ်ာထဲခင္းထားတဲ့ ေကာ္ေဇာက သိန္းငါးဆယ္ေလာက္ တန္တယ္။ အေႏြးထည္ထူထူ ၀တ္ဖို႔ လိုမယ္. . သည္ကဗ်ာထဲက ေလေအးေပးစက္က တအား ေအးတယ္။ ခင္ဗ်ား ေၿခဖ်ားမေထာက္နဲ႔. .  အမ်ိဳးသမီးဆိုရင္ ေထာက္ၿမင့္ဖိနပ္ မစီးနဲ႔။ ကဗ်ာထဲမွာ ေလယာဥ္ပ်ံေတြက နိမ့္နိမ့္ကေလးလည္း ပ်ံေလ့ရွိတယ္။ သည္ကဗ်ာထဲမွာ အီးမေပါက္နဲ႔။ ကြမ္းတံေတြးမေထြးနဲ႔။ ေဆးလိပ္မေသာက္နဲ႔။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအၿပဲ မ၀တ္နဲ႔။ ဒူးမနန္႔နဲ႔။ လိင္မဆက္ဆံနဲ႔။ ကဗ်ာထဲမွာ စားစရာေတြ ေတြ႔တဲ့အခါ လက္နဲ ့ေကာက္မစားနဲ႔။ အက်ီစနဲ႔ လက္မသုတ္နဲ႔။ ကဗ်ာထဲကို လာမယ္ဆုိရင္ တက္ခ္စီနဲ႔ မလာနဲ႔. . ဆိုက္ကၠားနဲ႔ မလာနဲ႔. . လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးမလာနဲ႔။ တိုက္ပံု၀တ္ပါ။ ရင္ထိုးတပ္ပါ။ ပုဆိုးခ်က္ၿပဳတ္မ၀တ္ရ။ လယ္ကတံုးၾကယ္သီးမွာ အနည္းဆံုးစိန္တစ္လံုးပါပါေစ။ လက္ကိုင္ဖုန္းေတြ ပိတ္ထားပါ။ ဒီကဗ်ာအ၀င္၀မွာ အလံေရာင္စံုေသးေသးေလးေတြ ေထာင္ထားတယ္။ အမိႈက္ေတြရွင္းထားတယ္။ ေတြ႔သမွ်အပင္ ထံုးသုတ္ထားတယ္။ ယာဥ္ထိန္းရဲေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္။

American Dream - Pat Kuleta

ကဗ်ာဟာ စကာၤပူကို ေန႔ခ်င္းၿပန္ သြားခ်င္သြားမယ္. . ဒါ့ေၾကာင့္ ေငြလံုလံုေလာက္ေလာက္ယူခဲ့ဖို႔ လိုမယ္။ ကဗ်ာဟာ ခ်မ္းသာလြန္းေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူေတာင္ ကြန္ကရစ္ေတြ ခင္းၿပစ္ခ်င္ ခင္းၿပစ္လိမ့္မယ္။ ကဗ်ာဟာ လန္ဘိုဂီနီ စီးခ်င္စီးမယ္ ရိုးရြိဳက္စ္ စီးခ်င္စီးမယ္။ ဘဏ္ေတြ ဆီဆိုင္ေတြ ေကာက္ဖြင့္ခ်င္ဖြင့္မယ္။ ကၽြန္းေတြခုတ္ခ်င္ခုတ္မယ္။ ဘာမွ ၀င္မေၿပာနဲ႔. . .
ဒါဟာ. . . လူၾကီးလူေကာင္းဖတ္ရန္အတြက္ ကဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္မေကာင္းစရာ. . . တကယ့္ကို စိတ္မေကာင္းစရာ။ သည္ကဗ်ာကိုဖတ္ရန္အတြက္ လူၾကီးလူေကာင္းဟာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အေတာ္အသင့္က ကံေတာ္ကုန္ရွာၿပီလို႔ သိရတယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ကဗ်ာမွာ လူၾကီးလူေကာင္းမ်ာဖတ္ရန္အတြက္ စကားလံုး အလံုးေရ ကန္႔သန္႔ခ်က္ရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားဘက္က သည္ကဗ်ာကို အထက္ပါအခ်က္အလက္မ်ားနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္မဖတ္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ၿပစ္ဒဏ္အေနနဲ႔ တံေတြးတစ္ခ်က္ေတာ့ ေထြးခဲ့ဖို႔ လိုမယ္။ ကဗ်ာရဲ့ ေနာက္ဆံုးစာေၾကာင္းပုဒ္မ ေဘးမွာ. . . 
ခင္ဗ်ားအပါအ၀င္ ရဟန္းရွင္လူမ်ားေထြးရန္ စိန္စီေသာ တံေတြးခြက္။





