ဟန္ပ်က္ၿခင္း (၁၀)

 
  'ပုတ္သင္ညိဳ. . အပ်ိဳလိုခ်င္ ေခါင္းညိတ္' တဲ့။
   ေခါင္းညိတ္ၿပေတာ့. . . .
  သူတို ့ရယ္ေမာၿပီး ထြက္ခြာသြားၾကတယ္။ ။

  လူလင္း

ေတာမီး

မီးေတာင္တစ္လံုးအတြက္ေတာ့
ေခ်ာင္းဆိုးေသြးပါရံုေလာက္ေပါ့။


ေတာေကာင္ေတြခမ်ာေတာ့....
ေတာေၾကာင္ေတာင္ လက္ခေမာင္းခတ္ခ်ိန္ မရလိုက္ဘူး။ ။

လူလင္း

အိမ္ျပန္ျခင္း

အိမ္ျပန္မယ္. . . . .
ခိုရာအိမ္က ထြက္
လူက ေလးဘက္

အခ်ိန္က. . . .
ေန႕မဟုတ္. . . ညမဟုတ္
မနက္ေလးခ်က္

မွတ္တိုင္ေအာက္က
အသိတစ္ခ်က္. . .
ေလက ေအးစက္

ျဖစ္တည္မႈအေၾကာင္း
ေတြးလိုက္ေတာ့. . .
လူက ေသြးပ်က္

ကားေပၚေရာက္ေတာ့
'အသိနဲ႕သတိ' က
နီးတခ်က္ ေဝးတခ်က္

သတိရေတာ့ ကားကထြက္
ကားေပၚမွာလည္း. . . .
အမူးတဝက္ အ႐ူးတဝက္

ခုတေလာႄကံဳေနရတဲ့. .
ဒီလိုေန႕မ်ိဳး သံုး၊ေလးရက္
တခါတေလေတာ့လည္း
ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ပ်က္ ။ ။


အူေသာင္

ခင္ဗ်ားနဲ႔ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္း

ဒီလိုနဲ႔ပဲၿပီးသြားမွာလား
ဒီလိုမၿပီီးလို႔ ဘယ္လိုၿပီးရမွာလဲ
' Welcome To The Hotel California ' ဆိုၿပီး ၿပီးရမွာလား
' ၿပီးပါၿပီ ' ဆိုတဲ့ စာတန္းထိုးၿပီး ၿပီးရမွာလား
သိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕နာက်င္မႈနဲ႔. . .
အဆံုးသတ္လိုက္ရင္ေကာင္းမလား. . .
ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ဆိုရင္ေကာ။
ၿမိဳ႕ၿပလူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ေခတ္စားေနတာကေတာ့
အထီးက်န္မႈ. . . အထီးက်န္မႈပဲ
ဒီလိုပါပဲကြာ. . .
မၿပီးခ်င္ေပမယ့္ ၿပီးရတာပါပဲ. . . .
ဒီလိုပဲေပါ့ကြာ. . . ဒီလိုပဲေပါ့။


လင္းေ၀

မ်ိဳသိပ္ၿခင္း (၅)

ဟိုလိုလို ဒီလိုလို
လုပ္မေနနဲ႔ ေမာင္ကံ
မင္းလည္း တခုခုလိုေနသလို
ငါလည္း တခုခုလိုေနတာပဲ . . . .

ဘာပဲေျပာေျပာ
ငါတို႔ လူပီသတယ္ဆိုတာ
သက္ေသျပဖို႔ေတာ့
အလိုမျပည့္ျခင္းဆိုတာ
လိုအပ္ေနဦးမွာပဲ . . . . . ။

ေမာင္ရင္ငေဇ

တံဆိပ္တပ္္ျခင္း

အပြနဲ႕အက်ပ္
အတိုနဲ႕အရွည္
အဆိုနဲ႕အေျပာ. . . . . . .

ဘဝနဲ႕အခ်စ္
လက္ဝဲနဲ႕လက္ယာ
အငိုနဲ႕အေသာ. . . . . .

မီးနဲ႕ေရ
ေခြးနဲ႕ေၾကာင္
အျဖဴနဲ႕အမဲ..........

ကိုယ္ၾကိဳက္ရာကိုယ္ေရး
အဲဒါ modern လား?
မေမးဘူး. . . .။
နားလည္ရင္လက္ခံ
နားမလည္ရင္ ႏွစ္ျပားမတန္ေအာင္သာေျပာ
ဖတ္လို႕ေကာင္းရဲ့လား?
မေမးဘူး. . . .။

အေမေပးတဲ့အသက္
အေဖေပးတဲ့ေခါင္း
ငါ့ရဲ့ အသုံးမက်တဲ့ဦးေႏွာက္နဲ႕
ငါ့လက္ေခ်ာင္းေအာက္က keyboard မပ်က္စီးေသးသမွ်
အေပါစားအေတြးအေခၚမ်ား ေစ်းႏွိမ္၍ေပးမည္။
(သို႕ေသာ္ တံဆိပ္တပ္္ျခင္းသည္းခံပါ။ ။ )

ကံဂ်ီမူရာ

ျဖစ္ေနက် အခ်စ္ပုံစံ (၉)

 ဒီလိုနဲ႕ ေဝးသြားၾကတာပါ။

 ႏွစ္ေယာက္စလုံး တည္ရွိေနမႈကို သိရဲ့သားနဲ႕
 အဆက္အဆံ မလုပ္ခဲ့ၾကခ်င္းက စျပီး...

 ရင္ခုန္သံကို ေစ်းၾကီးၾကီး ရခ်င္သူနဲ႕
 ေမတၱာတရားကို အေတြးေခါင္တတ္သူတို႕ရဲ့
 ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆုံပြဲမွာ
 အခ်စ္ဟာ လက္သည္းဆိုးေဆးလို
 ဆိုးလြယ္ ဖ်က္လြယ္ပဲ။

 အဲဒါမ်ိဳးက. . . .
 သံသရာ တစ္ပတ္လည္ျပီးစ
 လျပည့္ညနဲ႕ ၾကဳံေတာ့မွ
 ေဟာဒီ ေနာင္တေတြကို
 အလြမ္းနဲ႕ ဗိုင္းငင္ၾကရမွာ...။

 ခ်မ္းညီခ်ိဳ

ပ်ံသန္းျခင္း

ေျမျပင္ရွပ္ျပီး. . . . ပ်ံဖူးတယ္
ေဝဟင္ကပ္ျပီး. . . . ပ်ံဖူးတယ္
ေခါင္မိုးေတြထက္မွာ. . . . ပ်ံဖူးတယ္
တံစက္ၿမိတ္ေတြေအာက္မွာ. . . . ပ်ံဖူးတယ္
လေရာင္ေတြေပၚမွာ. . . . ပ်ံဖူးတယ္
အိမ္မက္ေတြေပၚမွာ. . . . ပ်ံဖူးတယ္
အသိုက္နဲ့ေဝးရာ. . . . ပ်ံဖူးတယ္
အႀကိဳက္နဲ႕ေဝးရာ. . . . ပ်ံဖူးတယ္
အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီး. . . . ပ်ံဖူးတယ္
တေကာင္ႂကြက္လည္း. . . . ပ်ံဖူးတယ္

