07/12/2010

ေဝဒနာအျမဲမရွိ

ေဟာသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရခဲ့တဲ့ ေ၀ဒနာ
ေ၀ဒနာဟာ လွပစြာထုပ္ပိုးထားေတာ့ ေ၀ဒနာကို ေ၀ဒနာလို႔ မထင္ခဲ့ရဘူး။
ေ၀ဒနာဟာ ခ်ိဳအီခၽြဲႏြဲ႕တဲ့အသံနဲ႔ လတ္တေလာအပူေတြကိုလည္း ၿငိမ္းေစရဲ ႔
ေ၀ဒနာဟာ ပန္းေရာင္ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆးေလးနဲ ့ ခ်ာလီေရေမႊးေလးနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈေကာင္းလို ့ သင္းပ်ံ႕လို႔
ေ၀ဒနာရဲ႕ဆံႏြယ္ေလးေတြဟာလည္း ေဆာင္းေလနဲ ့အတူယိမ္းႏြဲ႕လို႔
ေ၀ဒနာရဲ႕ ကိုကို ကိုကိုလို႔ ေခၚတဲ့အသံေလးကလည္း ဆည္းလည္းေတြလို ညင္သာလို႔
ေ၀ဒနာရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေရးေရးေလးနဲ႔ ေ၀ဒနာ ရီတဲ့အသံက ခိုးခိုးခစ္ခစ္နဲ ့

Forever Is Not Enough - Konstantin Traev
ေ၀ဒနာဟာ သူမရွိေတာ့တဲ့အခါ မေနတတ္ေအာင္ ၿဖဴၿဖဴစင္စင္ ပရိယာယ္ေလးေတြသံုးလို႔
ေ၀ဒနာဟာ သူ႔ကို တစ္ၿခားသူမေပးခ်င္ေလာက္ေအာင္ မနာလိုမႈေတြ ခ်ေကၽြးလို႔
ေ၀ဒနာဟာ ကၽြန္ေတာ့ကို အနားမွာအၿမဲေနေပးဖို႔ တီတီတာတာနဲ႔
ေ၀ဒနာကို တစ္ၿခားတစ္ေယာက္ေယာက္လက္ထဲ မထည့္ေပးခ်င္ဘူး
ေ၀ဒနာကို တစ္ၿခားတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ပါး မနမ္းေစခ်င္ဘူး
ေ၀ဒနာဟာ သူေ၀ဒနာၿဖစ္ပါတယ္လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေၿပာဘူး
ေ၀ဒနာဟာ သူေ၀ဒနာမဟုတ္ပါဘူးလို႔လည္း လိမ္မေၿပာဘူး
ေ၀ဒနာဟာ ေ၀ဒနာၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သိတဲ့အခ်ိန္မွာ
အဲ့သည္အသိကို ၿပန္ေပ်ာက္သြားေအာင္ ေ၀ဒနာကပဲ ၿပန္လုပ္တယ္။
ဒါဟာ ေ၀ဒနာမွန္းသိတဲ့ အခ်ိန္စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္း ကသုတ္ကရက္ေရးလိုက္ရတဲ့ကဗ်ာ
ဒီစာေၾကာင္းအဆံုးမွာပဲ ေ၀ဒနာဟာ ေ၀ဒနာမဟုတ္ေတာ့ၿပန္ဘူး။

No comments:

Post a Comment