ၿပိုကြဲျခင္း / ၿဖိဳခြဲျခင္း

တမနက္ အိပ္ယာထ ကဗ်ာတပုဒ္ ဖတ္မလို႕ လုပ္တံုး ငါ !
ဟင္း. . . ငါ ! . . ငါ့ခႏၶာကိုယ္ၾကီးက ၿပိဳကြဲထြက္ေနပါလား
အခန္းထဲဝင္ေနတဲ့ ေနေရာင္ျခည္အလင္းလိႈင္းထဲက
အလင္းအမႈန္အမႊားေတြလို တမႈန္စီ တစစီ ဆြဲငင္မႈမဲ့စြာ
ေမ်ာလြင့္ထြက္ေနၾကတယ္၊ တြယ္တာမႈမဲ့ ခံစားမႈမဲ့ ပံုသ႑ာန္မဲ့
အက္တမ္ေတြလို တခ်ိဳ႕ကထိုင္ခံုမွာ တခ်ိဳ႕က စားပြဲမွာ
တခ်ိဳ႕က ေျပးေနတဲ့ ပိုးဟပ္ေတြေပၚမွာ
တခ်ိဳ႕က ေရာ့ခ္သီခ်င္းစာသားေတြေပၚမွာ
တခ်ိဳ႕က တီ႐ွပ္အနက္ေပၚမွာ တခ်ိဳ႕က အမႈိက္ျခင္းထဲမွာ
တခ်ိဳ႕က ၾကမ္းေပၚမွာ တခ်ိဳ႕က ေကဘယ္ႀကိုးေပၚမွာ
တခ်ိဳ႕က အခန္းထဲ ဝင္ေနတဲ့ ဝါယာလက္ကြန္ယက္ေတြေပၚမွာ
တခ်ိဳ႕က ေဆးလိပ္ျပာ တခ်ိဳ႕က မွန္သားျပင္
တခ်ိဳ႕က ၊ တခ်ိဳ႕က. . . . . . . . . . ၊

The Grinch Who Stole Cubism(2004) - Zoomer

အမွန္အတိုင္း ဝန္ခံရရင္
ျပန္ေဖာ္လို႔မရတာေတြက ခပ္မ်ားမ်ား
ျဖစ္ပံုက 'ငါ '. . . . .
ငါ ဆိုတာၾကီးက ေနာက္ဆံုးမွာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပံုပ်က္ေနျပီ / လြင့္(စင္)ထြက္ေနျပီေလ
အခ်က္အလက္ေတြ ၿပိဳဆင္းလာလိုက္တာ
ဗိုင္းရပ္(စ္) ဝင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္လို
မႈန္တိမႈန္ဝါး - -
ဘာမွ ျပန္တူးေဖာ္လို႔မရေတာ့ဘူး /
ဘာမွ ျပန္တူးေဖာ္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး
သဲနန္းေတာ္ၾကီးၿပိဳက်သလို ေရမွာ အ႐ုပ္ေရးျပသလို
သဘာဝတရားက သူ႔အစြယ္ကို လွစ္ျပသလို
အမွန္တရားကိုေတြ႕ရွိသလို
ဘာဆိုဘာမွ. . . ၊
ဘာကိုဘာမွ ကိုယ္ပိုင္ဆိုတဲ့ သေကၤတမျပႏိုင္ေတာ့ဘူး
အခ်ိန္လည္းဆြဲခြင့္မရသလို စိတ္လည္းေလာခြင့္မရဘူး
စဥ္းစားမႈ ေတြးေတာဆင္ျခင္မႈေတြက
ေလဟာနယ္မွာ စုစည္းခြင့္(ခ်ိန္) မရေတာ့ဘူး. . ၊
ေငးၾကည့္မယ္လို႔ လုပ္တုန္းမွာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔အားလံုး လြင့္ထြက္ေနတယ္. . 'ငါ '. . . .
' ငါ '. . . . . .
' ငါ ' ဆိုတာ ဘယ္မွာလဲ ?
အက္တမ္ : ဆိုသည္မွာ အရာ၀တၱဳပစၥည္းတစ္ခု၏
အေသးငယ္ဆံုး အစိတ္အပိုင္း ၊ လူတစ္ေယာက္အတြက္
ကိုယ္ပိုင္သီအိုရီတစ္ခု ကိုယ္ပိုင္ပုစာၦတစ္ပုဒ္
ဘဝ = ?
ကိုယ့္ဟာကိုယ္တြက္ ကိုယ့္အေျဖကိုယ္ထြက္ေပါ့
ကိုယ့္ဘဝနဲ႔ကိုယ္ေပါ့ ၊
ဖန္ဆင္းရွင္ လက္အပ္မယ္ ဆိုရင္လဲ. . သေဘာ !
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲဗ်ာ. . . ( ဖုတ္ဖုတ္ / သုပ္သုပ္
ေတြးမိသေလာက္က. . . . ခဏတာ ရိုးရွင္းတဲ့ စုစည္းမႈ
မၿပိဳကြဲမီအခ်ိန္တစ္ခု ၊
အံ့ၾသစရာပဲဗ်ာ လို႔ ျပန္ေျပာဖို႔ေတာင္
အံ့ၾသမႈေတြၿပိဳကြဲကုန္လို႔ အံ့ၾသခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ဘူး

ထားပါဗ်ာ ! ! . . . . . .
အခံရခက္တာက ! . .
ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ေနသာ႐ံု သာမန္ေန႔က်မွ။ ။



အူေသာင္