အပ်ံသင္တုန္းက ၾကားဖူးတယ္။
'ပ်ံရင္းနဲ႕ေသၾကရတယ္' တဲ့. . .
တကယ္လို႕ . . .
ဘဝဟာပ်ံသန္းျခင္းသက္သက္ပဲဆိုရင္

တေကာင္တည္းပ်ံမလား
ႏွစ္ေကာင္တြဲပ်ံမလား ။ ။


အူေသာင္

မိမိကိုယ္ကို ေတြ႕ရွိျခင္း

'ဖတ္လိုက္ရတဲ့ တက္က်မ္းေတြ
မွတ္လိုက္ရတဲ့ စကားလုံးေတြ'...

ေနာက္ဆုံးေတာ့
အလုပ္သြား ၊ အလုပ္ျပန္..
ကားေပၚမွာ အေပ်ာ္တမ္းဖတ္ေနရတဲ့
ဝတၳဳသာသာပါပဲ...

'ႏွံျပည္စုတ္ေတာင္ပံနဲ႕ေတာ့
သိန္းငွက္လို ဘယ္ပ်ံဝဲႏိုင္ပါ့မလဲ' တဲ့...

'ဟုတ္ပါျပီ ဆရာရယ္'...
ဒါေပမယ့္ တကယ့္ေန႕စဥ္ လက္ေတြ႕
ျဖတ္သန္းေနရတဲ့လက္ေတြ႕ဘဝက
ဆရာေျပာသေလာက္မလြယ္ဘူးဗ်.....................!


ကံဂ်ီမူရာ

႐ႈေထာင့္ (၂)

က်ဳပ္တို႔႐ႈေနတဲ့ေလ. . . အက္တမ္။ ေရ၊ ေျမ၊ မီး၊ စိန္၊ ေရႊ၊ ေငြ. . . ဒါေတြလဲ အက္တမ္။ သစ္ပင္ပန္းမန္၊ ျမိဳင္ေဟဝန္ေတာအုပ္ၾကီး. . . ဒါလဲ အက္တမ္။ စေမာေလး၊ လုံးက်စ္၊ ထြားက်ဳိင္း. . . အားလုံး အားလုံးဟာလဲ အက္တမ္ပဲ. . .။ ဒီအားလုံး အားလုံးကသာ ရုပ္သေဘာ ဓာတ္သေဘာ စိတ္သေဘာစေသာ စေသာ သေဘာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္နဲ႕ ေျပာင္းလဲေနတာ။ ေျပာင္းလဲ႐ံု အားမရ. . . . ခ်ဳပ္ျငိမ္း အဆုံးသတ္အံုးမွာ။ ေျမထဲ ေရာက္တာ ေရာက္၊ ေလထဲ ေပ်ာက္တာ ေပ်ာက္ေပါ့။ ျပီးေတာ့လဲ ျပီးသြားျပီလို႔သာ ထင္ေနၾကတာ။ ဒါေပမဲ့ 'မာမာကေတာ့ မာမာပဲ' ဆိုသလို အက္တမ္ကေတာ့လဲ အက္တမ္ပဲ။ မေမ့နဲ႕အံုး. . . . . . ဒီေလ ဒီေျမေတြက အက္တမ္ပဲေလ။ ဟဲ. . . ဟဲ. . . က်ဳပ္ေတာ့ ကမာၻၾကီးမပ်က္သေ႐ြ႕ အက္တမ္မစ္(စ္)ပါပဲ။



တင္ကို

ငါး

  ေျမမွာလဲ ေနလို႔ မရဘူး. . .
  ေလမွာလဲ ပ်ံလို႔ မရဘူး. . .
  ေဆြသဟာနဲ႕လဲ ေပ်ာ္လို႔ မရဘူး. . .
  ထားေတာ့. . . ။    ။

  ေရထဲမွာမွ ေနလို႔ မရရင္ေတာ့
  ဒီငါးဟာ. . . အေနမတတ္တဲ့ ငါး

  ယိုဒါရွီးမား

မင္းသားၾကီး

 ''သူေပ်ာ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕လဲ ေပ်ာ္တယ္
 သူငိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕လဲ ငိုရတယ္'' တဲ့....

 အထိုးအႀကိတ္၊ အသတ္အပုတ္..
 အၾကမ္းအရမ္း၊ အနမ္း၊အလြမ္း..
 အားလုံးစြယ္စုံရတဲ့သူၾကီးရယ္....

 ပတ္မၾကီးေတာ့ ထိုးမခြဲလိုက္ပါနဲ႕....
 ဒီတခါဇာတ္ကလဲ ခင္ဗ်ားရဲ့ဇာတ္ပါပဲ....

 ေပ်ာ္ရင္္ေပ်ာ္သေလာက္ မိုးလင္းတဲ့ထိ
 စိတ္တိုင္းက်သာ ကပါ...

 ေသျပီးသားအခန္းက ပါခဲ့ျပီးျပီ ဆိုရင္ေတာင္
 က်ဳပ္တို႕ ရုပ္ဖ်က္ျပီး ေနာက္ထပ္ ဆက္ကေပးပါ့မယ္...

ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ့ အကယ္ဒမီေရွာ့ေတြကိုေတာ့ နဲနဲေလ်ာ့ပါအံုး
ေအာက္မွာ ပရိသတ္က ဖ်ာသိမ္းေနျပီဗ်..............................
 