ဖိုးခြား

လက္ေဆာင္. . . . ( XVIII )

ေတာက္ေတာက္ ပပ
ယုယု ယယ
အျမတ္တႏိုး
ထုပ္
ပိုး
ထား
တယ္. . . စည္း ေႏွာင္ မႈ
တစ္ ခု
တစ္ ေထာင့္
တစ္ ည ပံုျပင္ တစ္ပုဒ္ လို
လိုတရ မီးခြက္ တစ္လံုး လို
အာေရဗ် ည တစ္ည့လို
သဲ နာရီ ထဲ မွာ
လိုတရ ျခင္း ေတြ ထည့္ ထားတယ္

. . . . ( ဆႏၵ ႁပဳ ဖို႔ မေမ့ပါ နဲ႔


ဝမ္းနည္းမႈ
ေၾကကြဲမႈ
နာၾကည္းမႈ
နဲ႕
ေရာဂါဘယ ေတြ
မ်က္ေရ က်ဆင္းျခင္း ေတြ
ျပန္ ) သိမ္းဆည္းဖို႔
ပန္ဒိုရာ ေသတၱာ တစ္လံုး
ပါ လိမ့္
မယ္

. . . . (ေမ်ွာ္လင့္ျခင္း ေတြ
ထုတ္ယူထား ဖို႔ မေမ့ပါ နဲ႔

ေလညႇင္း ေတြ
ပန္းပြင့္ ေတြ
ႏွင္းစက္ ေတြ
နဲ႔
ႏွစ္သစ္ကူး ညေတြ
ၾကယ္ေရာင္ ေတြ
. .
ခ်
ထားတဲ့
ကမ္းေျခကို
လွိုင္းေတြ ခတ္ေနတယ္

. . . . (တိတ္ဆိတ္ျခင္း ကို
႐ႈ႐ွိဳက္ ဖို႔ မေမ့ပါ နဲ႔


အတိတ္
ပစၥဳပၸန္
အနာဂတ္
ေတြ
ရပ္တန္႔ေနတဲ့

အရည္ေပ်ာ္ နာရီ တစ္ လံုး ) ဒါမွမဟုတ္ ( အခ်ိန္ စက္ဝိုင္းျပတ္ တစ္ခု 

ႏႈတ္ဆက္ျခင္း / ခြဲခြာျခင္း မရွိသလို
ဝင္ေရာက္ျခင္း / ထြက္ခြာျခင္း လည္း မရွိဘူး

ေနာက္ )
အတိုင္းအတာ မဲ့
အေခၚအေဝၚ မဲ့
ေငြေၾကး
ယူနစ္ မဲ့
ေပါက္ဖြားမႈ
မ်ိဳးပြားမႈ
အသြင္ကူးေျပာင္းမႈ မဲ့
အဆင့္အတန္း ( ခြဲျခားမႈ မဲ့
ေန
တဲ့ -

ထိေတြ႕
လိုက္တိုင္း--
ထိေတြ႕
မႈတိုင္း အသက္ဝင္ေနတဲ့ အလယ္ေခတ္ ကမာၻ
ေလာင္စာဆီ မပါ (တဲ့)
ဘဝ ယႏၲရား
လက္
ေဆာင္

. . . . ( ေရွးေခတ္ အေဆာက္အဦး မ်ားရဲ႕ ႏုပ်ိဳခ်ိန္ကို
မိန္းေမာဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔

ရိုးရာ
ဓေလ့
ထံုးတမ္း စဥ္လာ
စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္း မဲ့

