 |
| YGR& W |
အိ္မ္အသစ္တစ္လံုးကို သံုးလနဲ႔ ေဆာက္ရတာကလြယ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးနီးပါးၿခစားေနတဲ့ အိမ္တစ္လံုးကို သံုးလနဲ႔အၿပီးၿပင္ဖို႔ဆိုတာကေတာ့ မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ တစ္နည္းရွိေတာ့ရွိတယ္။ ၿဖိဳပစ္လိုက္ဖို႔ပဲ။ ၿဖိဳပစ္လိုက္ရံုနဲ႔ၿပီးလားဆိုေတာ့ မၿပီးၿပန္ပါဘူး။ အိမ္ရဲ႕တုိင္ေတြကၿခစားတာလား ဒိုင္းေတြကၿခစားတာလား နံရံေတြကၿခစားတာလား။ ၿခမစားပဲက်န္ေနတဲ့ သစ္ေကာင္းေလး တစ္ခ်ပ္တစ္ၿပားေလာက္ရွိမလား။ သြပ္ေတြကေပါက္ေနသလား။ ဖာလို႔ ရသလား။ အခ်ပ္လိုက္လဲရမလား။ ၿခေတာင္ပို႔ကဘယ္မွာလဲ။ ၿခေတြကဘယ္မွာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မၿဖိဳရက္ၾကပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ၾကီးက ဟိုးအရင္တုန္းက တကယ္အိမ္ၾကီးအိမ္ေကာင္းေပါ့။ ေဘးအိမ္ေတြဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔လို အိမ္မ်ိဳးေဆာက္ခ်င္လို႔ လာေလ့လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြက တစ္ေန႔ၾကရင္ ငါတို႔ေတြ ဟိုဘက္အိမ္လိုမ်ိဳးေဆာက္ႏိုင္ရမယ္ကြလို႔ ၾကံဳး၀ါးၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ စာလာသင္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္စီးပြားေရးေတြ လာေလ့လာၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္ၾကီးထဲမွာၿခေတာင္ပို႔ၾကီးတစ္ခုရွိေနတာ သတိမထားမိလိုက္ၾကဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ တိုင္ တစ္ေနရာ ၿခစားလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္တိုင္ ေနာက္တစ္တိုင္္. . ။ ခုအိမ္ၾကီးက ၿပိဳေတာ့မယ္ နဲ႔နဲ႔ေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ၾကီးၿခစားလာတာ ႏွစ္ေပါင္းဆယ္စုႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ရွိလာပါၿပီ။ ဒီတိုင္တစ္လံုးမေကာင္းရင္ ေနာက္တိုင္တစ္လံုးလဲဖို႔ အဆင္သင့္ရွိသလား။ သြပ္တစ္ခ်ပ္ခြာၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္သြပ္တစ္ခ်က္အဆင္သင့္ရွိလား။ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုေလာေလာဆယ္ဆယ္မဟုတ္ဘူး။ အေကာင္းၿမင္သမားတစ္ေယာက္မို႔လို႔ တစ္သက္လံုးၿပင္ဖို႔ စိတ္မကူးလာခဲ့တဲ့အိမ္ၾကီးကို ထၿပင္မယ္ေဟ့ ဘာေဟ့ လုပ္တာကိုပဲ ၀မ္းသာမိပါတယ္။ သြပ္အသစ္ေတြလဲဖို႔ အဆင္သင့္မၿဖစ္ေသးလို႔ သြပ္အေဟာင္းေတြထည့္ထားတာကိုလည္း နားလည္ေပးပါတယ္။ သြပ္အေဟာင္းေတြကို ဖာလို႔ရတန္သေလာက္ဖာ ၿခစားေနတဲ့တိုင္ေတြ နံရံေတြကို ၿခေလးဘာေလးရွင္း။ ခုေတာ့ ေလာေလာဆယ္ဆယ္ ေဆးသုတ္ေနၾကတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ဘာမွမလုပ္တာထက္စာရင္ ေဆးသုတ္တာေလးတစ္ခုကလည္းမဆိုးလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဆးသုတ္ဖို႔ထက္ အေရးၾကီးတာေတြ အမ်ားၾကီးက်န္ေနေသးတယ္ထင္တာပဲ။