ကံဂ်ီမူရာ

တယ္လီဖုန္း

ဆန္းျပားတဲ့ ေဟာဒီ ေလာကပါပဲ။

ေလထဲကေန ခုန္ခ်လိုက္
ၾကိဳးထဲကေန တြားတက္လိုက္နဲ႕. . .
နီးနီးေလးလို. . .
အေဝးက အသံကိုေတာင္ၾကားရတယ္။

အနားမွာပဲ ရွိေနသလား
ကပ္ထားတဲ့ ပါးတစ္ဖက္ဟာလည္း
ေႏြးလို႕ကို လာေနတယ္။

ျငင္းလို႕မရတဲ့ ဖြင့္ဆိုခ်က္လို
ရင္ခုန္သံကို ျမန္ေအာင္လုပ္
မျမင္ရတဲ့ လိႈင္းေတြနဲ႕ေတာင္မွ
ဒီရင္ကို ႐ိုင္းလာေအာင္ လုပ္တယ္။

အဲဒါပါပဲ
မင္းရယ္ ငါရယ္ တယ္လီဖုန္းရယ္
နားႏွစ္ဖက္ၾကားမွာ ကပ္ျငိေနခဲ့ၾကပုံမ်ားရယ္...။

ကဲ. . ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
ဒီအသံကိုပဲ ထပ္ ထပ္ၾကားခ်င္ေနျပန္ေတာ့တယ္။

ခ်မ္းညီခ်ိဳ
12-03-2010

လက္က်န္

လက္က်န္.....အိပ္စက္ျခင္းနဲ႔ ႏိုးထလာတဲ့
လက္က်န္.....မနက္ခင္း
လက္က်န္.....ဘီယာဗူးနဲ႔
လက္က်န္.....စီးကရက္
လက္က်န္.....အေတြးတိုထဲက
လက္က်န္.....အေဆြးအို
လက္က်န္.....အလြမ္းေဟာင္းေတြအတြက္
လက္က်န္.....သီခ်င္းေကာင္းေလးတပုဒ္ကို တိုးတိုးေလးဆိုၿငီးရင္း
လက္က်န္.....ဘဝထဲမွာ

မနက္ျဖန္ေတြဟာ ငါ့အတြက္ေတာ့
လက္က်န္.....ေတြခ်ည္းပါလား ။ ။


အူေသာင္

စိတ္နယ္လြန္

' တီ. . တီ. . တီ. . ' 'တီ. . တီ. . တီ. . ' 'တီ. . တီ. . တီ. .'
ဟာ. . . သြားျပီ။ ထေျပးဖို႕ ၾကိဳးစားစဥ္အခါမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ေနာက္က်သြားျပီ ဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ 'ဝုန္း' ဆိုတဲ့ေပါက္ကြဲသံနဲ႕အတူ ကြၽန္ေတာ္လြင့္စဥ္ထြက္သြားတယ္ ။ Bus တစ္စီးလုံး မီးခိုးေတြေမွာင္လို႕ . . . . ဘာကိုမွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေတာ့ဘူး။ ငိုယိုျငီးတြားသံ၊ ေအာ္ဟစ္အကူအညီ ေတာင္းသံေတြနဲ႕ငရဲပြက္တဲ့အလား ကြၽန္ေတာ့္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဆူညံေနတယ္။ ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ေရာ. . . အသက္ရွင္ေနေသးလား။ အခုလိုေတြးႏိုင္ေနေသးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အသက္ရွင္ေနေသးတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ သိလိုက္တယ္။ တစ္ခုံေက်ာ္က ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိန္းမၾကီးေရာ အသက္ရွင္ေနေသးရဲ့လား။ ကြၽန္ေတာ္ ့အသိစိတ္ေတြကို စုစည္းျပီး ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်အားလုံးကို ျပန္စဥ္းစားလိုက္မိတယ္။

အသိစိတ္ကို ခပ္ေဝးေဝးအထိ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ျဖန္႕မေတြးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အမ်ားဆုံး ျပန္စဥ္းစားလို႔ရတာ မေန႕ညက အထိ။ ဟုတ္တယ္. . . ကြၽန္ေတာ္ ဒီတစ္ပတ္လုံး ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ရေသးဘူး။ မေန႕ညကလဲ ပြဲေကာင္းေနလို႔ တစ္ညလုံး မအိပ္ခဲ့ရဘူး။ ေနာက္ဆုံး လက္က်န္ဘီယာကို ေမာ့ျပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ မနက္ငါးနာရီခြဲျပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေကာင္က
' ေတာ္ျပီကြာ. . . တစ္ပြဲမွလဲ မႏိုင္ေသးဘူး.. ငါအိပ္ေတာ့မယ္။ မနက္လဲ အလုပ္ရွိေသးတယ္. . ' ဆိုေတာ့မွ
မ်က္စိက TV Screen ဆီ ေရာက္သြားတယ္။ PES10 Online game မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းျပီး ျပိဳင္ဖက္အသင္းကို ၅-၂ ဂိုးနဲ႕ အားရပါးရ ရွုံးေနျပီ။ အဲဒီေလာက္ပဲ သိေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေလာကၾကီးနဲ႕ ျပန္ျပီးေတာ့ အဆက္အသြယ္ ပ်က္သြားခဲ့တယ္။ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တာ ေနမွာေပါ့။



မနက္ထေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းတစ္ခုလုံး ေနာက္က်ိျပီး မ်က္လုံးေတြကလဲ က်ိန္းစပ္ေနတယ္။ အလုပ္ေနာက္မက်ေအာင္ ကမန္းကတမ္းထ မ်က္ႏွာသစ္ျပီး ကားဂိတ္ကို ငိုက္စိုက္ငိုက္စိုက္နဲ႕ ထြက္လာခဲ့မိတယ္။ အခ်ိန္က ေန႕လည္ ၁၂ နာရီေက်ာ္ေလာက္ဆိုေတာ့ လမ္းေပၚမွာ ေစ်းဝယ္သူေတြကဝယ္၊ ေန႕လည္စာ ထြက္စားသူေတြကစားနဲ႕ စည္ကားေနေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အသိစိတ္နဲ႕ ကိုယ္နဲ႕သိပ္မကပ္၊ ငိုင္တိငိုင္တိုင္နဲ႕ ကားဂိတ္ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ေဆးလိပ္ဘူးဝယ္ျပီး ဆိုင္ထဲကျပန္အထြက္ သတင္းစာေပၚကို မ်က္စိက အလိုလို ေရာက္သြားတယ္။ အီရတ္ႏိုင္ငံက အစိုးရရုံးဌာနတစ္ခုမွာ အေသခံဗုံးခြဲမႈေၾကာင့္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ေသသြားတဲ့သတင္းကို ဖတ္မိလိုက္တယ္ ။ ဪ..လူေတြ. . . အသိတရား ကင္းမဲ့ကုန္ၾကျပီလား။

အဲဒီေနာက္ Busလာေတာ့ ကားေပၚတက္ျပီး ကားေနာက္ဘက္ပိုင္း ခပ္က်က်မွာ လူတေယာက္ေဘး ေနရာလြတ္ေတြ႕တာနဲ႕ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။ ကားစထြက္တာနဲ႕ လူက ငိုက္လိုက္၊ သတိဝင္လာလိုက္ ၊ ျပန္ငိုက္လိုက္နဲ႕ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕ ကြၽန္ေတာ့ခါးကို မာေက်ာတဲ့ အရာတစ္ခုနဲ႕ ထိထိမိေနလို႕ သတိထားၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ေဘးကလူရဲ့ အိတ္ကပ္ထဲမွာ ဝါယာၾကိဳးေတြနဲ႕ တြဲထားတဲ့ ပစၥည္းကေလးတစ္ခု. . . . မီးနီေလးက တဖ်တ္ဖ်တ္လင္းလို႕။ ေသခ်ာ အာရုံစိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ 'တီ. . . တီ. . . တီ. . . တီ. . . ' နဲ႕အသံကလဲ ၾကားေနရေသးတယ္။