ဘာသာ
လူမ်ိဳး
ကာရံ ကာလ မဲ့

ပံုေသနည္း မဲ့ သက္မွတ္ခ်က္ မဲ့
လြတ္လပ္မႈ
နဲ႔
တဂိုး
ရဲ႕ ကဗ်ာ ေတြသာ
ေလထု ေျမထု
ထက္က သာယာတဲ့ ညေနခင္း
ေနေရာင္
. . .
ခ်
ခင္းထားတဲ့ ျမက္ခင္းရဲ႕ ေႏြးေထြးမႈ
ဂီတရဲ႕ေလတိုးသံ

ဘဝ ) ဒါမွမဟုတ္ ( အိမ္  

. . . . ( ဆုေတာင္းမႈတိုင္းဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဆိုတာ မေမ့ပါနဲ႔

ေပးပို႔သူ
ဆိုတဲ့
ေနရာ ( ကြက္လပ္ မွာ

ရိုးသားတဲ့
မိစၧာတစ္ေကာင္ ရဲ႕
လက္ေဆာင္
ေရာမ
အကၡရာ
XVIII . . . .

( အတြက္ )





အူေသာင္

ျဖစ္ေနက် အခ်စ္ပုံစံ (၁၅)

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ခုန္ရတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ သူမႏွင့္အတူရွိေနစဥ္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ရင္ေတြ ခုန္ေနတတ္သည္။ ရင္ခုန္ရင္ အခ်စ္လား ကြၽန္ေတာ္ မသိပါ။ သိလည္း မသိခ်င္ပါ။ ရင္ခုန္ရတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္။ ရင္ခုန္ေနလွ်င္ ျပီးျပီ။ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ ဘာေတြ မစဥ္းစားခ်င္ပါ။

သူမေၾကာင့္ပင္ ဖတ္သူမရွိေသာေၾကာင့္ စကားလုံးမ်ားအျဖစ္သို႔ မေရာက္ရွိႏိုင္ခဲ့သည့္ "နင့္ကို ငါ ခ်စ္တယ္" ဆိုေသာ စာလုံးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္ ဆြဲထုတ္လာခိုက္ ေကာင္းကင္တြင္ ၾကယ္အစင္းတစ္ရာ ေႂကြက်မသြားပါ။ ေနသည္လည္း အေရွ႕အရပ္မွ ထြက္၍ အေနာက္အရပ္သို႔ ဝင္သြားျပီး ညေရာက္ေသာအခါ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ေမွာင္ေမွာင္မဲမဲရွိလာပါသည္။ "ဒါ ေရွးဘဝက ေရစက္ပါလို႔ပဲ သိလား" ဟု သူမဆိုေသာအခါ ကြၽန္ေတာ္ ျပဳံးမိပါသည္။ ဘာေၾကာင့္ ျပဳံးလိုက္မိသလဲ ကြၽန္ေတာ္ မသိပါ။ ျပဳံးခ်င္၍ ျပဳံးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ သူမအတြက္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားပုံရေသာေၾကာင့္ ဘာရယ္မဟုတ္ ျပဳံးခ်င္၍ ျပဳံးလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း အေဆာတလွ်င္ ရွင္းျပမိပါသည္။ "မယုံဘူးေပါ့ေလ ဟုတ္လား" ဟု ဆိုေသာအခါ "အဲလိုလည္း မဟုတ္ပါဘူး" ဟု ခပ္ေပါ့ေပါ့ ျပန္ေျဖမိပါသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ခုန္ရတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ သူမႏွင့္အတူရွိေနစဥ္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ရင္ေတြ ခုန္ေနတတ္သည္။ ရင္ခုန္ရင္ အခ်စ္လား ကြၽန္ေတာ္ မသိပါ။ သိလည္း မသိခ်င္ပါ။ ရင္ခုန္ရတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္။ ရင္ခုန္ေနလွ်င္ ျပီးျပီ။ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ ဘာေတြ မစဥ္းစားခ်င္ပါ။