သံေခ်းတက္တဲ့ သြပ္နဲ႔ ေပါက္ေနတဲ့သြပ္ဆိုရင္ ေပါက္ေနတဲ့သြပ္ကို အရင္လဲရပါတယ္။ ေပါက္ေနတဲ့သြပ္ကို လဲၿပီးတဲ့အခါက်မွ သံေခ်းတက္တဲ့ သြပ္ေတြကိုဆက္လဲရပါတယ္။ အသစ္စက္စက္အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့သြပ္ေတြ ကို တစ္ၿပိဳင္တည္း အခ်ပ္ေပါင္းမ်ားစြာရဖို႔က ဘယ္လိုမွ မၿဖစ္ႏိုင္လို႔ပါပဲ။ တိုင္ေတြဆိုလည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။ အိမ္သာနဲ႔ ေရခ်ိဳးကန္ ေရခ်ိဳးခန္းေတြကိုလည္း တၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းၿပင္ယူရပါတယ္။ ေနဖို႔ထိုင္ဖို႔ စိတ္ခ်လံုၿခံဳရတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္တဲ့အခါ အိမ္ကို ဒီဇိုင္းၿပန္ဆင္ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့ သြပ္ေတြ ပ်ဥ္ေတြကိုလဲၿပီးသြားတဲ့အခါမွ အလွဆင္တဲ့အပိုင္းကို ေရာက္ပါမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ က်က္သေရရွိ ေခတ္မွီၿပီး စိမ္းစိုေနတာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အားလံုးၿမင္ခ်င္ပါတယ္။ အိမ္ၾကီးေကာင္းသြားတဲ့အခါက်ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿခံထဲမွာ ပ်ိဳးထားတဲ့ပန္းပင္ေတြ သီးပင္စားပင္ေတြပြင့္လာတာနဲ႔ အံကိုက္။
ၿပီးေတာ့ ေရကန္ေလးတူး ေရတံခြန္ေလးေဆာက္။ ၿပီးေတာ့မွ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့ပရိေဘာဂေတြကို သစ္လြင္ၿပီး ေနသာထိုင္သာရွိတဲ့ ပရိေဘာဂေတြနဲ ့အစားထိုးလဲလွယ္ရပါတယ္။ ကံေကာင္းတာတစ္ခုက အိမ္ၿပင္ရန္မွာ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းနဲ႔ လက္သမား၊ပန္းရံေတြကို အခေၾကးေပးဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို ့အိမ္ၾကီးရဲ႔ေနာက္မွာ သီးပင္စားပင္ေတြဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ ၿခံၾကီးတစ္ၿခံရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေတြက ဒီၿခံထဲက အသီးေတြကို ယူၿပီဖြက္ထားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက ဒီၿခံထဲကအသီးေတြကို ေဘးအိမ္ကို ခိုးေရာင္းၾကတယ္။ ဒီအသီးခိုးတဲ့ကိစၥကို စည္းကမ္းတက်တားၿမစ္ႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ၾကီးကိုၿပင္ဖုိ႔ အေကာင္းစားသြပ္ေတြ၊ အေကာင္းစားပ်ဥ္ေတြ၊ ဘိလပ္ေၿမေတြ အုတ္ေတြ၀ယ္ႏိုင္ဖို႔ မခဲယဥ္းပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္သားေတြ အားလံုးသာညီညြတ္ရင္ ၿခစားေနတဲ့တိုင္ေတြကိုလည္း ရွင္းပစ္ႏိုင္မွာပဲ။ ေပါက္ေနတဲ့သြပ္ေတြကိုလည္း ခြာထုတ္ႏိုင္မွာပဲ။ သီးပင္စားပင္ေတြ ပန္းေတြကိုလည္း ဒီထက္ပိုၿပီးစိုက္ႏိုင္မွာပဲ။ အသီးခိုးေရာင္းတဲ့သူေတြကိုလည္း ဖမ္းႏိုင္မွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ၾကီးကေန ထြက္သြားၿပီး