လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ အတူထိုင္ခ်ိန္မ်ားတြင္မွာေတာ့ (တကယ္တမ္းေတာ့ သူမသည္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ျခင္းကို လုံးဝ အားမေပးပါ။) ထိုလက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴမ်ားျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ကိုေမႊေပးျပီး၊ ႏွုတ္ခမ္းထူထူမ်ားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခဲ့သမွ်ကို ထိုင္၍ဆူေနေလ့ရွိျပီး ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွဖြင့္ထားေသာ အဂၤလိပ္သီခ်င္းကိုသာ စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ေနေလ့ ရွိပါသည္။ အျမဲဆူပူေနေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ အသုံးမဝင္(သူမအထင္)ေသာ ကြၽန္ေတာ္ငွါးဖတ္ေနက် လစဥ္ထုတ္မဂၢဇင္းမ်ား၊ လခထုတ္ျပီးတိုင္းဝယ္ေလ့ရွိေသာ ဗမာလိုေရးထားျပီး(သူမ နားမလည္ေသာ)ဝထၳဳစာအုပ္မ်ား ႏွင့္ နာမည္ၾကားဖူးရုံျဖင့္ စမ္းဝယ္ နားေထာင္ၾကည့္ေသာ အဂၤလိပ္ကက္ဆက္ေခြမ်ားအေၾကာင္းသာ ျဖစ္လို႕ေနခဲ့ပါသည္။ လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴ ႏွုတ္ခမ္းထူထူမ်ားကို ခ်စ္ေသာ္လည္း သူမ၏ ဦးေႏွာက္ျဖဴျဖဴမ်ားကို မခ်စ္တတ္ခဲ့ေသာကြၽန္ေတာ္သည္ သူမအတြက္ေတာ့ အေဝးကို ပ်ံထြက္သြားေသာ ငွက္ငယ္တစ္ေကာင္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ လူသားႏွစ္ဦး ေပါင္းဖက္ဖို႕အေရးတြင္ လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴ၊ ႏွုတ္ခမ္းထူထူမ်ားထက္ ဦးေႏွာက္ျဖဴျဖဴမ်ားက ပိုအေရးၾကီးသည္ ဟုထင္ခဲ့ေသာကြၽန္ေတာ္သည္ တစ္ခါတစ္ရံ သူမကို လြမ္းပါသည္။ တကယ္တမ္းေတာ့ သူမသည္ ကြၽန္ေတာ္လြမ္း၍မတမ္းတေသာ လက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴ၊ ႏွုတ္ခမ္းထူထူ တစ္ခုသာ ျဖစ္ပါသည္။
ခ်မ္းညီခ်ိဳ
16.01.2010
great! but too bad.. i don't have Burmese fonts to write comments.
ReplyDelete