ခြဲၾကရင္ လြမ္းရတာပဲမလား “ႏြယ္”

ႏြယ္..

မုိးေတြမရြာဘဲ မုိးေတြရြာေနျပန္ျပီ. . . ႏြယ္။ သၾကၤန္ရဲ့ ပြဲေတာ္ရက္ေတြမွာ လူေတြဟာ မိႈင္းအံု႔ ရီညိဳ ေျပးမလြတ္ ႏုိင္ၾကျပန္ဘူး။ အေပ်ာ္ဆုိတာ. . . စာရင္းဇယားေလးနဲ႔တြဲျပီးမွပဲ ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ ရွိျပန္တယ္။ သဲေခ်ာင္းဟာ ေျခာက္ကပ္လုိက္တာမွ ျဖဴလႊလႊ သဲျပင္ဟာ ေျမပကတိ. . . ပက္ၾကားအက္သြားရဲ့။ ထေနာင္းရိပ္တုိ႔ဟာ ေနရဲ့အလုိကုိ လက္ေျမွာက္ အရံႈးေပးလုိက္ၾကတယ္။ ပူလုိက္တာ ႏြယ္ ရယ္. . .။ ပြဲေတာ္ရက္ေတြမွာ ႏႊဲမေပ်ာ္ႏုိင္ဘဲ မြဲေရာ္ေရာ္သာ က်န္ရွိေတာ့ရဲ့။

ဒီတစ္ပါတ္လုံး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကြန္နက္ရွင္ က်သြားမယ္ေပါ့ “ႏြယ္”။

အင္း ဘာရီးလဲမသိဘူး။

အပူရွိန္ဟာ ဟုန္းခနဲ ထျမင့္သြားတယ္။ ႏြယ္ေရ ပ်ံသန္းေနတဲ့ငွက္ေတြဟာ ျဖဳတ္ခနဲ ေၾကြက်ကုန္ၾကတယ္။ မုိးေတြ မမိႈင္းဘဲ မုိးေတြညိဳ႔ေနပါလား “ႏြယ္”။ ေခ်ာင္းဖ်ားမွာ မုိးညိဳ႔ရင္ ေခ်ာင္းေအာက္ကရြာေတြ ဂ်မ္းျဖစ္ကုန္ၾကတယ္ ဂတ္စကပ္ေတြျပတ္ကုန္ၾကတယ္။

ခက္တယ္ “ႏြယ္”။

စိတ္အလုိရွိတုိင္းသာ က်ဴးရင့္ရမယ္ဆုိ...

“ခင္ဗ်ား ခပ္တည္တည္နားၾကား
လြဲေနရင္ “ဘ၀သံသရာၾကီးမွာ”
အေကာင္းဆံုးသီခ်င္းေတာင္
လွည္းလုိတအီအီျမည္ခဲ့ေပါ့။”

ပန္းေတြဟာ ေသြ႔ေျခာက္ေျခာက္နဲ႔ ကေလးဆုိးၾကီး “ေႏြ” ကုိ အလုိလုိက္ေနၾကတာေလ “ႏြယ္”။
ႏြယ္ မရွိေတာ့တဲ့ တစ္ပါတ္ဟာ “ႏြယ္”.........

အီရတ္မွာ အေမရိကန္ေတြ က်ဆံုးတာ သံုးေထာင္ေက်ာ္သြားျပီ ဆုိပါလား “ႏြယ္” ။ အေသခံ ဗံုးေဖာက္ခြဲမည့္သူ စားရင္းဟာ တစ္ေန႔တစ္ျခား စကၠန္႔နဲ႔အမွ် ဒီေရလုိ တုိးလာလုိ႔ စာရင္းေတြေတာင္ ပိတ္ကုန္ျပီ ဆုိပါလား။ စာရင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ဘယ္ ႏွစ္ ခါ သြင္းမိမွန္းမသိဘူး 80Gb ဟဒ္ဒစ္ တစ္လံုး ကုန္သြားရဲ့ “ႏြယ္”
1101 1011 1011 1111 0101 1010 1110 0111
ႏွလံုးခုန္ တုိင္းစက္ဟာ ခ်က္ခ်င္း 'alert' တက္လာတယ္။

“အင္း ဘယ္တတ္ႏုိင္ပါ့မလဲေလ”

ပုရြက္ဆိတ္ေခါဘဏီတပ္ၾကီး ခ်ီလာျပန္ျပီတဲ့ “ဘီလီ”ေရ။

သီေပါမင္းဟာ စုဖုရားၾကီးကို အေျခအေနအရ ဘိသိက္သြန္းေတာ့
စုဖုရားလတ္က ၾကားထဲက ၀င္ထုိင္တဲ့အေၾကာင္း...
မင္းတုန္းမင္းဟာ ကုိယ့္ခ်စ္သူ “ငယ္ခ်စ္” ကုိ ေျမာက္နန္းမိဖုရားအျဖစ္သာ ထားရွိေၾကာင္း....
ကင္း၀န္မင္းၾကီး မဟုတ္တဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ က တစ္ဆင့္ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။