ဟာ. . . သြားျပီ ။ ကြၽန္ေတာ္ထေျပးဖို႕ ၾကိဳးစားစဥ္အခါမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္က်သြားျပီဆိုတာ သိလိုက္တယ္ ။ 'ဝုန္း' ဆိုတဲ့အသံနဲ႕အတူ ကြၽန္ေတာ္ေရွ႕ကိုငိုက္က်သြားတယ္ ။ အသိစိတ္က ရုတ္တရက္ ျပန္ဝင္လာတယ္ ။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ငိုယိုျငီးတြားသံေတြ ၊ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းသံေတြ ကြၽန္ေတာ္မၾကားရပါဘူး ။ ကားက မွတ္တိုင္ကို ေက်ာ္သြားလို႕ တေယာက္ေယာက္က Bellတီးလိုက္တာထင္တယ္။ ဒါဆိုဘာလဲ. . . ငါ တကယ္မေသဘူးေပါ့. . . ? တကယ္ဗုံးေပါက္တာေရာ မဟုတ္ဘူးလား. . . . ?

အသိစိတ္ေတြကို စုစည္းျပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ့ေဘးကလူရဲ့ အိတ္ကပ္ထဲမွာေတာ့ ဝါယာၾကိဳးေတြ သြယ္ထားတဲ့ ပစၥည္းေလးကေတာ့ 'တီ. . တီ. . တီ. . တီ. .' နဲ႕ လင္းေနတုန္းပဲ။ အဲဒါဆိုရင္...............................................................


ကံဂ်ီမူရာ

အခ်စ္သီခ်င္း (၃)

ရွင္းရွင္းပဲ ေၿပာမယ္
ခ်စ္တယ္။
ရုိးတယ္ေတာ့ မထင္နဲ ့
ငါလည္းဆဲတတ္တယ္ အခ်စ္။ ။

လူလင္း

လုံးလည္ခ်ာလည္

သူတုိ႔ဘ၀နဲ႔ သူတုိ႔
သူတုိ႔ဘာသာ ေပ်ာ္ေနေပမယ့္
ကုိယ္ကလဲ
ကုိယ့္ဘ၀နဲ႔ ကုိယ္ဆုိေတာ့
သူတုိ႔နဲ႔ ပက္သက္ျပီး
မေပ်ာ္ႏုိင္ပါဘူးတဲ့။

တခါလာ ဒါေတြခ်ည္းပဲျဖစ္ေနလုိ႔
ဟုိဟာဒီဟာေတြ
ေျပာင္းၾကည့္ေတာ့လဲ “တစ္ခါလာ" ေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနလုိ႔ မေပ်ာ္ႏုိင္ပါဘူးတဲ့။

လုိက္ေလ်ာညီေထြ
အေရာင္ေျပာင္းလြန္းေတာ့
စပ္ထည္ၾကီးလုိ
ဟုိတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္နဲ႔
ဟုိတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္နဲ႔
ဘယ္ေလာက္ အေရာင္စံုစံု
နဂုိကတည္းက ဖြတ္ဆုိေတာ့လည္း
အေရာင္ဘယ္ထြက္ပါ့မလဲ
ဆုိေပမယ့္လည္း
ခပ္မြဲမြဲအေရာင္ေတာ့
ထြက္ေနတာပဲ။

ဆုိျပန္ေတာ့ကာ
သူ႔အေရာင္နဲ႔ သူဆုိေတာ့
ကုိယ့္အေရာင္ေလးကုိယ္
ျမဲေနေအာင္ ပြတ္လုိက္ရ
ပုိထြက္လာေအာင္ သလုိက္ရ

ျငင္းလုိ႔မရတဲ့ စိတၱဇနာမ္ေတြအတြက္
မီးပံုၾကီးထဲ ခုန္ခုန္ ဆင္းလုိက္ရ
ႏွင္းေတာၾကီးထဲ ေျပးေျပး တုိးလုိက္ရ
မုိးရြာၾကီးထဲ ဆင္းဆင္း ေခ်ာ္လဲလုိက္ရ
တံတုိင္းေတြေဆာက္. လမ္းေတြေဖာက္နဲ႔...

(ေရာ္. . . ခက္ျပန္ပါေရာလား)
ျငင္းလုိ႔မရပါဘူး ဆုိမွေတာ့ဗ်ာ။ ။

ထြန္းႏြယ္

ဒီလိုေန႕မ်ိဳးေတြ ရွိတယ္

ၾကားဖူးရဲ့ မဟုတ္လား။
သခၤ်ိဳင္းထဲ ေရာက္ေနတဲ့ ေျခတစ္ဖက္ကို ျပန္ႏႈတ္ျပီး
' ငါမေသဘူး ေရကူးတတ္တယ္...' က ျပန္စမယ္ဆိုတာေလ။

ေသခ်င္ေစာ္နံလို႕ ေရထခ်ိဳးမွ
ေပ်ာ္ပြဲနဲ႕ ရႊင္ပြဲ တူပါသလား ေမးေနေသးတယ္။

ေတြ႕ဖူးတယ္ေျပာရင္း မမွတ္မိတဲ့ ပါရမီနဲ႕
ေလးပါတယ္ မေျပာေသးတဲ့ ေျမၾကီး
ေဟာဒီမွာ ေျမပံုတစ္ခု ခ်ိတ္ပိတ္ျပီး ထားခဲ့တယ္. . .

မီးကုန္ယမ္းကုန္ လႊင့္ခ်င္လႊင့္ဖို႕တဲ့။

ဆႏၵမဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ေရာက္ခ်င္ေရာက္ဖို႕တဲ့. . .
(ဒါမွမဟုတ္)
ေနရာတစ္ခုကို ဆႏၵမဲ့ ေရာက္ခ်င္ေရာက္ဖို႕တဲ့။

က်ေပ်ာက္သြားတဲ့ ေဆးေပးမီးယူေလး ရွာခ်င္ရွာဖို႕တဲ့။

အဲဒါပါပဲ. . . ဒီႏွစ္ေကာင္
ကမ္းနဖူးကသစ္ပင္လို သူမ်ားေတြစီးဆင္းတာကိုပဲ
ၾကည့္ေနခ်င္ပါတယ္လို႕ ေျပာတာေတာင္ မရဘူး။