ေဘးအိမ္ေတြမွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနရတဲ့ အိမ္သားေတြရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးေတာ့ရွိပါတယ္။ လုပ္ငန္းကိုင္ငန္းလည္း မဆိုးလွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္သားေတြအားလံုး ၀င္လုပ္လို႔ မရဘူး။ လူသံုးေလးေယာက္ကပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္စီးပြားေရးကို အုပ္ခ်ဳပ္ထားတယ္။ ပိုက္ဆံေတြဘယ္ေရာက္သြားလဲဆိုတာလဲမသိရဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိမ္က ကေလးေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေဘးအိမ္ေတြမွာ စာသြားသင္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ေဘးအိမ္ကစီးပြားေရးပဲ ၀ိုင္းလုပ္၀ိုင္းစားၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို ၿပန္မလာၾကဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာမေနခ်င္လို႔ ဆင္းသြားၾကတာမွ မဟုတ္တာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္က စုတ္လို႔ပါ။ သူတို႔ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူတူ ေနခ်င္ၾကပါတယ္။ ၿခံၾကီးထဲမွာ ေဆာ့ကစားခ်င္ၾကတယ္။ အပင္ေတြ ၀ို္င္းစိုက္ခ်င္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ၾကီး အသစ္ၿဖစ္သြားရင္ သူတို႔ေတြ ၿပန္လာၾကမွာ။ သူတို႔ၿပန္မလာခင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿခေတာင္ပို႔ၾကီးကို ေတြ႕ေအာင္ရွာမယ္။ သြပ္အေပါက္ေတြအေဆြးေတြ ေတြ႕ေအာင္ရွာမယ္။ ပိုက္ဆံေတြစုၿပီး သြပ္ေတြ ပ်ဥ္ေတြ လဲထားမယ္။ ေဆးသုတ္တဲ႔အခါက်ေတာ့ သူတို႔ကို ၀ိုင္းသုတ္ခိုင္းမယ္။ အဲ တစ္ခုရွိတာက ၿခေတာင္ပို႔ၾကီးလာဘ္ေကာင္းတယ္ဆုိၿပီးေတာ့ အေမႊးတိုင္ထြန္း သေၿပခက္ကပ္တာတို႔ မလုပ္ၾကနဲ႔ေပါ့။ ၿခံထဲမွာစမ္းေခ်ာင္းေလးေတြေပးစီးမယ္။ ကေလးေတြကို စာေကာင္းေကာင္းသင္ေပးမယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္တာ. . . ေနာက္ဆို ေဘးအိမ္ကကေလးေတြကိုပါ စာေခၚသင္ေပးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေကာင္တာထုိင္ေနတဲ့လူေတြကို ဖယ္ပစ္ရမယ္။
ခုခ်ိန္ ေဆးမသုတ္သင့္ေသးဘူး။ ေဆးသုတ္လိုက္ရင္ ဘယ္ေနရာေဆြးလဲ ဘယ္ေနရာၿခစားလဲ ေကာင္းေကာင္းမၿမင္ရဘူး ၿဖစ္သြားမွာေပါ့။ ဒီမွာရွိတဲ့လူနဲ႔ အိမ္ၾကီးကို ၿပန္ၿပင္ၾကမယ္။ ၿဖိဳေတာ့ မၿဖိဳလိုက္ၾကပါနဲ႔။ ဒီအိမ္ၾကီးကိုေတာ့ မၿဖိဳပစ္လိုက္ၾကပါနဲ႔။ အိမ္ၾကီး သစ္သစ္လြင္လြင္ ခမ္းခမ္းနားနား ၿဖစ္သြားတဲ့အခါ နင္တို႔ေတြ ၿပန္လာၾကမယ္မဟုတ္လား။ ငါတုိ႔အိမ္ၾကီးက အက်ယ္ၾကီးပါ။ နင္တို႔ေတြ ၿပန္ေရာက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ငါတုိ႔ပန္းၿခံထဲမွာ လိပ္ၿပာေလးေတြဖမ္းရင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းၿဖစ္ေတြ ၿပန္ေၿပာၾကရေအာင္။ ။
ဖိုးခြား
No comments:
Post a Comment