The Swing - George Gallant

ကြၽန္ေတာ္ ၾကိဳက္ေသာ သီခ်င္းအမ်ိဳးအစားမ်ား၊ အဆိုေတာ္မ်ားကို သူမ မၾကိဳက္သလို သူမၾကိဳက္ေသာ သီခ်င္းအမ်ိဳးအစား၊ အဆိုေတာ္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ မၾကိဳက္ပါ။ သို႕ေသာ္ သူမ ၾကိဳက္ေသာ သီခ်င္းမ်ား၊ အဆိုေတာ္မ်ားအေၾကာင္း သူမ ေျပာေသာအခါ နားေထာင္ေပးရုံတင္မဟုတ္ပဲ ကြၽန္ေတာ္ပါ သူတို႔အေၾကာင္း ေျပာလို၍ သူမ ၾကိဳက္ေသာ သီခ်င္းအမ်ိဳးအစားမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္ လိုက္နားေထာင္ျဖစ္၊ အဆိုေတာ္မ်ားအေၾကာင္းကို လိုက္ျပီး ေလ့လာျဖစ္ပါသည္။ အံ့ဩစရာေကာင္းသည္မွာ သူမလည္း ကြၽန္ေတာ္ၾကိဳက္ေသာ သီခ်င္းမ်ားကို လိုက္နားေထာင္၊ အဆိုေတာ္မ်ားအေၾကာင္းကို လိုက္ျပီး ေလ့လာေနသည္ကို ေမွ်ာ္လင့္မထားပဲ သိလိုက္ရပါသည္။ ဒီလိုကိစၥမ်ားသည္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ အေရးမၾကီး၊ အေရးမပါေသာ ကိစၥမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္မူ ၾကည္ႏူးစရာကိစၥတစ္ခု ျဖစ္လို႔ေနပါသည္။ တစ္ေယာက္ၾကိဳက္ေသာ သီခ်င္းမ်ား၊ အဆိုေတာ္မ်ားအေၾကာင္း တစ္ေယာက္ကလည္း သိေနျခင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္သူမကို ပိုျပီး နီးကပ္သြားေအာင္ ဆြဲေစ့လိုက္သလိုရွိသည္ဟု ကြၽန္ေတာ္ ထင္သည္။ အနည္းဆုံးေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ေျပာစရာစကားမရွိ ျဖစ္ေနျခင္းမ်ိဳးမွ ကင္းေဝးေစပါသည္။

"လက္ထပ္ျဖစ္ရင္ ဧည့္ခံပြဲ မလုပ္ခ်င္ဘူး သိလား။ အဲဒါလုပ္ဖို႕ ကုန္မယ့္ ပိုက္ဆံကို လိုအပ္ေနတဲ့သူေတြ၊ လွဴသင့္တဲ့ေနရာေတြမွာ လွဴလိုက္ခ်င္တယ္" ဆိုေသာ သူမ၏ စကားတစ္ခြန္းသည္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အေတာ္ပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့ပါသည္။ ထိုစဥ္က သူမကို ၾကည့္ေသာအၾကည့္တြင္ အခ်စ္သာမက ေလးစားမႈပါ ပါတယ္လို႔ သူမထင္ေၾကာင္း ေျပာေသာအခါ ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ ဝန္ခံခဲ့ပါသည္။ မိန္းမတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလို႔၊ ကိုယ့္ထက္ အသက္ငယ္ေနလို႔၊ ကိုယ္ခ်စ္တာ ေလးစားတာသိျပီး အႏိုင္ယူမွာစိုးလို႔ စသည္ျဖင့္ ဘာဘာညာညာ ေတြးမိျပီး ခံစားခ်က္အမွန္ကို ဝန္မခံတာမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္ မလုပ္ခဲ့ပါ။ ကိုယ္ခ်စ္ေသာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ေလးစားမိျခင္းသည္ အျပစ္မရွိဟု ထင္ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ထံမွ အခ်စ္သာမက ေလးစားမႈပါ ရေသာေၾကာင့္ ပိုျပီး ေပ်ာ္တယ္လို႔ သူမက ဆိုပါသည္။ အဲလို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဝန္ခံတတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုျပီး ခ်စ္မိလာတယ္ဟု ဆိုေသာအခါ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္ပါသည္။