ခ်မ္းညီခ်ိဳ

မ်က္ႏွာစာအုပ္

ဒို႕တာဝန္ အေရးသုံးပါးနဲ႕
ဘာဘာညာညာ အာပလာ
ဦးတည္ခ်က္ေတြ မပါတာ
ဒီစာအုပ္ပဲ ရွိလိမ့္မယ္ ။

ဒီစာအုပ္မွာ
ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘဝ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကစလို႕
လက္ရွိေန႕စဥ္ေတြ႕ျမင္ရတဲ့
မ်က္ႏွာေပါင္းမ်ားစြာပါဝင္ေနရာ
ကမာၻဟာ ရြာၾကီးတရြာဆိုတာ
ေသခ်ာျပီးရင္းကို ေသခ်ာေနေတာ့တယ္ ။

ဒီစာအုပ္မွာ
တခ်ိဳ႕ေတြ ရီရီေဝေဝ
ၾကယ္ေတြေႂကြရင္း
သံစဥ္မ်ားစြာ စီးဆင္းၾကတယ္

တခ်ိဳ႕ဆို ဟိုလိုလိုဒီလိုလို
အပ်ိဳဆိုျပီးေရာ
အတင္းၾကီး ဝင္ဝင္ေဖာၾကတယ္

တခ်ိဳ႕က ေန႕တဓူဝ
လုပ္တတ္တာေတြေရး
စစ္ေအးတိုက္ပြဲလိုမ်ိဳး
စာနဲ႕ စီးခ်င္းထိုးၾကတယ္

တခ်ိဳ႕မ်ား ငယ္ရည္းစားက
လာေရးသြားလို႕ လင္နဲ႕မယား
ကို႕႐ို႕ကားရား စကားေတြမ်ားၾကတယ္

ဒီေတာ့ကာ
မရွိမေကာင္း ရွိမေကာင္း
မေပါင္းလဲခက္ ေပါင္းလဲခက္
အေၾကာင္းျပခ်က္ ကိုယ္စီနဲ႕ေပါ့ ။

သားခြန္
05/03/2010

လန္ဒန္ျမိဳ႕မွ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္မ်ား

 "Time and tide wait for no man" "တိုက္ထဲမွာ ဝိတ္မေသာသူသည္         ေယာက္်ားမဟုတ္" ဟူေသာ ကြၽန္ေတာ္တို႕ၾကားဖူးေသာ  စကားပံုေလးေၾကာင့္လားမသိ ယခုတေလာ လူေတြ တိုက္ထဲမွာ ဝိတ္မတာ  မေတြ႕ရေတာ့။

 ျဗိသိသွ်အေခၚ "ဂ်င္"(gym) ဟူေသာ အားကစားခန္းမ်ားတြင္ သြားေရာက္၍ မၾကသည္။ အားကစား လုပ္ၾကသည္။ ယခုတေလာတြင္ အႏွီဂ်င္ မ်ားစီးပြားေရး မေကာင္းလို႕လားမသိ ေစ်းေတြသိသိသာသာ ေလွ်ာ႔သည္။ လူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းဝင္လွ်င္ တစ္ဝက္ေစ်းႏွင့္ ရမည္တို႕ဘာတို႕ ခဏခဏေတြ႔လာ ရသည္။

 ဤတြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း အသိုင္းအဝိုင္းထဲတြင္ ဂ်င္ျခင္းတက္လာၾကေတာ့သည္။ တခ်ိဳ႕ ကလည္း ပိန္ခ်င္လို႕၊ တခ်ိဳ႕ ကလည္း ဝခ်င္လို႕၊ တခ်ိဳ႕ ကလည္း ဗိုက္ကေလး ခ်ပ္ခ်င္လို႕၊ တခ်ိဳ႕ ကလည္း ဗလတက္ ခ်င္လို႕၊ ေရကူးခ်င္လို႕၊ ငမ္းခ်င္လို႕၊ ကုန္ကုန္ ေျပာမယ္ဗ်ာ သူမ်ားေတြလုပ္လို႕ ေခတ္မီွေအာင္လို႕ဆိုျပီး လိုက္လုပ္တဲ့လူကေန အသက္ေလးဆယ္နားနီးမွ အရပ္ရွည္ခ်င္တဲ့လူအထိ ပါတယ္။ တဂ်င္ထဲ ဂ်င္ေနၾကတာ။ ကြၽန္ေတာ္ ငေဇလည္း ဘာသားနဲ႕ထုထားတာလိုက္လို႕၊ သူမ်ားဂ်င္ေတာ့ ကိုယ္လည္း ဂ်င္ေပါ့။ သူမ်ား ဝီစကီ ဆိုလည္း ဝီ လိုက္မွာပဲေလ။

 ဒီလိုနဲ႕ပဲ ဂ်င္ ကိစၥ တစခန္းထရျပန္ပါေရာ။ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိေတာ့ အိမ္ေရွ႕တည့္တည့္က ဂ်င္မွာပဲ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္စုျပီးေတာ့ သြားၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ အရင့္ အရင္ေတြကလည္း ဒီလိုပဲ ဂ်င္ေတြကို လႉလႉ ထားတာ မနည္း။ ဂ်င္ကို လႉလို႕သာ နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကးဆိုရင္ ငေဇတို႕က ဗီဇာေတာင္ တိုးစရာလိုမွာ မဟုတ္။ ဒါလည္းအမွတ္မရွိ သူမ်ားဂ်င္ရင္ ကိုယ္လည္းဂ်င္လိုက္ရမွ ဆိုျပီး ရက္ရက္ေရာေရာ ဂ်င္ပစ္လိုက္ျပန္တယ္။ အဲဒီမွာ ေမးစရာျဖစ္လာတယ္။ ကိုယ္မွာက "ဝ" တယ္လို႕ ေျပာစရာရွိတာဆိုလို႕ လူပါးေလာက္ပဲ ရွိတာ။ ဝိတ္မမွာလားဆိုေတာ့လည္း ပင္ပင္ပန္းပန္း ဆိုလို႕ "ပင္ပန္းတယ္"လို႕ေျပာရမွာေတာင္ ပင္ပန္းတယ္  လို႕ထင္တဲ့လူမ်ိဳး။ (အမေလး. . . ေရးရင္းနဲ႕ေတာင္ ပင္ပန္းတယ္)။