“သၾကၤန္ ကေတာ့ အေျခအေနပဲေလ”

ေရသည္ ေယာက္က်ား ေရသည္မိန္းမ ကုိ ေျပးေခၚတာကုိ သြားျမင္ေယာင္မိျပန္ျပီ။ ဟုိတစ္ေလာကပဲ ဒီ ေရာဂါ ေသမလုိ ျဖစ္သြားေသး။ ခု ျပန္ထလာျပန္ျပီ။ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့သူေတြ ေပ်ာ္ အမိန္႔ေတာ္ခံတဲ့သူေတြ ခံ လြန္တဲ့သူေတြ လြန္။ မပါမျဖစ္ဆုိတာ “ဒါပဲ” နဲ႔ အီရတ္။ ပါတီတစ္ခု တည္ေထာင္ဖုိ႔ ၂၅ႏွစ္ေက်ာ္ရတယ္ “ႏြယ္”။ ခ်စ္သူနဲ႔ တူတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေနထုိင္ေနရတာဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆီမွာေတာ့ အိမ္တြင္းျပစ္မႈေျမာက္ေနေသးတယ္ “ႏြယ္”။

“အေမက ေမြးေန႔မွာ ဆြမ္းကပ္ေစခ်င္တာ”

တရုတ္နဲ႔အေမရိကန္ဟာ ဖန္လံုအိမ္ဓာတ္ေငြ႔ ေလ်ာ့ခ်ေရး စာခ်ဳပ္မွာ ခုခ်ိန္ထိ လက္မွတ္ မထုိးေသးဘူး “ႏြယ္”။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ့ ျဖဳတ္၊ထုတ္၊သတ္ မွာ မိဘေမာင္ဖြားသားသမီးဇနီးေယာက္်ား ဆုိတာ မရွိဘူးတဲ့။ တုိင္ကုိ ထံုးသုတ္မိလုိ႔ ကုိယ့္လက္ညိႈးကုိ ျဖတ္တဲ့ ဘုရင္ကုိ မွတ္မိေသးလား “ႏြယ္”။ ဟုိေန႔ကပဲ ခ်ဲ၀ုိင္း ဖဲ၀ုိင္း ဖြင့္ထားတဲ့ရပ္ကြက္လူၾကီး အိမ္လာသြားေသးတယ္။

“မ်က္ႏွာေလးေတာ့ ျမင္ခ်င္ေသးတယ္”

ႏြယ္ သစ္ရြက္ေတြ အရမ္းေၾကြတာပဲ။ ေလအေ၀ွ႔မွာ သစ္ရြက္ဟာ လြင့္ျပီး ေခ်ာင္းထဲ ေမ်ာသြားေတာ့စကၠဴေလွေလးတစ္စင္းနဲ႔ သြားဆံုးတယ္။ စကၠဴငွက္ တုိ႔လည္း ဟန္လုပ္ မာန္ျပ လုိက္ေနၾကတာ။ ေတာခုိးေတာေငြ႔ မီးခုိးေငြ႔တုိ႔ သၾကၤန္မုိး ေျဖာက္ေျဖာက္ ၾကားမွာ ေလႏွင္ရာ ေ၀႔သြားတယ္။ ကေလး ေလးေယာက္ ငါးေယာက္ ေျခာက္ေယာက္ မကဘူး လူၾကီးေတြပါ ပါတယ္ ၁၅ေယာက္ ၁၆ ေယာက္ေလာက္ ပိေတာက္ပင္ဆီ ေျပးသြားၾကတာ ပိေတာက္ပင္ဟာ ခတ္မဆိတ္ ရုပ္ကုိ ျပန္တည္ထားလုိက္တယ္။ ေစာေစာက အျပံဳးေတြ ဗရဗြနဲ႔ ပိေတာက္ပင္ခမ်ာမွာ ငုိခ်င္းပဲ ခ်ရေတာ့မလုိ ငုတ္တုတ္ၾကီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ ေမးေစ့ကုိ လက္နဲ႔ေထာက္ျပီး။

“အင္း သၾကၤန္ အတြင္းေတာ့ လြမ္းရအံုးမွာပါလား၊ကဲရအံုးမွာပါလား “ႏြယ္””

မ႑ပ္ေတြ ေနျပည္ေတာ္ သြားၾကေတာ့ အင္းလ်ားလမ္းနဲ႔ တကၠသုိလ္ရိပ္သာလမ္းေတြဟာ ဂုဏ္သေရ ရွိသြားသလိုလုိနဲ႔ ရန္ကုန္ သၾကၤန္ အေရြ႔မွာ ..
ေလေတြတုိက္လာျပန္ျပီ “ႏြယ္” ။ သစ္ရြက္ေတြ ထပ္ပါသြား ျပန္ျပီ...