တကယ္တမ္းေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ေသးပါဘူးဟု ထင္မိေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္သူမကို ခ်စ္တာ တကယ္မွ ဟုတ္ရဲ့လားလဲ စဥ္းစားမိပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ သူမကို ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်၊ ေတာ္ေတာ္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သည္ကေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ သူမရဲ့ အသံ၊ ဆံပင္အေရာင္၊ သူမၾကိဳက္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြ၊ မၾကိဳက္တဲ့ အစားအေသာက္ေတြ အကုန္လုံးကို ကြၽန္ေတာ္ အလြတ္ရ မွတ္မိေနျပီး အားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္သေဘာက်ပါသည္။ သူမကို ၾကိဳက္တဲ ့အဆင့္ကေန ခ်စ္တဲ့အဆင့္ကို ေရာက္သြားျပီလား။ "ခ်စ္တယ္" ဆိုတဲ့ စကားလုံးရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာေတြရွိလဲ ကြၽန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာမသိပါ။ ခ်စ္တယ္ဆိုရင္ ဘာေတြလုပ္ရမလဲ။ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သူမကို သတိရေနျခင္းေတြလား။ အျမဲတမ္း အနားမွာ ရွိေနေစလိုတာေတြလား။ သူမ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ပါ ေပ်ာ္ရႊင္လာတာေတြက အခ်စ္လား။ သူမကို အျမဲပဲ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားလိုတဲ့ ဆႏၵေတြကပဲ အခ်စ္ဆိုတာၾကီး ျဖစ္ေနမလား။ ဒီေလာက္ေလးနဲ႔ေတာ့ အခ်စ္ဟု မေခၚႏိုင္ေသးဘူး ထင္ပါသည္။ သူမကို စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ထားႏိုင္ဖို႔ သူမ မၾကိဳက္ေသာ ေဆးလိပ္ေသာက္သည့္အက်င့္ကို ျဖတ္ပစ္လိုက္ျခင္းမ်ားကိုလည္း ထည့္သြင္းေျပာရမည္ ထင္သည္။ သူမကို တစ္ေယာက္တည္း ထားခဲ့ျပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ တစ္ေနကုန္ ေလွ်ာက္သြားမိခဲ့လွ်င္ သူမကို မခ်စ္ဘူးဟု ဆိုလိုရာ ေရာက္ပါသလား။ ေလွ်ာက္သြားမိေသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အျပစ္တင္ေနေသာ သူမကို ေဒါသထြက္မိလွ်င္ သူမကို မခ်စ္ဘူးဟု ဆိုလိုရာ ေရာက္ပါသလား။ သူမရဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ အိပ္မက္ေတြ တကယ္လက္ေတြ႕မွာ ျဖစ္လာႏိုင္ဖို႔အတြက္ အကူအညီေပးေနျခင္းေတြကပဲ အခ်စ္လို႔ ေခၚရပါမည္လား။ သူမ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ခ်င္ေသာ မိသားစုေတြ၊ ေဆြမ်ိဳးေတြကို ကြၽန္ေတာ္ကပါ ဝိုင္းဝန္းကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္းေတြဟာ အခ်စ္ေတြပဲလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဒါေတြက လုပ္သင့္လို႔ လုပ္ေနတဲ့ လူမႈေရးကိစၥေတြမ်ားလား။