က်န္းမာေရး အထူးလိုက္စားတဲ့ ဖိုးက်န္းမာေရးၾကီးလား ဆိုေတာ့လည္း လက္ထဲမွာ ေဆးလိပ္နဲ႕ အရက္ျပတ္တယ္ဆိုတာ မရွိ။ အဲ... ဒါေပမယ္႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ရွိတယ္။ ဒီေသာက္ထားတဲ့ ေဆးလိပ္ေတြ အရက္ေတြကို ျပန္ကာမိေအာင္လို႕ ဂ်င္မွာ သြားဘမ္း(burn)တာေပါ့ဗ်ာ။ (burn)ဘမ္းတယ္ဆိုလို႕ ခင္ဗ်ား တို႕အထင္ၾကီးသြားသလား။ ငေဇ တေကာင္ ဂ်င္ ထဲမွာ ေခြၽးတျပိဳက္ျပိဳက္နဲ႕ ေျပးေနတာတို႕၊ စက္ဘီးစီး ေနတာတို႕ထင္သြားလား။ မထင္နဲ႕။ ငေဇတို႕က ဟိုစကားပံု "ေခြၽးထြက္မ်ားမွ ေသးထြက္နည္းမယ္" ဆိုတဲ့အတိုင္း Steam Roomတို႕ . . Saunaတို႕. . ဆိုတဲ့ အေနာက္တိုင္း စတိုင္(လ္)မီးေနခန္းထဲဝင္ဝင္ျပီး ေခြၽး တလုံးလုံးထြက္မွ ေရခ်ိဳးျပီးျပန္လာတာေလ။

ဘာပဲေျပာေျပာ အက်ိဳးေတာ့မယုတ္။ အိမ္မွာလည္း ဆပ္ျပာေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ဝယ္စရာ မလိုေတာ့။ ေခါင္း ေလွ်ာ္ျပီးရင္ Dryer ပါ မႈတ္လို႕ရေသး။ ဒါက အိမ္မွာရွိတာမဟုတ္။ ျပီးေတာ့ အျပန္က်ရင္ ေက်ာပိုးအိတ္ ကေလး လြယ္ျပီး ကိုယ့္အိမ္ တည့္တည့္မျပန္ပဲ ေယာင္ေပေပ လုပ္ေနလို႕ အသိေတြကေမးရင္ ရင္ေကာ့ျပီး ဂ်င္ကျပန္လာတာလို႕ ေျပာလို႕ရေသး။ အဲ... ညၾကရင္ ဂ်င္သြားထားတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္ျပီး ဘီယာေတြ အရက္ေတြ ပိုေတာင္ေသာက္လို႕ရေသး။ တန္ပါတယ္ လစဥ္ေၾကး ေပးရတာ။

ကိုယ့္လို လယ္လယ္ဝယ္ဝယ္ မရွိတဲ့လူေတြကေတာ့ သိပ္မကိုက္။ ၾကည့္လိုက္ေလ။ ေရကူးမ်ားသြားလို႕ အေအးမိတဲ့ ေကာင္ကမိ။ အေျပးလြန္ျပီး ႂကြတ္တက္တဲ့ေကာင္ကတက္။ စက္ဘီးအစီးမ်ားျပီး ေပါင္ကြတဲ့ သူက ကြ။ ဝိတ္မျပီး လက္ကိုက္လို႕ဆိုျပီး ထမင္းေတာင္ မစားႏိုင္တဲ့သူနဲ႕ အေၾကာေလွ်ာ႔လြန္ျပီး ခါးမ်က္ သြားတဲ့လူနဲ႕ စံုေနတာပဲ။ သူတို႕ေတြ ကိုယ့္လို ပံုမွန္မသြားႏိုင္။ကိုယ့္လို႕ ေၾကာ့ေၾကာ့ေလး ျပန္မလာႏိုင္။

ဟိုတေလာကတင္ လီပါပူးက ေတာသားေလး ေမာင္ခ်မ္း လန္ဒန္တက္လာေတာ့ လူေတြ တဂ်င္ထဲ ဂ်င္ေနတာေတြ႕ေတာ့ မ်က္စိေနာက္ျပီး ကြၽန္ေတာ္တို႕ကို နာမည္ေပးသြားတယ္။ 'လန္ဒန္ျမိဳ႕မွ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္မ်ား' တဲ့။ ဒါေပမဲ့ သူေျပာတာ ကြၽန္ေတာ္႔တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပဲ မွန္တယ္။ ဂ်င္သြား ျပီးသြားရင္ ေအာင္ႏိုင္သူ စစ္သူၾကီး ဂ်င္ဂ်စ္ခန္လို ရင္ေကာ့ျပီး ထြက္လာႏိုင္တာ ငေဇတစ္ေကာင္ပဲရွိတယ္။ က်န္တာေတြက ဂ်င္မွာသြားျပီး အားကစားေလ့က်င့္၊ ျပီးလို႕ အိမ္ေရာက္ရင္ ခံရတဲ့ ဂ်င္က်င့္ခံေတြသာ ျဖစ္ေလသတည္း ..........။


ေမာင္ရင္ငေဇ (ခ) ဂ်င္ဂ်စ္ခန္

ေခတ္ျပိဳင္ေနထုိင္၍ ကဗ်ာေရးျခင္း

သတင္းတစ္ခု တင္ပုိ႔လုိက္သလုိ
ေစ်းကြက္၀င္ျပီး အသင့္စားသံုးႏုိင္/မႏိုင္
အခံသား ကြာတာနဲ႔အမွ်
အရသာက တစ္မ်ိဳးစီ
ဒီမုိကေရစီ ဆုိေတာ့လဲ
ကဲသာကဲ ကဲသာကဲ
ဆြဲမွာပဲ ဆုိလုိ႔ဆုိ
ရည္ရြယ္ခ်က္ မပါရင္အမႈေျမာက္/မေျမာက္
(.....................)

၀တ္မႈန္ေရႊရည္ဟာ ၀တ္မႈန္ေရႊရည္ျဖစ္ျပီးေတာ့
ျပည့္တန္ဆာမေလး ျမဴႏွင္းဟာ ျပည့္တန္ဆာမေလး ျမဴႏွင္းျဖစ္တယ္

ဘာလဲ? ? ?
ျဖတ္ညွပ္ကပ္ေလာကၾကီးထဲ
ဘာကုိ ျဖတ္ေတာက္ထုတ္ဖုိ႔ၾကံေနရျပန္တာလဲ?
ခင္ဗ်ားဟာလည္း ဖြဲ႔စပ္ၾကီး
ကၽြန္ေတာ္ဟာလည္း ဖြဲ႔စပ္ၾကီး
ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ထည့္စပ္ထားတဲ့ ဖြဲ႔စပ္ၾကီး။

လုိက္တင္ေျပာင္းသလုိ
ပုံသ႑ာန္.. လုပ္ေဆာင္မႈ.. သရုပ္ေဆာင္မႈ.. ေျပာင္းတယ္

ေသခ်ာတာကေတာ့
မင္းသားပါမွ ဇာတ္ကလုိ႔ရမယ့္ေခတ္က ကုန္သြားျပီ
ဒီမွာ ဗီလိန္ေတြခ်ည္း. . . .
(ခါးသလုိ ခ်ဥ္သလုိလုိ)
ကုိယ့္ဇာတ္နဲ႔ကုိယ္ေတာ့
အဆင္ေျပေနတာပဲ။ ။