“မေန႔ က ကုိထက္တုိ႔ ျပည့္စံုတုိ႔နဲ႔ ဘီယာ၀ုိင္းထုိင္ေတာ့ ငါးရွဥ့္ေျခာက္စပ္ေတာင္ ျပင္ခုိင္းလုိက္ေရေသးတယ္”

အုိင္ေတြ ထြန္းေတာ့မယ္ “ႏြယ္”။ ၁၂ ရာသီ အုိင္ေတြေပါ့။ ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ အုတ္ျမစ္ခ်ပြဲမွာ “ေအာင္ျပီ”
“ေအာင္ျပီ”
သံုးခါမက ေအာ္ေတာ့........

ဒီသစ္ပင္မွာ ဒီအရပ္မွာ ငွက္ဆုိး မထုိးတာ ၾကာျပီ။ ၾကာဆုိ ဒီသစ္ပင္ေတြအခုတ္ခံရျပီးဒီအရပ္မွာတုိက္ေတြလာေဆာက္ကတည္းကပဲ။ ဒါေပမဲ့ လူေတြ ခဏခဏ ေသၾကပါသည္ “ႏြယ္”။အိမ္မွာလည္း ယပ္ေတာင္ေတြကမ်ားေနျပီ။ ခု ေအပရယ္လ္ ေလ။ အဆင္ေျပတာေပါ့ “ႏြယ္”။

၁။ ေရဘူး
၂။ ခ်ိဳခ်ဥ္
၃။ ကြာေစ့(စိ)
၄။ လက္ဖက္
၅။ ဖိတ္စာ
၆။ ယပ္ေတာင္
၇။ ေက်ာ္သူ (မကုန္)
၈။ လူေသ(အေလာင္း)

“ဟုိေန႔က ေခါင္းရင္းတုိက္ ၅လႊာက ကီပင္ျဖစ္ထြန္းေနတဲ့ ကေလးမေလ ဒီလုိပဲ”

ႏြယ္ သိလား.. ေျပာစရာေတြက မ်ားလုိက္တာ..

“ေျပာေလ” ၊ “သၾကၤန္တြင္း ငါးရက္ေတာင္” ၊ “ခု ခ်ိန္ေလးမွာ”

ဟုတ္တယ္ “ႏြယ္” အဲ့ ကေလးမေလး အသုဘ ေအးေဆးပဲ။ ဘယ္သူမွလည္း မလာလုိက္ဘူး။ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြလား မသိဘူး ယပ္ေတာင္ေတာ့ ကမ္းရွာပါတယ္။ ေႏြ ေရာက္ျပီမလား “ႏြယ္”။ ပူတာကုိး။ ေရေသာက္ပါအံုး “ႏြယ္” ။ စစ္ကုိင္းအုိး၊ ေရႊဘုိအုိး ဟုိမွာ ေရခဲ၊ ေရသန္႔ ေရခဲ ။ “ပါးစပ္ထဲမွာ သြားတင္မက လွ်ာပါ ပါသည္” တဲ့ ေလဆာေၾကာျငာပါ “ႏြယ္”။ ၅ နာရီထုိးေတာ့မယ္။ ေတာင္စြယ္မွာေနကြယ္ေတာ့ မီးေမႊး ဖေယာင္းတုိင္ ထြန္းၾကတယ္ “ႏြယ္”။ ေတာင္စြယ္ နဲ႔ ေတာင္ထိပ္ မခြဲျခားပါဘူး “ႏြယ္” ။ ေနဟာ အေရွ႔ အေနာက္ ေတာင္ ေျမာက္ အရပ္မ်က္ႏွာ မေရြးတတ္ပါဘူး “ႏြယ္”။
မုိးေတြ ညိဳ႔လာျပန္ျပီ ။ ေခ်ာင္းဖ်ားမွာ မုိးညိဳ႔ရင္ ေလတုိးသံေတြၾကားရင္ နာဂစ္သူ နာဂစ္သားေတြ။
ေလေတြတုိက္လာျပန္ျပီ “ႏြယ္...” ။ မီးစသဲ့သဲ့ ဟာ ရန္စကလူျခင္း ခံလုိက္ရတယ္။

သစ္ရြက္ေလး ေၾကြသြားျပန္ျပီ “ႏြယ္”

ေနာက္ ငါးရက္မွပဲ အဲ့ သစ္ရြက္ေလး ျပန္လန္း လာမယ္တဲ့ “ႏြယ္”

ႏြယ္...

“ေလေတြ တအားတုိက္တာပဲ ျခံဳထည္ေလးေဆာင္ထားေနာ္”

ထြန္းႏြယ္