ကြၽန္ေတာ္တို႔အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ ဆံပင္ကို အရွည္ထားေစလိုျခင္းႏွင့္ လက္သည္းနီဆိုးတာကို မၾကိဳက္ျခင္းမ်ား ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ ဆံပင္ကို အရွည္ထားလိုက္ျခင္းႏွင့္ လက္သည္းနီ မဆိုးေတာ့ျခင္းမ်ား ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ ေဆးလိပ္မေသာက္ေစလိုျခင္းနဲ႔ ေဆးလိပ္မေသာက္ေတာ့ျခင္းမ်ား ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ အရက္အမ်ားၾကီး မေသာက္ေစလိုျခင္းနဲ႕ အရက္အမ်ားၾကီး မေသာက္ေတာ့ျခင္းမ်ား ပါသည္။ သူမ၏ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္မေတာ့ မနက္ အိပ္ရာထခ်ိန္တြင္ သြားတိုက္ေဆး ထည့္ထားျပီးသား သြားတိုက္တံတစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ အသင့္ျပင္ျပီးသား မနက္စာလည္း ပါေလ့ရွိသည္။ သူမအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ သြားရင္းလာရင္း သူမႏွင့္လိုက္မည့္ အဝတ္အစား အသုံးအေဆာင္မ်ား ေတြ႕ပါက လက္ေဆာင္အျဖစ္ ခ်က္ခ်င္း ဝယ္လာျခင္းမ်ား ပါသည္။ စေန၊ တနဂၤေႏြ သူမ တစ္ေနကုန္ ေစ်းဝယ္ထြက္သည့္ေနာက္ကို မျငီးမျငဴ အထုပ္ဆြဲရင္း ပိုက္ဆံလိုက္ရွင္းသည္မ်ား ပါသည္။ တစ္ခုခု စားခါနီးတိုင္း သူမအၾကိဳက္ ဆိုင္ကို ေရြးဖို႔ ဦးစားေပးျခင္းမ်ား ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သူမရဲ့အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္ၾကိဳက္ေသာ ရုပ္ရွင္မ်ားကို မပ်င္းရိဟန္ေဆာင္၍ အတူတူ လိုက္ၾကည့္ေပးျခင္းမ်ား ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သူမရဲ့အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ ကြၽန္ေတာ္ၾကိဳက္ေသာ ဟင္းမ်ားကို မနက္အေစာၾကီးထ၍ အေဝးၾကီးအထိသြားျပီး ဝယ္ယူ ခ်က္ျပဳတ္ျခင္းမ်ား ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ သူမရဲ့အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ မလိုအပ္ပဲ ကက္ဆက္အေကာင္းစားၾကီးဝယ္၍ အသံစနစ္ အေကာင္းစားၾကီး တပ္ဆင္မ်ားကို မျငဳစူ အျပစ္မတင္ျခင္းမ်ား ပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေဘာလုံးပြဲၾကည့္ဖို႕ တီဗီအၾကီးၾကီး ဝယ္တာကို မျငဳစူျခင္းမ်ား ပါသည္။ သူမအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ အိမ္ကို သူမအၾကိဳက္ ေဆးေရာင္ေျပာင္းသုတ္ေပးျခင္းမ်ား ပါသည္။ သူမအတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ့ အခ်စ္ဆိုတာထဲတြင္ သူမဟင္းခ်က္ေသာအခါ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးျခင္းမ်ား ပါသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႕ ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ေသးဟု ထင္ပါသည္။

Tru Luv - George Gallant

သူမက "ကေလးမလိုခ်င္ဘူး၊ အခ်စ္ေတြ ခြဲေပးရမွာစိုးလို႔" ဟု ဆိုေသာအခါ "အင္း သေဘာပဲေလ" ဟု ေျဖမိျခင္းသည္လည္း အခ်စ္ပဲလား။ သူမက အဲလို စိတ္ကူးရွိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္လိုခ်င္ရင္ေတာ့ ယူမွာေပါ့ ဆိုတာကေရာ အခ်စ္ပဲလား။ အိပ္ခါနီးတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ကို ရွိခိုးျပီးမွ အိပ္တာကေရာ အခ်စ္ပဲလား။ ကြၽန္ေတာ္မရွိေတာ့ရင္ ေလာကၾကီးထဲမွာ သူမတစ္ေယာက္တည္း မ်က္ႏွာငယ္ျပီး က်န္မေနရေအာင္လို႕ အလုပ္ေတြလုပ္ျပီး ပိုက္ဆံစုေနတာဟာ ကြၽန္ေတာ္ရဲ့ သူမအေပၚမွာ ရွိတဲ့ အခ်စ္လား။ ဒီတစ္သက္မက ေနာက္ဘဝေတြ ဘဝေတြမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဒီလို ေပါင္းဖက္ရပါေစလို႔ ဘုရားရွိခိုးျပီးတိုင္း ဆုေတာင္းေနတာဟာ သူမရဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွာ ရွိတဲ့ အခ်စ္လား။ ကြၽန္ေတာ္ အခ်စ္ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ နားမလည္ေသးဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ခုန္ရတာ ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းသည္ဟု ထင္မိပါသည္။ သူမႏွင့္အတူရွိေနစဥ္ အခ်ိန္မ်ားတြင္ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ ရင္ေတြ ခုန္ေနတတ္သည္။ ရင္ခုန္ရင္ အခ်စ္လား ကြၽန္ေတာ္ မသိပါ။ သိလည္း မသိခ်င္ပါ။ ရင္ခုန္ရတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းသည္။ ရင္ခုန္ေနလွ်င္ ျပီးျပီ။ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ ဘာေတြ မစဥ္းစားခ်င္ပါ။



ခ်မ္းညီခ်ိဳ