ထြန္းႏြယ္

ရွစ္

ဒီလိုနဲ႕
"စ"သတ္ေတြ မ်ားတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ
အခ်စ္ကို အႏွစ္လို႕ေခၚျပီး
အလြမ္း ဆီးျဖဳသီးေတြကို လွိမ့္ေနၾကလိုက္တာ။

မေန႕က လက္တံမ်ားနဲ႕ ဒီေန႕နာရီပဲ။

ကိုယ္ကပဲ မိုးလင္းရ
ကိုယ္ကပဲ မိုးခ်ဳပ္ရ နဲ႕။

ၾကယ္ေတြကလည္း တိတ္တိတ္ကေလး ေႂကြတာပါပဲ။

ေတာမီးေလာင္မယ္ဆိုတာကို
ဘယ္မိုးေလဝသဌာနကမွ ၾကိဳမသိႏိုင္သလိုေပါ့။

အိပ္မက္ေတြဆိုတာလည္း
ဘဝက ႐ိႈ႕ခဲ့တဲ့ ေကာက္႐ိုးေတြ မဟုတ္ပါလား။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ
ဒယ္အိုးထဲကေန မီးဖိုထဲ ခုန္ခ်။

ဒါဟာ ေဟာဒီ
"စ"သတ္ေတြ မ်ားတဲ့ ေလာကၾကီးထဲမွာ
အသစ္ အသစ္ျဖစ္ေနတဲ့
ရွစ္ ေပါ့။

ခ်မ္းညီခ်ိဳ
18-02-2010

အျပာေရာင္ ျဂိဳလ္သားမ်ား (၂)

ဒီလိုပါပဲ
ယာယီ အခ်ိန္ေလးေအာက္မွာ။
မေသေသးတဲ့ ေသျခင္းတရားကို
ေက်ာသပ္ရင္သပ္ လုပ္ၾကည့္။
ပန္းေတြကို သစ္ကိုင္းေပၚမွာပဲ ညိႈးႏြမ္းခြင့္ ေပးၾကည့္။
ကြယ္ဝွက္ထားတဲ့ လမ္းေတြမွာ လာဆုံတဲ့
သူငယ္ခ်င္း ကံၾကမၼာေတြကို ေက်းဇူးတင္ၾကည့္။

ဒီလိုပါပဲ
ယာယီ အေလးခ်ိန္ေအာက္မွာ။
ေျမၾကီးကို မေလးေအာင္ ဖြနင္းၾကည့္။
ဖိနပ္ကို အသံမထြက္ေအာင္ စီးၾကည့္။
ခါးသက္ခါးသီး အမာရြတ္ေတြကို က်က္ေအာင္ထားၾကည့္။

ဒီလိုပါပဲ
ယာယီ အခ်ိန္ေလးေအာက္မွာ
ယာယီ အေလးခ်ိန္ေအာက္မွာ
အခ်ိန္ကို ဇိမ္နဲ႕ မ်ိဳျပီး
ဟန္က်ေနလိုက္ပုံမ်ားဟာ...။

ဒီလိုပါပဲ ခဏတာ။

ခ်မ္းညီခ်ိဳ
06-03-2010

ခင္ဗ်ားတို႔လိုပဲ ကြၽန္ေတာ္လည္း

ဖရိုဖရဲ ဗရမ္းဗတာ ကစဥ္ ့ကလ်ား ၀ရုန္းသုန္းကား ပါပဲ။
က်ည္အၿပည့္ေသနတ္ၾကီးထမ္းၿပီး ေတာနက္ၾကီးထဲ တ၀ဲလည္လည္ ပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ့္ရြက္ဆုတ္ၿပကၡဒိန္မွာ ရက္ရာဇာေတြ လက္ခ်ိဳးေရခဲ့ရ။
သမင္ေမြးရင္း က်ားစားရင္း စိတ္ကူးေတြနဲ ့ရူးခဲ့ရတာပါပဲ။
ေဖာ္လိုက္ ၿမႈပ္လိုက္၊ ေပၚလိုက္ ၿမဳပ္လိုက္ပါပဲ။
အရက္၊ ေလာင္းကစား၊ မိန္းမနဲ ့ ေဘာလံုးပြဲကို စိတ္၀င္စားခဲ့။
မူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး တစ္ေလာကလံုးကို ေအာ္ဆဲခဲ့ဖူး။
အသက္အတြက္ အရွက္ကိုထိုးအပ္လိုက္ရတဲ့အၿဖစ္မ်ိဳးလည္း ၾကံဳခဲ့ရဖူး။
စကားမ်ားသူေမာင္ပို ၿဖစ္ခဲ့ရ၊ ေမာင္ရင္ငေတအၿဖစ္လည္း မိုက္ကန္း(ၿပ)ခဲ့ရ။
ေမးႏိုင္သမွ် ေမးခဲ့၊ ၿငင္းႏိုင္သမွ် ၿငင္းခဲ့၊ ေပးႏိုင္သမွ်ကိုလည္း ေပးခဲ့တယ္
မားဆုိးၿဖစ္ခဲ့၊ ဟိုလ္ဒင္ေကာဖီးၿဖစ္ခဲ့၊ ေဒါက္တာရာဂင္ၿဖစ္ခဲ့။
အတြင္းမွာေနၿပီး အၿပင္ေရာက္ခဲ့ဖူးတာပါပဲ။
နီ ၀ါ စိမ္း ကို အစဥ္လိုက္မွတ္ခဲ့၊ စီခဲ့။
ေမာင္းရင္း အိပ္ငိုက္၊ အိပ္ငိုက္ရင္း ေမာင္း ပါပဲ။
အာရံုငါးပါးရဲ ့ ေန ့စားအလုပ္သမားပါပဲ။
အခုထိလည္း ရုပ္ရွင္ၾကည့္ၿပီး ရူးခ်င္ေနတုန္းပါပဲ။
ဟုိကဗ်ာဆရာ ေရးသလိုပဲ "အစကတည္းက မွားခဲ့ပါတယ္"။
ဟိုေကာင္မေလးေၿပာသလိုပဲ "တစ္ေန ့လံုး ၿပံဳးထားရတာ ပါးေတြကိုေညာင္းေနတာပဲ"။
"ဟိုဘက္တိုးလိုက္ ဒီဘက္တိုးလိုက္၊ တိုးရင္းနဲ ့ကလိုက္ ကရင္းနဲ ့တိုးလိုက္"။
အားလံုးကို ခ်စ္လိုက္၊ အားလံုးကို မုန္းလိုက္ပါပဲ။
ဒီေက်ာက္တံုးၾကီးကို အဲဒီေတာင္ကုန္းေပၚလွိမ့္တင္ရင္း
အဲဒီတစ္ခုခု/တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနသူပါပဲ။
သံပုရာသီးေလး သံုးေလးစိတ္နဲ ့ေရငတ္ေၿဖခဲ့ရ၊ လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တိုင္ဆီ အားသြန္ေၿပးဆဲ။
ၿပီးေတာ့လည္း ၿပီးသြားမွာပါပဲ။

ဒီကဗ်ာ ဒီထက္ရွည္ေအာင္ ဘယ္လိုဆက္ေရးရေကာင္းမလဲ ေတြးေနမိတုန္းပါပဲ။ ။


(ေတာင္ထိပ္တစ္ခုေပၚတြင္ လႊင့္ထူထားေသာ အလံတစ္ခုတြင္ အမည္မသိတစ္ေယာက္ ေရးၿခစ္ထားသည့္ စာသားမ်ားမွ)


လူလင္း
သာယာ၀တီ-ရန္ကုန္

ျဖစ္ေနက် အခ်စ္ပုံစံ (၅)

ဦးတည္ခ်က္မဲ့ ဖတ္ခဲ့ေသာ စာအုပ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားခဲ့ျပီလဲ။

ေလွ်ာက္ခဲ့ေသာ လမ္းေတြ၊ ေျပာခဲ့ေသာ စကားေတြ အကုန္လုံး အသြားထက္ထက္နဲ႕ ငါ့ကို ျပန္ရစ္ပတ္ႏြယ္ငင္ၾက။

ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္က်ျပီး ကမ္းေျခကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္တိုင္း ဖန္သီးတစ္လုံးႏွင့္ ေတြ႕မည္ဟု ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ ေမွ်ာ္လင့္မိမွန္းလည္း ငါ မသိေတာ့။

တစ္ႏွစ္တစ္ေစာင္ ဝယ္၍ သိမ္းထားေသာ ျပကၤဒိန္အပုံၾကီးမွာလည္း အခန္းေထာင့္တြင္ လဲက်လို႕ေနျပီ။

မူးယစ္ ခ်ိဳအီေနေသာ သီခ်င္းအေဟာင္းတို႕က မ်က္ႏွာက်က္တြင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာမီးလုံးမွ တစ္ဆင့္ ငါ့ရဲ့ မ်က္နာေပၚသို႕ တစက္စက္က်ဆင္းလာေနျပီး မ်က္ႏွာက်က္က်က္တစ္စုံကေတာ့ ဆြံ႕အ၊ အမူအရာနဲ႕ပဲ သရုပ္ေဆာင္။

မ်က္ရည္ဥေတြကေတာ့ မ်က္ၾကည္အိမ္နားတစ္ဝိုက္မွာ ဒိုင္သူၾကီးရဲ့ ဝီစီသံကိုပဲ ေစာင့္ေနေတာ့တဲ့ မာရသြန္ အေျပးသမားေတြလို အသင့္ျပင္လို႕။



အသုဘမွာ ခ်ဳပ္တည္းထားျခင္းထက္ ငိုေႂကြးလိုက္ျခင္းဟာ ပိုသက္သာတယ္ ဆိုတာ အမွန္ပါပဲေလ။ ႏွလုံးသား စ်ာပနမွာ မ်က္ရည္ဟာ ဖဲၾကိဳးဝါဝါ တစ္စုံ။

တစ္ကမာၻလုံးမွာေတြ႕ရတဲ့ က်ီးကန္းေတြ အကုန္လုံးက အမည္းခ်ည္း မဟုတ္ပါလား။

ဒီေတာ့ ဖိနပ္အသစ္စီးတိုင္း ေျခလွမ္းၾကဲၾကဲလွမ္းတာကလည္း ငါ့ မသိစိတ္ေပါ့။

ဒီလိုနဲ႕ ဒယ္အိုးထဲကေန မီးဖိုထဲကို ခုန္ခ်။ ႂကြက္ေတြလို သမုဒၵရာထဲမွာ နစ္ေနတဲ့ သေဘၤာကို စြန္႕ခြါရရင္ ေကာင္းမလား။ သမုဒၵရာထဲမွာပဲ အပ္ကိုလိုက္ရွာတာက ပိုေကာင္းမလား။

ဒီမွာ ေလတိုက္ရင္ ျမက္ပင္ေတြပါ ကိုင္းညႊတ္ရတယ္လို႕ ငါ့ကို လာမေျပာပါနဲ႕။ ယမမင္းက ဆင့္ေခၚရင္ ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ဘူးဆိုတာလည္း သိလို႕ပါ။

ဒီလိုနဲ႕ပဲ မ်က္ကန္းငါက မီးအိမ္ၾကီး ကိုင္ထားျပီး မာရသြန္ေျပးပြဲမွာ ဒိုင္လူၾကီးရဲ့ ဝီစီသံကို ကိုင္းညႊတ္။

ခ်မ္းညီခ်ိဳ
16-02-2010

ျဖစ္ေနက် အခ်စ္ပုံစံ (၄)

အေဝးက ခ်စ္ေနရတယ္ဆိုတာ
အလုပ္မလုပ္တဲ့ မီးျခစ္တစ္လုံးနဲ႕
ေဆးလိပ္မီးညွိေနသလိုပါပဲ..။
ကိုယ္ကလည္း တအားေသာက္ခ်င္
သူကလည္း အလုပ္မလုပ္ေတာ့
ခံတြင္းခ်ဥ္ရုံ သက္သက္ပဲ။

ခ်မ္းညီခ်ိဳ
09-02-2010

မ်ိဳသိပ္ျခင္း ၁ . . . ၂ . . . ၃

  ျဖစ္ခ်င္တာေတြ....
  ျဖစ္သင့္တာေတြ ေဘးခ်ိတ္ျပီး.......
  ျဖစ္ေနတာကိုပဲ လက္ခံလိုက္တယ္.........။

  မ်ဥ္းျပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းရဲ့....
  ဆံုမွတ္ကို စဥ္းစားရင္းနဲ႕.........
  ဘဲဥရဲ့ အစကိုရွာဖို႔ ေမ႔ပစ္လိုက္တယ္.......။

  နင္ရယ္....
  ေဆးလိပ္ေတြရယ္....
  ျဖတ္ဖို႕ခက္မွန္းသိသိနဲ႕ ႐ိႈဳက္ခဲ့မိတဲ့ ငါရယ္....
  ျပာျဖစ္သြားတဲ့ အတိတ္ေတြရယ္.....
  အေငြ႕ပ်ံသြားတဲ့ အိမ္မက္ေတြရယ္.....
  ထိုးေခ်ခံလိုက္ရတဲ့ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြရယ္......

  ျပီးေတာ့..... ဒီကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ရယ္

  ေမာင္ရင္ငေဇ